مصاحبه خواندنی با داور جنجالی چلسی - بارسلونا
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۲۹
به گزارش عصر تعادل، دیدار اخیر بارسلونا و پاری سن ژرمن در لیگ قهرمانان اروپا، بسیاری را به یاد دیدار آبی و اناری‌ها با چلسی در نیمه نهایی چمپیونزلیگ ۲۰۰۹ انداخت. در هر دو دیدار تصمیمات بحث برانگیز داوری به سود کاتالان‌ها رقم خورد و همین مسئله شائبه حمایت یوفا از بارسلونا را به وجود آورد. به همین بهانه گفتگویی داشتیم با تام هنینگ اووربو (Tom Henning Ovrebo)، داوری که آن دیدار جنجالی را در استمفوردبریج قضاوت کرد و در مورد تصمیماتش در آن دیدار پرحاشیه صحبت کردیم:
حالا که چند سال از بازنشستگی تان می‌گذرد، آیا دلتان برای داوری تنگ شده؟
در واقع نه خیلی! من حالا زندگی خوبی دارم. به عنوان داور، دوران حرفه‌ای خیلی خوبی داشتم، اما بعد از آنکه داوری را کنار گذاشتم، اتفاق‌های جدیدی در زندگی ام رخ داد. گاهی اوقات که بازی‌های چمپیونزلیگ را نگاه می‌کنم، کمی دلم برای داوری تنگ می‌شود، اما نه خیلی.
دلیل اینکه دلتان خیلی تنگ نشده، به خاطر اتفاقات دیدار چلسی- بارسلونا نیست؟
نه، به خاطر آن دیدار نیست. من حدود ۲۰ سال در سطح اول نروژ داوری کردم و ۱۷ سال داور فیفا بودم و وقتی بازنشسته شدم، نزدیک سن بازنشستگی یعنی ۴۵ سال بودم. من دستاوردهای زیادی در دوران حرفه‌ای ام داشتم و از اینکه بازنشسته شدم راضی بودم، اما متاسفانه خیلی‌ها من را با آن دیدار استمفوردبریج به یاد دارند. البته که بازنشستگی ام به خاطر آن دیدار نبود، زیرا من یک سال دیگر داوری کردم و در سال ۲۰۱۰ بازنشسته شدم.
۸ سال از آن بازی گذشته و بعد از این مدت طولانی، فکر می‌کنی رفتار بازیکنان چلسی در واکنش به تصمیمات شما نامناسب بود یا اینکه به آن‌ها حق می‌دهی که عصبانی بوده باشند؟
البته، من روان شناس هستم و به آدم‌ها حق می‌دهم که گاهی عصبانی بشوند و احساس ناراحتی کنند. با توجه به اینکه این دیدار خیلی مهم بود، آن‌ها کمی از حد گذشتند. البته من رفتارشان را درک می‌کنم، اما از آن دفاع نمی‌کنم. این‌ها دو چیز متفاوت هستند. در آن سطح، چنین رفتاری پذیرفتنی نیست، اما قابل درک است، زیرا آن‌ها از رسیدن به فینال چمپیونزلیگ محروم شده بودند. اما به هر حال این فوتبال است و آدم‌ها خیلی احساساتی می‌شوند؛ گاهی احساسات خوب وجود دارد و گاهی بد. به عنوان یک داور، باید با همه این احساسات کنار بیایید.
آیا به یاد دارید که بازیکنان چلسی در آن شب چه چیزهایی به شما گفتند؛ به ویژه دیدیه دروگبا و میشائیل بالاک که چند بار روبروی شما داد و فریاد کردند.
دقیقا یادم نیست، اما فکر می‌کنم از عملکرد من خیلی راضی نبودند (خنده) فکر نمی‌کنم گفته باشد که داور خوبی هستم. دقیقا یادم نیست چه توهینی کرد، اما آخر بازی دروگبا خیلی احساساتی شده بود.
بعد از آن دیدار با هیچ کدام از بازیکنان چلسی، مخصوصا آنهایی که به شما توهین کردند، دیدار داشتید؟
در ماه ژوئن یا جولای همان سال بود که در کمیته انظباطی یوفا، من با دروگبا ملاقات کردم. او خیلی شخصیت جنتلمنی داشت. یک صحبت کوتاه با هم داشتیم و نظرات مان را گفتیم. ما دیدگاه‌های هم را درک کردیم. به جز دروگبا، بازیکن دیگری از چلسی را ندیدم.
