رشد بازیکنان پرسپولیس در گلدان برانکو

به گزارش عصر تعادل، شاید عملکرد ضعیف پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا، شما را نیز به جمع منتقدان برانکو ایوانکوویچ اضافه کرده باشد. البته حق هم دارید‌؛ وقتی تیم ملی کشورمان می‌تواند به راحتی از سد تیم‌های آسیایی عبور کند، چرا پرسپولیس به عنوان پرمهره‌ترین و قدرتمندترین نماینده کشورمان نمی‌تواند در گروهش آقایی کرده و بلیت صعود به دور بعد را برای خود بدون هیچ دردسری رزرو کند؟ می‌توان از این منظر، منتقد برانکو شد اما بازیکنان این تیم نسبت به قبل با پیشرفت فنی و روحی بالایی مواجه شده‌اند.

از زمانی که برانکو ایوانکوویچ هدایت سرخپوشان را برعهده گرفته تا امروز، تغییرات زیادی را در مدل بازی و رفتارهای تاکتیکی سرخپوشان شاهدیم و به وضوح مشخص است تیم برانکو با تیم‌هایی که هدایت آن را علی دایی، حمید درخشان، مانوئل ژوزه، یحیی گل‌محمدی، افشین قطبی، مصطفی دنیزلی، حمید استیلی و... برعهده داشت، کاملاً متفاوت است. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها را می‌توان در نحوه بستن تیم دید. برانکو علاقه خاصی به خرید ستاره برای تیمش دارد و در فصل پانزدهم که پرسپولیس با اشتباهات فردی از قهرمانی افتاد، او همیشه می‌گفت تیمی که مهره نداشته باشد، نمی‌تواند کارهای بزرگی انجام دهد. این شد که پرسپولیسی‌ها، نیمی از بازیکنان تیم ملی را جذب کردند و حالا پرستاره‌ترین تیم لیگ ایران هستند.

در کنار جذب ستاره، برانکو توانست چندین بازیکن خوب و مفید را به لیگ ایران معرفی کند یا آنها را به بالاترین سطح فوتبال‌شان برساند. به این اسامی نگاه کنید:

سیدجلال حسینی: دفعه قبل که در پرسپولیس بازی می‌کرد، سرخپوشان در فصل سیزدهم ۱۵ گل دریافت کردند و با بازگشتش، با سن و سال بیشتر، هرگز دچار افت بدنی و روحی نشد.

وحید امیری: قبل از آنکه به پرسپولیس بیاید هم فیکس تیم ملی و ستاره لیگ بود اما هرگز تا این حد چهره تهاجمی و کارنامه پرگل نداشت. وحید فصل را با مصدومیت نسبی دنبال کرد اما هرگز از شرایط ایده‌آل خود خارج نشد.

محسن مسلمان: یک سکونشین در فولاد و ذوب‌آهن بود، حالا فیکس پرسپولیس است و طی دو فصل اخیر، شرایط بی‌نظیری داشته است.

محمد انصاری: از لیگ یک و به عنوان بازیکن تستی به جمع سرخپوشان اضافه شد و آنقدر پیشرفت کرد که توانست به تیم ملی برسد. پیشرفت این بازیکن خوش‌اخلاق، عالی بود.

کمال کامیابی‌نیا: هرگز تا قبل از حضور در پرسپولیس به این حد از بالندگی فنی نرسیده بود. وقتی قبل از شروع فصل پانزدهم به پرسپولیس آمد، خیلی‌ها او را یک خرید بد می‌دانستند اما امروز کسی نمی‌تواند پرسپولیس را بدون کمال تصور کند.

فرشاد احمدزاده: از تراکتورسازی پس از دو سال خدمت سربازی به پرسپولیس برگشت. علی دایی به او گفته بود در پرسپولیس جایی برای بازی ندارد و بهتر است به سربازی برود اما حالا توانایی‌ها و استعدادهای جدید خود را کشف کرده و شماره ۱۰ تیم که در فصل سوم بر تن علی دایی بود را می‌پوشد.

علی علیپور: به یک ستاره کامل بدل شده است. یک بازیکن جوان که در راه‌آهن به عنوان یک بازیکن نیمکت‌نشین به جمع سرخپوشان پیوسته بود و حالا فیکس پرسپولیس است با آمادگی کامل برای گلزنی.

صادق محرمی: وقتی برای ملوان بازی می‌کرد، کمتر کسی او را می‌شناخت اما حالا شانس دارد تا به عنوان پدیده فصل از سوی سازمان لیگ در پایان فصل جایزه بگیرد. او به آرامی به ترکیب پرسپولیس اضافه شد و امروز به عنوان بهترین مدافع راست هفته پنجم لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۷ معرفی می‌شود.

مهدی طارمی: شاید از نظر اهالی فوتبال، یک مهاجم گل‌نزن باشد اما او به یکی از مهاجمان فیکس تیم ملی تبدیل شده است و روند کاری‌‌اش هرگز تغییر نکرد. این بازیکن ۱۶ گل خود را در ۱۵ بازی به ثمر رساند که نشان از آمادگی فنی و روحی بالای او می‌دهد. مهدی فصل قبل هم آقای گل شد.

علیرضا بیرانوند: او نیز امسال توانست زیر نظر برانکو، تمام رکوردها را جابه‌جا کند. بیرانوند با اعتماد به نفس بالا به میدان می‌رود و دروازه‌بان شماره یک تیم ملی شده است.

حسین ماهینی: هر جای زمین که بازی کرد، موفق بود. حسین فقط می‌توانست یک مدافع راست باشد اما حالا هم مدافع میانی خوبی است و هم مدافع چپ رونده و باکیفیتی که بتوان روی عملکردش حساب ویژه‌ای باز کرد.

محسن ربیع‌خواه: برانکو آنقدر پای این بازیکن ماند تا محسن خودش را باور کرد و گرچه هنوز هم ضعف‌های زیادی دارد اما دیگر در ترکیب تیم جا افتاده و مصدومیتش باعث شد تمام سیستم و تاکتیک پرسپولیس به‌هم بریزد.

رامین رضاییان: او شاید امروز که اخراج شده، به عنوان یک بازیکن پرحاشیه شناخته شود اما نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد که پیشرفت رامین طی دو فصل اخیر بی‌نظیر بوده؛ آن هم در حالی که رامین از تیم در حال سقوط راه‌آهن به پرسپولیس آمده بود.

در کنار اینها، برخی بازیکنان هم بودند که با وجود بازی در پرسپولیس، نه تنها پیشرفت نکردند بلکه افت‌هایی هم داشتند از جمله سامان نریمان‌جهان، سروش رفیعی، امید عالیشاه، احمد نوراللهی و... حتی یکسری بازیکن جوان نیز در لیست تیم به چشم می‌خوردند که زیاد بازی به آنها نرسید مثل ابوالفضل درویش‌وند، احسان علوان‌زاده، رضا کرملاچعب، حامد آقایی و حتی بوژیدار که شاید به خاطر علاقه زیاد برانکو به داشتن یک تیم ثابت، نادیده گرفته شدند. به هر حال پرسپولیس با برانکو به روزهای جذابی رسیده و توانایی‌های بزرگتری نسبت به پرسپولیس سال‌های قبل دارد، فقط کافی است توانایی این تیم در حال حاضر را با گذشته‌‌اش مقایسه کنید.