۰

محرمی نماد تعویض غلط پرفسور

تاریخ انتشار
شنبه ۲۵ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۴۹
به گزارش عصر تعادل،پس از مصدومیت ربیع خواه شاید همه برنامه های برانکو در مصاف با سایپا به هم ریخت و اتفاقا درست این تیم از جایی دچار به هم ریختگی شد که خیلی ها بر این باور بودند که در این منطقه یعنی در دفاع چپ پرسپولیس کمبود نفر دارد و چپ و راستش بالانس نیست.

خروج ربیع خواه برانکو را وادار به تصمیم گیری سریع کرد اما موضوع اصلی این بود که برانکو به نیمکت خود اعتماد نداشت و سعی کرد این نقصان را با نفرات داخل میدان سروسامان بدهد و به این ترتیب بود که فرشاد احمدزاده که وینگر بود را به دفاع چپ برد.

شاید برانکو از منظر فیزیکی این تصمیم را گرفته بود اما او در حالی این مهاجم را به پست غیر تخصصی خودش برد و در دفاع چپ از او استفاده کرد که روی نیمکت هنوز صادق محرمی را داشت و اتفاقا خود ایوانکوویچ از این بازیکن بسیار تعریف هم کرده بود.

فرشاد احمدزاده البته نه در جریان بازی عادی که روی یکی از ضد حمله های سریع از جعفری که با سرعت عجیبی می دوید جا ماند و مرتکب خطا و اخراج شد تا برانکو باز هم بیشتر به هم بریزد. نکته اما اینجاست که وقتی احمدزاده غیر متخصص از بازی خارج شد و صادق محرمی به جای علیپوری که تازه به میدان آمده بود وارد زمین شد، همه از خود می پرسیدند چرا برانکو از همان اول این بازیکن را جانشین  ربیع خواه نکرد!؟

در واقع صادق محرمی آنقدر در این پست عالی فوتبال بازی کرد که پس از اخراج احمدزاده و ده نفره شدن پرسپولیس باز هم این تیم بود که توپ و میدان را در دست داشت و سایپا هرگز نتوانست از برتری عددی خود سود ببرد. محرمی جسور و منظم فوتبال بازی کرد و با این بازی جایگاه خود ربیع خواه را هم به خطر انداخت تا برانکو همانجا در جریان بازی خودش را ملامت کند که چرا احمدزاده را به دفاع چپ برده و از همین بازیکن از همان لحظه استفاده نکرده است.

تاوان اشتباه برانکو البته به دلیل ضعف شدید سایپا و بازی خوب پرسپولیس به سه امتیاز نرسید اما دو محروم روی دست پرسپولیس برای اهواز ماند تا بازی بسیار سخت این تیم در اهواز سخت تر هم بشود چرا که خطاهای تاکتیکی بازیکنان پرسپولیس برای از جریان انداختن سرعت بازی منجر به اخراج احمد زاده و البته محرومیت جلال کامیابی نیا شد.
کد مطلب : ۱۰۶۷۷۴
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

کلام امیر
لَا غِنَى كَالْعَقْلِ، وَ لَا فَقْرَ كَالْجَهْلِ، وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ، وَ لَا ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ.

امام(عليه السلام) فرمود: هيچ ثروتى چون عقل، و هيچ فقرى چون نادانى نيست. هيچ ارثى چون ادب، و هيچ پشتيبانى چون مشورت نيست.