یادتان هست که کمیته داوران یوفا چه نمره‌ای به شما داد؟
بله، همیشه داور‌ها با ناظر داوری در این مورد صحبت می‌کنند و مطمئنا اون بالاترین نمره را به من نداد (خنده) و مطمئنا همه می‌توانند این را حدس بزنند، اما به هر حال داوری همین است، گاهی اوقات در خوب داوری می‌کنید و نمره خوبی می‌گیرید و گاهی هم عملکرد بدی دارید. به هر حال باید با این مسئله کنار بیایید.
می‌توانید بگویید چه نمره‌ای گرفتید؟
نه، این یک راز بین من و ناظر داوری است.
حداقل بگویید بالاتر از ۷ بود یا پایین تر؟
به نظر می‌رسد هنوز سوال‌های زیادی در مورد نمره من داری، اما من به عنوان یک داور حرفه ای، نمی‌توانم به این سوال پاسخ بدهم.
بازیکنان چلسی معتقد بودند که شما ۴ ضربه پنالتی به سود آن‌ها اعلام نکردید. حالا این صحنه‌ها را یکی یکی مرور می‌کنیم و شما بگویید که در کدام مورد، تصمیم دیگری می‌گرفتید. برخورد دنی آلوس و فلورین مالودا که بازیکنان چلسی معتقد بودند داخل محوطه جریمه است، اما شما یک ضربه آزاد خارج از محوطه اعلام کردید.
به نظرم تصمیم درستی بود.
صحنه بعدی، برخورد آبیدال و دروگبا که به نظر می‌رسید مدافع بارسا لحظه‌ای پیراهن مهاجم چلسی را کشید.
به نظر من دروگبا کمی بزرگنمایی کرد. او بازیکن قدرتمندی است و البته بازیکنی باهوش و فوق العاده. اما فکر می‌کنم در آن صحنه او کمی بیش از اندازه واکنش نشان داد و به نظر من پنالتی نبود.
برخود توپ به دست جرارد پیکه بعد از ضربه سر نیکلاس آنلکا.
فکر می‌کنم آن صحنه پنالتی بود، اما در زمان بازی، با توجه به جایگیری من، احساس کردم که فاصله زیادی بین دو بازیکن وجود ندارد و برای پیکه دشوار بود دستش را عقب بکشد، اما وقتی صحنه آهسته را دیدم، متوجه شدم که آن صحنه می‌توانست پنالتی باشد؛ و صحنه آخر که برخورد توپ به دست ساموئل اتوئو با شوت بالاک بود.
بعضی‌ها معتقد بودند که به بازوی اتوئو خورد و بعضی‌ها می‌گفتند به پشت شانه اش خورده است؛ بنابراین فکر می‌کنم یک موقعیت ۵۰ - ۵۰ بود.
پس فکر می‌کنید تصمیم تان در این صحنه قابل دفاع بود؟
بله، از جهاتی قابل دفاع بود. از سمتی که من بودم، پنالتی نبود، اما بعضی‌ها معتقدند که پنالتی بود. به هر حال فکر می‌کنم تصمیم قابل دفاعی بود.
بعد از بازی چه اتفاقی رخ داد. گفته می‌شود مجبور شدید همان شب لندن را ترک کنید.
نه. شایعاتی در این مورد مطرح شد، اما من تا فردا صبح در لندن ماندم و فردا صبح به فرودگاه رفتم.
با اسکورت پلیس؟
البته، زیرا بازی پر ریسکی بود و شرایط حساسی به وجود آمد و جو خیلی خوب نبود. هواداران چلسی از من و تیم داوری عصبانی بودند. مقامات یوفا بسیار حرفه‌ای هستند و موارد امنیتی کاملی برای ما فراهم کردند و ما به فرودگاه رفتیم و به نروژ برگشتیم.
آندریاس فریسک، داور سوئدی، بعد از اتفاقاتی که در دیدار بارسلونا-چلسی در سال ۲۰۰۵ رخ داد و تهدیدهایی که دریافت کرد، از داوری کناره گیری کرد. با توجه به اینکه شما هم‌ای میل‌های تهدیدآمیز زیادی دریافت کردید، آیا به این فکر کردید که بلافاصله داوری را کنار بگذارید؟
نه، هرگز. داوری بخش مهمی از زندگی من بود و از ۱۳ سالگی داوری را شروع کردم. از ۲۵ سالگی در لیگ برتر نروژ داوری کردم و از ۲۶ یا ۲۷ سالگی هم داور فیفا شدم؛ بنابراین برای من یک قضاوت بد، دلیلی برای بازنشستگی نبود.
