روسیه و ترکیه به فراتر از اسد فکر می‌کنند
تاریخ انتشار
يکشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۱۶
به گزارش عصرتعادل، نشریه اماراتی «نشنال» با اشاره به گزارش روزنامه «الحیات» در تاریخ ۱۸ فوریه درباره ماهیت پیچیده مداخلات خارجی در سوریه، می‌نویسد که در این یاداشت اشاره شده آمریکا در حال بررسی سه طرح درباره چگونگی بازپس‌گیری رقه از دست داعش است.
در این طرح که توسط ترکیه ارائه شده است، آنکارا نمی‌خواهد ببیند که نیروهای دموکراتیک سوریه یا همان نیروهای شبه‌نظامی کرد وارد شهر می‌شوند با این حال محدود‌کردن اهداف ترکیه در سوریه برای برای مسدود‌کردن زمینه ظهور یک نیروی کردی کوته‌بینانه است. آنکارا در تلاش برای ایفای نقش در آینده سوریه پس از پایان جنگ است. نشنال امارات اشاره می‌کند که در کمال تعجب به نظر می‌رسد که روسیه نیز با این موضوع مخالفتی ندارد و به پیشرفت ارتش ترکیه علیه داعش در الباب کمک کرده است.
روسیه و ترکیه به فراتر از اسد فکر می‌کند/ایران با کناره‌گیری «اسد» موافقت می‌کند؟
استقبال و روی گشاده روسیه برای مشارکت با ترکیه در آرایش سیاسی پس از جنگ ناشی از خوانش واقع‌بینانه طرفین درگیر از نقاط ضعف بشار اسد بوده است. رییس جمهوری سوریه در بیانیه‌ای در هفته گذشته وعده داد که بار دیگر کنترل تمام خاک سوریه را بدست می‌آورد. با این حال، واقعیت آن است که اسد نیروی زمینی کافی در سوریه برای انجام چنین کاری ندارد. همچنین به نظر می‌رسد به دلیل اتهامات وارده مخالفان علیه نیروهای اسد و اقدامات آنان علیه غیرنظامیان دولت او در موقعیتی نیست که بخواهد در دوران پس از جنگ اعتباری داشته باشد. در این بستر روس‌ها ممکن است فرصت را برای همکاری با ترکیه و ایران برای شکل‌دهی به وضعیت پس از جنگ بهتر دیده باشند. موضوع اصلی آن است که با توافق هر دو طرف بحث درباره تشکیل یک شورای نظامی در کنار یک دولت آشتی ملی مطرح شد که متشکل از فرماندهان نظامی و نمایندگان مخالفان باشد. نقشه‌های چون تشکیل چنین شورایی صرفا در حد گمانه‌زنی است. در گزارشی در روزنامه «العربی الجدید» در ژوئیه ۲۰۱۶ میلادی مشخص شد که این ایده توسط امریکا و روسیه مورد بحث قرار رفته است.
به نظر می‌رسد اسد اکنون باید همکاری روسیه با ترکیه را تهدیدی ذاتی علیه خود قلمداد کند. این موضوع سبب می‌شود تا آنکارا در هر راه‌حل سیاسی ایفای نقش کند. روسیه به نظر می‌رسد به فراتر از اسد فکر می‌کند. روس‌ها متوجه شده‌اند که ده هزار نفر از مردان مسلح در اپوزیسیون سوریه را تحت کنترل درآورده‌اند و متوجه است تا زمانی که اسد در قدرت است بازسازی سوریه غیرممکن است. اینجا جایی است که ترکیه نقش حیاتی ایفا می‌کند. ترک‌ها به تنهایی کنترل حیات بسیاری از گروه‌های مخالف و حتی گروه‌های رادیکال قدرتمند مانند جبهه فتح الشام که از آن تحت عنوان جبهه النصره یاد می‌شد را در دست دارند؛ در نتیجه، مشارکت‌شان در روند حل و فصل اختلافات ضروری است. علاوه بر آن تنها کشوری در منطقه که اکنون از منافع سنی‌ها در سوریه می‌گوید ترکیه است. آنکارا به تنهایی از سوی کشورهای حوزه خلیج فارس مورد حمایت قرار می‌گیرد. یک علت آن که مداخله نظامی ترکیه در سوریه در ماه اوت گذشته ممکن است از سوی روس‌ها پذیرفته شده باشد توافق ترک‌ها با عقب‌نشینی نیروهای‌شان از حلب و انتقال آن‌ها به منطقه مرزی بوده است.
نشنال امارات در ادامه اشاره می‌کند که همه این‌ها نشان می‌دهد که سوریه ممکن است به سوی یک سیستم غیر‌متمرکز در آینده حرکت کند. بازگشت به دوران پیش از سال ۲۰۱۱ میلادی دشوار است و امروز غیر‌قابل تصور است. در صورتی که نفوذ خود را در سوریه انجام دهد به احتمال زیاد در مناطق تحت نفوذ در مرز ترکیه و سوریه خواهد بود؛ در جایی که پناهندگان سوری قرار دارند. این واقعا تخیلی است که فکر کنیم اسد می‌تواند اقتدار قدرت خود را تا این مناطق امتداد دهد. به نظر می‌رسد که روسیه خود این موضوع را پذیرفته و درک می‌کند.
این نشریه در ادامه افزوده است که به نظر نمی‌رسد ایران در صورتی که مطمئن باشد فراتر از اسد منافعش در سوریه حفط می‌شود و خطوط تدارکاتی‌اش به سوی حزب الله لبنان باز می‌ماند با این طرح مخالفت کند. اسد باید بپذیرد که تا امروز نیز به سبب اتکا به قدرت‌های خارجی در قدرت باقی مانده است. با حضور ارتش روسیه، ایران و ترکیه در خاک سوریه رییس‌جمهوری سوریه به سختی در موقعیت دلخواه خود قرار خواهد داشت.
