پوست اندازی تماشاگران سرخابی

به گزارش عصر تعادل، منهای آن حاشیه‌های آخر بازی، شهرآورد 84 از نظر فنی یکی از نمایش‌های ماندگار دو تیم بود. فوتبالی مهیج و پرجاذبه که تماشاگران را سیراب کرد. شهرآورد 84 همه چیز داشت. گل زودهنگام، گل در وقت‌های تلف شده و برتری اعجاب‌انگیز آبی‌ها در عرض کمتر از 27 دقیقه که موفق شدند 3 بار دروازه رقیب سنتی را باز کنند. مجموعا 5 گل این بازی نیز هر یک به شکلی متفاوت به ثمر رسید. گل روی پاس کوتاه، گل با شوت از راه دور، گل با بیرون پا و گل با ضربه سر.

یکی از حسن‌های بزرگ این بازی، نتیجه‌ای بود که آبی‌ها برخلاف تمام پیش‌بینی‌ها رقم زدند و بار دیگر این فرضیه را که اتمسفر شهرآوردها با همه بازی‌ها متفاوت است را ثابت کردند. وجه تمایز بزرگ این بازی و بازی‌های اخیر اما واکنش‌های متفاوت تماشاگران است. عکس‌العمل‌هایی که با گذشته تفاوتی بسیار دارد و نشان می‌دهد که سکونشین‌ها در حال پوست‌اندازی هستند.

پس از شهرآورد 82 که منجر به شکست سنگین آبی‌ها شد، تماشاگران این تیم اقدام به تشویق بازیکنان خود کردند. در آن حال و هوا کمتر انتظار می‌رفت که هواداران استقلال با وجود تجربه باختی بزرگ لب به اعتراض‌های شدیدالحن نگشایند اما آنچه دیدیم با گذشته‌ها تفاوت داشت و استقلالی‌ها بی‌آنکه اقدام‌های تندخویانه‌ای داشته باشند پس از تشویق تیم خود ورزشگاه را ترک کردند.

بعد از شهرآورد 84 نیز در حالی که این بار سرخ‌ها باخت بزرگی را تجربه کرده بودند، همین واکنش‌ها دوباره تکرار شد و این بار هواداران پرسپولیس بودند که با وجود تحمل شکستی تلخ و غیرمنتظره، تیم خود را تشویق کردند. همچنین باید به سالم ماندن صندلی‌های ورزشگاه آزادی نیز توجه ویژه‌ای داشت. شاید اگر چنین نتایجی در حال و هوای 10 سال پیش رقم می‌خورد، تماشاگران واکنش‌های زننده‌ای به باخت‌های تیم‌شان نشان می‌دادند اما اخیرا فضا به شکل محسوسی تغییر کرده و این تفاوت را به طور آشکار می‌توانیم در رفتار و منش هواداران دو تیم مشاهده کنیم.

بخشی از تغییرات این سیاق نو برگرفته از همین صندلی‌گذاری‌هایی است که برای طبقه دوم ورزشگاه در نظر گرفته شده و باید باور داشت که امکانات داخل ورزشگاه ارتباط مستقیم پیدا می‌کند با خلق و خوی تماشاگرانی که عموما تفریحی جز تماشای بازی‌های فوتبال ندارند. از سویی تحولاتی که در خرید بلیت ایجاد شده تاثیراتی بر آرامش ذهنی هواداران داشته است.
وقتی تماشاگر این بازی می‌داند که برای ورود به ورزشگاه دیگر لازم نیست ساعت‌ها پشت در ورزشگاه وقت بگذارد یا حتی شب را در محیط اطراف ورزشگاه به صبح برساند قطعا برخوردهای متعارف‌تری با وقایع در جریان بازی خواهد داشت. عامل دیگر این تحولات نحوه برخوردهای نیروهای امنیتی است که تأثیر شگرفی در روحیات تماشاگران و واکنش‌های آنها می‌گذارد. ظاهرا در بازی‌های اخیر این برخوردها نیز به شکل قابل توجهی اصلاح شده و برخورداری از امکانات مطلوب‌تر نیز مزید بر علت شده تا تماشاگران رویه خود را دگرگون کنند.

در گذشته‌های نه چندان دور حتی وسایل نقلیه عمومی نیز از دست افراطی‌ها در امان نبود و می‌دیدیم که اتوبوس‌ها از لحاظ ظاهری به شدت آسیب می‌دیدند. مدت‌ها است که دیگر این وضعیت هم بهبود یافته و کمتر کسی را می‌بینیم که دق و دلی باخت تیم محبوبش را سر اماکن عمومی خالی کند. البته نقش وسایل ارتباط جمعی عصر جدید را نیز باید در ماجرا دخیل دانست. وقتی آن شخصی که گرایش خاصی به ناهنجاری و رفتارهای نامتعارف دارد، می‌داند ممکن است حین انجام کاری برخلاف عرف، عکس و فیلمش در صفحات اجتماعی دست به دست شود، قطعا خود را کنترل می‌کند تا اسباب تمسخر و انتقاد دیگران نشود. همه این عوامل در واقع دست به دست هم داده تا فضا تلطیف شود و کمتر شاهد بروز ناهنجاری‌ها در ورزشگاه باشیم و کار به جایی برسد که برنده و بازنده همزمان تشویق شوند.

باید به این مسائل توجه بیشتری شود تا در آینده شاهد اتفاقات بهتری باشیم و هواداران با درک و فهم بالا کمک کنند تا شهرآورد از هر نظر بی‌نظیر برگزار شود و دیگر این مسابقه حساس به دغدغه‌ای برای مسوولان تبدیل نشود.