هرکسی می‌تواند یک بازی بد داشته باشد؛ یک بازیکن می‌تواند بازی بد داشته باشد، یک مربی می‌تواند بازی بد داشته باشد، یک دروازه بان می‌تواند بازی بد داشته باشد و البته یک داور هم می‌تواند بازی بد داشته باشد. نمی‌توان تن‌ها به خاطر یک بازی بد متوقف شد. برای من مهم بود که خیلی زود دوباره داوری کنم؛ بنابراین بعد از آن بازی، خیلی زود در لیگ نروژ بازی برگن را سوت زدم.
صحبت‌های زیادی هم در مورد تبانی در آن دیدار وجود دارد. آیا این صحبت‌ها شما را ناراحت کرد؟
نه واقعا، زیرا همیشه شایعاتی مانند این در بازی‌های زیادی وجود دارد، اما مورد ویژه‌ای که در این دیدار وجود داشت این بود که همه موقعیت‌های مشکوک برای یک تیم بود. وقتی چنین صحنه هایی وجود دارد و پنالتی گرفته نمی‌شود، شایعاتی در مورد تبانی به وجود می‌آید، اما این من را به عنوان داور ناراحت نمی‌کند، زیرا خودم می‌دانم که تبانی نشده بود. ما تمام تلاش مان را کردیم و به همین دلیل، از نظر من این شایعات مسئله مهمی نبود.
شما چند ماه بعد یک بازی جنجالی دیگر هم داشتید؛ بین بایرن مونیخ و فیورنتینا. خیلی‌ها معتقدند که خود شما می‌توانستید تشخیص بدهید که میروسلا کلوزه در آفساید قرار دارد.
من آن صحنه را به یاد دارم، زیرا مورد جالبی است. من تقریبا مطمئن بودم که آفساید شده، اما ما از سیستم رادیویی استفاده می‌کردیم و کمک من با اطمینان گفت که آفساید نبود و با توجه به اینکه موقعیت خطرناکی بود، من به حرف او اطمینان کردم، اما بعدا که صحنه آهسته را تماشا کردیم، مشخص شد که آفساید واضح بود.
پس کمک شما این اشتباه را مرتکب شد؟
بله، او به من گفت که آفساید نیست، اما او کمک داور خیلی خوب بود، اما در آن شرایط متوجه نشد که آفساید شده است، اما این مسئولیت من به عنوان داور بود که تصمیم نهایی را بگیرم. من به توصیه او عمل کردم، اما متاسفانه درست نبود. برای خودم عجیب بود که چنین اشتباهی کردیم، اما بار دیگر تاکید می‌کنم که چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد.
به نظر می‌رسد همین دو بازی شانس شما برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ را از بین برد. درست است؟
نه، بازی دوم (بایرن-فیورنتینا) تاثیری نداشت، زیرا داوران جام جهانی پیش از آن انتخاب شده بودند. من در یورو ۲۰۰۸ هم قضاوت کرده بودم و شانس خوبی برای حضور در جام جهانی داشتم، اما همان بازی چلسی و بارسلونا در لندن شانس من را کم کرد، زیرا اظهارنظرهای منفی زیادی در مورد عملکرد من شد؛ بنابراین فیفا و یوفا تصمیم گرفتند داورانی را انتخاب کنند که چنین اشتباهاتی نداشتند. خیلی دوست داشتم در جام جهانی باشم، اما در آن دیدار اشتباه بزرگی کردم و تصمیم آن‌ها قابل درک بود.
خیلی‌ها معتقدند که دنیز آیتکین، داور آلمانی دیدار بارسلونا- پاری سن ژرمن، با تصمیماتش در سرنوشت بازی موثر بود. نظر شما چیست؟
متاسفانه من بازی را ندیدم و فقط در روزنامه خواندم که چند صحنه جنجالی داشت. اما من خود بازی را ندیدم و نمی‌توانم اظهارنظری بکنم.
بعضی‌ها از کنار هم گذاشتن این بازی اخیر بارسا و دیداری که شما قضاوت کردید، به این نتیجه می‌رسند که یوفا طرفدار بارسلوناست. چه نظری دارید؟
به نظر می‌رسد آن‌ها دلایل بیشتری برای توهم توطئه شان پیدا کردند، اما من هیچ ارتباطی بین این دو بازی نمی‌بینم. فکر می‌کنم این اتفاق، تصادفی است و می‌توانید چنین مسئله‌ای را در مورد سایر تیم‌ها هم پیدا کنید.