در این طرح که توسط ترکیه ارائه شده است، آنکارا نمی‌خواهد ببیند که نیروهای دموکراتیک سوریه یا همان نیروهای شبه‌نظامی کرد وارد شهر می‌شوند با این حال محدود‌کردن اهداف ترکیه در سوریه برای برای مسدود‌کردن زمینه ظهور یک نیروی کردی کوته‌بینانه است. آنکارا در تلاش برای ایفای نقش در آینده سوریه پس از پایان جنگ است. نشنال امارات اشاره می‌کند که در کمال تعجب به نظر می‌رسد که روسیه نیز با این موضوع مخالفتی ندارد و به پیشرفت ارتش ترکیه علیه داعش در الباب کمک کرده است.
روسیه و ترکیه به فراتر از اسد فکر می‌کند/ایران با کناره‌گیری «اسد» موافقت می‌کند؟
استقبال و روی گشاده روسیه برای مشارکت با ترکیه در آرایش سیاسی پس از جنگ ناشی از خوانش واقع‌بینانه طرفین درگیر از نقاط ضعف بشار اسد بوده است. رییس جمهوری سوریه در بیانیه‌ای در هفته گذشته وعده داد که بار دیگر کنترل تمام خاک سوریه را بدست می‌آورد. با این حال، واقعیت آن است که اسد نیروی زمینی کافی در سوریه برای انجام چنین کاری ندارد. همچنین به نظر می‌رسد به دلیل اتهامات وارده مخالفان علیه نیروهای اسد و اقدامات آنان علیه غیرنظامیان دولت او در موقعیتی نیست که بخواهد در دوران پس از جنگ اعتباری داشته باشد. در این بستر روس‌ها ممکن است فرصت را برای همکاری با ترکیه و ایران برای شکل‌دهی به وضعیت پس از جنگ بهتر دیده باشند. موضوع اصلی آن است که با توافق هر دو طرف بحث درباره تشکیل یک شورای نظامی در کنار یک دولت آشتی ملی مطرح شد که متشکل از فرماندهان نظامی و نمایندگان مخالفان باشد. نقشه‌های چون تشکیل چنین شورایی صرفا در حد گمانه‌زنی است. در گزارشی در روزنامه «العربی الجدید» در ژوئیه ۲۰۱۶ میلادی مشخص شد که این ایده توسط امریکا و روسیه مورد بحث قرار رفته است.
به نظر می‌رسد اسد اکنون باید همکاری روسیه با ترکیه را تهدیدی ذاتی علیه خود قلمداد کند. این موضوع سبب می‌شود تا آنکارا در هر راه‌حل سیاسی ایفای نقش کند. روسیه به نظر می‌رسد به فراتر از اسد فکر می‌کند. روس‌ها متوجه شده‌اند که ده هزار نفر از مردان مسلح در اپوزیسیون سوریه را تحت کنترل درآورده‌اند و متوجه است تا زمانی که اسد در قدرت است بازسازی سوریه غیرممکن است. اینجا جایی است که ترکیه نقش حیاتی ایفا می‌کند. ترک‌ها به تنهایی کنترل حیات بسیاری از گروه‌های مخالف و حتی گروه‌های رادیکال قدرتمند مانند جبهه فتح الشام که از آن تحت عنوان جبهه النصره یاد می‌شد را در دست دارند؛ در نتیجه، مشارکت‌شان در روند حل و فصل اختلافات ضروری است. علاوه بر آن تنها کشوری در منطقه که اکنون از منافع سنی‌ها در سوریه می‌گوید ترکیه است. آنکارا به تنهایی از سوی کشورهای حوزه خلیج فارس مورد حمایت قرار می‌گیرد. یک علت آن که مداخله نظامی ترکیه در سوریه در ماه اوت گذشته ممکن است از سوی روس‌ها پذیرفته شده باشد توافق ترک‌ها با عقب‌نشینی نیروهای‌شان از حلب و انتقال آن‌ها به منطقه مرزی بوده است.
نشنال امارات در ادامه اشاره می‌کند که همه این‌ها نشان می‌دهد که سوریه ممکن است به سوی یک سیستم غیر‌متمرکز در آینده حرکت کند. بازگشت به دوران پیش از سال ۲۰۱۱ میلادی دشوار است و امروز غیر‌قابل تصور است. در صورتی که نفوذ خود را در سوریه انجام دهد به احتمال زیاد در مناطق تحت نفوذ در مرز ترکیه و سوریه خواهد بود؛ در جایی که پناهندگان سوری قرار دارند. این واقعا تخیلی است که فکر کنیم اسد می‌تواند اقتدار قدرت خود را تا این مناطق امتداد دهد. به نظر می‌رسد که روسیه خود این موضوع را پذیرفته و درک می‌کند.
این نشریه در ادامه افزوده است که به نظر نمی‌رسد ایران در صورتی که مطمئن باشد فراتر از اسد منافعش در سوریه حفط می‌شود و خطوط تدارکاتی‌اش به سوی حزب الله لبنان باز می‌ماند با این طرح مخالفت کند. اسد باید بپذیرد که تا امروز نیز به سبب اتکا به قدرت‌های خارجی در قدرت باقی مانده است. با حضور ارتش روسیه، ایران و ترکیه در خاک سوریه رییس‌جمهوری سوریه به سختی در موقعیت دلخواه خود قرار خواهد داشت.
