روابط پوتين و اردوغان به كدام سو می رود؟

به گزارش عصر تعادل، ترکیه رو روسیه که روابطشان در بحبوحه درگیری های روسیه و در ارتباط با این بحران بالا  و پایین های زیادی داشته روز دوشنبه بعد از اقدام به ترور سفیر روسیه در آنکارا وارد فاز جدیدی شد.

کشته شدن آندری کارلوف در آنکارا زنگ خطری برای جهان بود و سوالاتی را درباره نتایج احتمالی این سوقصد ایجاد کرد.

در شبکه های اجتماعی بسیاری این ترور را با توطئه سو قصد به جان فرانز فردیناند در اتریش تشبیه کردند که به ایجاد جنگ جهانی اول منجر شد. تحلیلی که خدا را شکر توسط تحلیل گران رد شد.

هیچ گروهی مسئولیت این حمله را قبول نکرده . فرد مسلح که در صحنه ترور کشته شد قبل از شلیک الله اکبر گفته بود و گفته بود نباید حلب و سوریه را فراموش کنید.

ممکن است این انگیزه ترور او بوده باشد. نیروی هوایی روسیه یکی از اصلی ترین بازیگران سوریه است که در بازپسگیری حلب از شورشی ها موثر بوده است.

آنچه در ادامه می آید توضیح معنای این فصل جدید برای ترکیه و روسیه و سوریه و آمریکاست:

آیا این به درگیری روسیه و ترکیه می انجامد؟؟

خیلی بعید به نظر میرسد. هر دو کشور با هم مدیریت این وضعیت جدید همکاری میکنند و سیگنالهایی نیز دررابطه با همکاری هایشان فرستاده اند. آنها برای توضیح واقعه حاضر شدند و انگشت اتهامشان را به سمت دشمنان دیگر بلند کردند نه خودشان.

دلیل اصلی این رویکرد سوریه است. در ماه های اخیر ترکیه و روسیه استراتژی های مشترکی در این زمینه چیده اند.

آرون اشتاین یک کارشناس ترکیه ای در شورای آتلانتیک گفته: ترکیه نیاز دارد روابطش را با روسیه برای منافعشان در جنگ افزایش دهد. روسیه نیز برای پیروزی به ترکیه نیازمند است. همه این طرفها مانند بزرگسالان سعی کردند موقعیت را کنترل کنند.

بحران بر سر سفیر کشته شده میتوانست نزدیکی دو کشور در سوریه را به خطر بیاندازد یا بدتر به تنش های سال گذشته بین دو کشور را زنده کند اما این باز این دو با هم برای تسهیل امور همکاری میکنند.

چطور دو کشور از دشمن یکدیگر به شریک تبدیل شدند؟

بعد از سالها تاکید بر سقوط اسد ترکیه تابستان گذشته استراتژی میانه رو تری را انتخاب کرد: ممناعت از وزود گروه های کرد سوریه به سرزمین و مرزهای ترکیه. این سبب تغییر متحد و انتخاب روسیه شد.

ترکیه نگران است که کنترل کردها بر مرزها جدایی طلبان کرد را در ترکیه تقویت کند جایی که دولت ترکیه با گروه های کرد در حال مبارزه است و حملات تروریستی بسیاری را تجربه کرده است.

ورود روسیه به درگیری سوریه محاسبات ترکیه را به هم زد . تلاش ترکیه برای سقوط اسد امری هزینه بر شد و احتمال موفقیتش نیز کاهش یافت.

روسیه ابتدائا در مناطقی علیه شورشیان مبارزه کرد و پیروزی هایی کسب کرد که برخی از این شورشیان مورد حمایت ترکیه بودند. مسکو به این نتیجه رسید که بهتر است با ترکیه همکاری کند تا دشمنی.

دو کشور به طور غیر رسمی به توافق رسیدند: ترکیه حمایتش را از برخی گروه های شورشی که منافع روسیه را در سوریه تهدید میکردند برداشت و روسیه نیز متعاقبا حمایتش را از گروه های کرد سوریه دریغ کرد. روسیه همچنین پذیرفت که نیروهای ترکیه و شبه نظامیان متحد آن مرزهای مشترک با ترکیه را اشغال کنند . این مرزها قبلا در اختیار کردها و داعشی ها بود.

اشتاین گفت اسد حلب را به دست اورد در حالی که شبه نظامیان متحد ترکیه شهر استراتژیک الباب را به دست آوردند. او این توافق را حلب در ازای الباب خواند.

در این درگیری هم ترکیه و هم روسیه سود بردند.

آیا ترور سفیر همه چیز را تغییر خواهد داد؟

هیچ نشانی از تغییر سیاست های روسیه و ترکیه ووجود ندارد. اگر هر نشانه ای هم بود با این حمله همکاری های دو کشور تقویت شد.

اشتاین پیش بینی کرده که رجب طیب اردوغان به دنبال پرت کردن حواس ها از سیاست های منفور دولت در سوریه است. روش اردوغان برای این کار متهم کردن گروه حامی فتح الله گولن در دست داشتن در این ترور است .

گولن هر گونه دخالت در کودتای نافرجام ترکیه را سابقا رد کرده بود و واشنگتن نیز از استرداد او به ترکیه علی رغم درخواست های مکرر ترکیه به دلیل فقدان مدارک کافی برای دخالتش در کودتا رد کرده است. همین مساله روابط ترکیه و آمریکا را تیره کرده است. در نتیجه این تنش ها در خدمت محبوبیت اردوغان در ترکیه و جلب حمایت مردم از او در خانه در آمده.

اشتاین معتقد است بزرگترین بازنده این بازی آمریکاست.