الان فقط به عنوان روانشناس کار می‌کنید یا همچنان با فوتبال در ارتباط هستید؟
در یک تیم پایه، مربیگری می‌کنم؛ ضمن اینکه به عنوان روانشناس با کمیته المپیک نروژ هم همکاری دارم.
حالا که چند سال از بازنشستگی تان می‌گذرد، آیا دلتان برای داوری تنگ شده؟
در واقع نه خیلی! من حالا زندگی خوبی دارم. به عنوان داور، دوران حرفه‌ای خیلی خوبی داشتم، اما بعد از آنکه داوری را کنار گذاشتم، اتفاق‌های جدیدی در زندگی ام رخ داد. گاهی اوقات که بازی‌های چمپیونزلیگ را نگاه می‌کنم، کمی دلم برای داوری تنگ می‌شود، اما نه خیلی.
دلیل اینکه دلتان خیلی تنگ نشده، به خاطر اتفاقات دیدار چلسی- بارسلونا نیست؟
نه، به خاطر آن دیدار نیست. من حدود ۲۰ سال در سطح اول نروژ داوری کردم و ۱۷ سال داور فیفا بودم و وقتی بازنشسته شدم، نزدیک سن بازنشستگی یعنی ۴۵ سال بودم. من دستاوردهای زیادی در دوران حرفه‌ای ام داشتم و از اینکه بازنشسته شدم راضی بودم، اما متاسفانه خیلی‌ها من را با آن دیدار استمفوردبریج به یاد دارند. البته که بازنشستگی ام به خاطر آن دیدار نبود، زیرا من یک سال دیگر داوری کردم و در سال ۲۰۱۰ بازنشسته شدم.
۸ سال از آن بازی گذشته و بعد از این مدت طولانی، فکر می‌کنی رفتار بازیکنان چلسی در واکنش به تصمیمات شما نامناسب بود یا اینکه به آن‌ها حق می‌دهی که عصبانی بوده باشند؟
البته، من روان شناس هستم و به آدم‌ها حق می‌دهم که گاهی عصبانی بشوند و احساس ناراحتی کنند. با توجه به اینکه این دیدار خیلی مهم بود، آن‌ها کمی از حد گذشتند. البته من رفتارشان را درک می‌کنم، اما از آن دفاع نمی‌کنم. این‌ها دو چیز متفاوت هستند. در آن سطح، چنین رفتاری پذیرفتنی نیست، اما قابل درک است، زیرا آن‌ها از رسیدن به فینال چمپیونزلیگ محروم شده بودند. اما به هر حال این فوتبال است و آدم‌ها خیلی احساساتی می‌شوند؛ گاهی احساسات خوب وجود دارد و گاهی بد. به عنوان یک داور، باید با همه این احساسات کنار بیایید.
آیا به یاد دارید که بازیکنان چلسی در آن شب چه چیزهایی به شما گفتند؛ به ویژه دیدیه دروگبا و میشائیل بالاک که چند بار روبروی شما داد و فریاد کردند.
دقیقا یادم نیست، اما فکر می‌کنم از عملکرد من خیلی راضی نبودند (خنده) فکر نمی‌کنم گفته باشد که داور خوبی هستم. دقیقا یادم نیست چه توهینی کرد، اما آخر بازی دروگبا خیلی احساساتی شده بود.
بعد از آن دیدار با هیچ کدام از بازیکنان چلسی، مخصوصا آنهایی که به شما توهین کردند، دیدار داشتید؟
در ماه ژوئن یا جولای همان سال بود که در کمیته انظباطی یوفا، من با دروگبا ملاقات کردم. او خیلی شخصیت جنتلمنی داشت. یک صحبت کوتاه با هم داشتیم و نظرات مان را گفتیم. ما دیدگاه‌های هم را درک کردیم. به جز دروگبا، بازیکن دیگری از چلسی را ندیدم.
یادتان هست که کمیته داوران یوفا چه نمره‌ای به شما داد؟
بله، همیشه داور‌ها با ناظر داوری در این مورد صحبت می‌کنند و مطمئنا اون بالاترین نمره را به من نداد (خنده) و مطمئنا همه می‌توانند این را حدس بزنند، اما به هر حال داوری همین است، گاهی اوقات در خوب داوری می‌کنید و نمره خوبی می‌گیرید و گاهی هم عملکرد بدی دارید. به هر حال باید با این مسئله کنار بیایید.
می‌توانید بگویید چه نمره‌ای گرفتید؟
نه، این یک راز بین من و ناظر داوری است.
حداقل بگویید بالاتر از ۷ بود یا پایین تر؟
به نظر می‌رسد هنوز سوال‌های زیادی در مورد نمره من داری، اما من به عنوان یک داور حرفه ای، نمی‌توانم به این سوال پاسخ بدهم.
بازیکنان چلسی معتقد بودند که شما ۴ ضربه پنالتی به سود آن‌ها اعلام نکردید. حالا این صحنه‌ها را یکی یکی مرور می‌کنیم و شما بگویید که در کدام مورد، تصمیم دیگری می‌گرفتید. برخورد دنی آلوس و فلورین مالودا که بازیکنان چلسی معتقد بودند داخل محوطه جریمه است، اما شما یک ضربه آزاد خارج از محوطه اعلام کردید.
به نظرم تصمیم درستی بود.
صحنه بعدی، برخورد آبیدال و دروگبا که به نظر می‌رسید مدافع بارسا لحظه‌ای پیراهن مهاجم چلسی را کشید.
به نظر من دروگبا کمی بزرگنمایی کرد. او بازیکن قدرتمندی است و البته بازیکنی باهوش و فوق العاده. اما فکر می‌کنم در آن صحنه او کمی بیش از اندازه واکنش نشان داد و به نظر من پنالتی نبود.
برخود توپ به دست جرارد پیکه بعد از ضربه سر نیکلاس آنلکا.
فکر می‌کنم آن صحنه پنالتی بود، اما در زمان بازی، با توجه به جایگیری من، احساس کردم که فاصله زیادی بین دو بازیکن وجود ندارد و برای پیکه دشوار بود دستش را عقب بکشد، اما وقتی صحنه آهسته را دیدم، متوجه شدم که آن صحنه می‌توانست پنالتی باشد؛ و صحنه آخر که برخورد توپ به دست ساموئل اتوئو با شوت بالاک بود.
بعضی‌ها معتقد بودند که به بازوی اتوئو خورد و بعضی‌ها می‌گفتند به پشت شانه اش خورده است؛ بنابراین فکر می‌کنم یک موقعیت ۵۰ - ۵۰ بود.
پس فکر می‌کنید تصمیم تان در این صحنه قابل دفاع بود؟
بله، از جهاتی قابل دفاع بود. از سمتی که من بودم، پنالتی نبود، اما بعضی‌ها معتقدند که پنالتی بود. به هر حال فکر می‌کنم تصمیم قابل دفاعی بود.
بعد از بازی چه اتفاقی رخ داد. گفته می‌شود مجبور شدید همان شب لندن را ترک کنید.
نه. شایعاتی در این مورد مطرح شد، اما من تا فردا صبح در لندن ماندم و فردا صبح به فرودگاه رفتم.
با اسکورت پلیس؟
البته، زیرا بازی پر ریسکی بود و شرایط حساسی به وجود آمد و جو خیلی خوب نبود. هواداران چلسی از من و تیم داوری عصبانی بودند. مقامات یوفا بسیار حرفه‌ای هستند و موارد امنیتی کاملی برای ما فراهم کردند و ما به فرودگاه رفتیم و به نروژ برگشتیم.
آندریاس فریسک، داور سوئدی، بعد از اتفاقاتی که در دیدار بارسلونا-چلسی در سال ۲۰۰۵ رخ داد و تهدیدهایی که دریافت کرد، از داوری کناره گیری کرد. با توجه به اینکه شما هم‌ای میل‌های تهدیدآمیز زیادی دریافت کردید، آیا به این فکر کردید که بلافاصله داوری را کنار بگذارید؟
نه، هرگز. داوری بخش مهمی از زندگی من بود و از ۱۳ سالگی داوری را شروع کردم. از ۲۵ سالگی در لیگ برتر نروژ داوری کردم و از ۲۶ یا ۲۷ سالگی هم داور فیفا شدم؛ بنابراین برای من یک قضاوت بد، دلیلی برای بازنشستگی نبود.
هرکسی می‌تواند یک بازی بد داشته باشد؛ یک بازیکن می‌تواند بازی بد داشته باشد، یک مربی می‌تواند بازی بد داشته باشد، یک دروازه بان می‌تواند بازی بد داشته باشد و البته یک داور هم می‌تواند بازی بد داشته باشد. نمی‌توان تن‌ها به خاطر یک بازی بد متوقف شد. برای من مهم بود که خیلی زود دوباره داوری کنم؛ بنابراین بعد از آن بازی، خیلی زود در لیگ نروژ بازی برگن را سوت زدم.
صحبت‌های زیادی هم در مورد تبانی در آن دیدار وجود دارد. آیا این صحبت‌ها شما را ناراحت کرد؟
نه واقعا، زیرا همیشه شایعاتی مانند این در بازی‌های زیادی وجود دارد، اما مورد ویژه‌ای که در این دیدار وجود داشت این بود که همه موقعیت‌های مشکوک برای یک تیم بود. وقتی چنین صحنه هایی وجود دارد و پنالتی گرفته نمی‌شود، شایعاتی در مورد تبانی به وجود می‌آید، اما این من را به عنوان داور ناراحت نمی‌کند، زیرا خودم می‌دانم که تبانی نشده بود. ما تمام تلاش مان را کردیم و به همین دلیل، از نظر من این شایعات مسئله مهمی نبود.
شما چند ماه بعد یک بازی جنجالی دیگر هم داشتید؛ بین بایرن مونیخ و فیورنتینا. خیلی‌ها معتقدند که خود شما می‌توانستید تشخیص بدهید که میروسلا کلوزه در آفساید قرار دارد.
من آن صحنه را به یاد دارم، زیرا مورد جالبی است. من تقریبا مطمئن بودم که آفساید شده، اما ما از سیستم رادیویی استفاده می‌کردیم و کمک من با اطمینان گفت که آفساید نبود و با توجه به اینکه موقعیت خطرناکی بود، من به حرف او اطمینان کردم، اما بعدا که صحنه آهسته را تماشا کردیم، مشخص شد که آفساید واضح بود.
پس کمک شما این اشتباه را مرتکب شد؟
بله، او به من گفت که آفساید نیست، اما او کمک داور خیلی خوب بود، اما در آن شرایط متوجه نشد که آفساید شده است، اما این مسئولیت من به عنوان داور بود که تصمیم نهایی را بگیرم. من به توصیه او عمل کردم، اما متاسفانه درست نبود. برای خودم عجیب بود که چنین اشتباهی کردیم، اما بار دیگر تاکید می‌کنم که چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد.
به نظر می‌رسد همین دو بازی شانس شما برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ را از بین برد. درست است؟
نه، بازی دوم (بایرن-فیورنتینا) تاثیری نداشت، زیرا داوران جام جهانی پیش از آن انتخاب شده بودند. من در یورو ۲۰۰۸ هم قضاوت کرده بودم و شانس خوبی برای حضور در جام جهانی داشتم، اما همان بازی چلسی و بارسلونا در لندن شانس من را کم کرد، زیرا اظهارنظرهای منفی زیادی در مورد عملکرد من شد؛ بنابراین فیفا و یوفا تصمیم گرفتند داورانی را انتخاب کنند که چنین اشتباهاتی نداشتند. خیلی دوست داشتم در جام جهانی باشم، اما در آن دیدار اشتباه بزرگی کردم و تصمیم آن‌ها قابل درک بود.
خیلی‌ها معتقدند که دنیز آیتکین، داور آلمانی دیدار بارسلونا- پاری سن ژرمن، با تصمیماتش در سرنوشت بازی موثر بود. نظر شما چیست؟
متاسفانه من بازی را ندیدم و فقط در روزنامه خواندم که چند صحنه جنجالی داشت. اما من خود بازی را ندیدم و نمی‌توانم اظهارنظری بکنم.
بعضی‌ها از کنار هم گذاشتن این بازی اخیر بارسا و دیداری که شما قضاوت کردید، به این نتیجه می‌رسند که یوفا طرفدار بارسلوناست. چه نظری دارید؟
به نظر می‌رسد آن‌ها دلایل بیشتری برای توهم توطئه شان پیدا کردند، اما من هیچ ارتباطی بین این دو بازی نمی‌بینم. فکر می‌کنم این اتفاق، تصادفی است و می‌توانید چنین مسئله‌ای را در مورد سایر تیم‌ها هم پیدا کنید.
الان فقط به عنوان روانشناس کار می‌کنید یا همچنان با فوتبال در ارتباط هستید؟
در یک تیم پایه، مربیگری می‌کنم؛ ضمن اینکه به عنوان روانشناس با کمیته المپیک نروژ هم همکاری دارم.
