۰

صدای پای فاشیسم در قلمرو بلامنازع مرکل

تاریخ انتشار
يکشنبه ۲ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۱۷
به گزارش عصر تعادل، اگر تکرار صدراعظمی آنگلا مرکل برای چهارمین دوره تعجبی نداشته باشد، انتخابات امروز آلمان می‌تواند یک شگفتی بزرگ برای خود آلمانی‌ها و دنیا به دنبال داشته باشد و آن راه‌یافتن یک حزب دست‌راستی افراطی به پارلمان این کشور بعد از شش دهه است؛ امری که می‌تواند سال‌های سیاه جنگ جهانی و نگرش‌های مخرب حزب نازی را در خاطره‌ها زنده کند.
 
این چیزی است که امروز و با رأی مردم آلمان برای تعیین‌تکلیف ٥٩٨ کرسی پارلمان مشخص می‌شود. درحال‌حاضر، احزاب محافظه‌کار و دست‌راستی میانه‌رو «اتحاد دموکرات‌مسیحی» و «اتحاد سوسیال‌مسیحی»، پیشرو نظرسنجی‌ها هستند. حزب «سوسیال‌دموکرات» با رهبری مارتین شولتز که انتظار می‌رفت به رقیبی جدی برای مرکل بدل شود، هرچند جایگاه دوم را در نظرسنجی‌ها در اختیار دارد؛ اما دیگر خطری برای مرکل محسوب نمی‌شود. به‌این‌ترتیب، هرچند در چهارمین دور صدراعظمی مرکل شک چندانی نیست، اینکه چه احزابی دولت ائتلافی را تشکیل خواهند داد، هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
 
 
ائتلاف به ضرر سوسیال‌دموکرات‌ها
 
 
یکی از دلایل اصلی ایجاد این ابهام، این است که بر اساس یک نظرسنجی، یک هفته مانده تا برگزاری انتخابات، یک‌سوم آلمانی‌ها هنوز بلاتکلیف بوده و نمی‌دانند به چه کسی رأی خواهند داد. در واقع علت را باید در دولت ائتلافی فعلی جست‌وجو کرد. آلمان از انتخابات سال ٢٠١٣ به بعد، از سوی یک دولت ائتلافی با مشارکت دو حزب «دموکرات‌مسیحی» و «سوسیال‌مسیحی» و همچنین حزب «سوسیال‌دموکرات» اداره می‌شود. دو حزب دموکرات‌مسیحی و سوسیال‌مسیحی به ‌واسطه اتحاد دیرینه خود، از مواضع سیاسی مشترک و واحدی برخوردارند تا آن جایی که از «اتحاد سوسیال‌مسیحی» به‌عنوان خواهر باواریایی «اتحاد دموکرات‌مسیحی» یاد می‌شود.
 
این دو حزب، در زمره احزاب دست‌راستی میانه‌رو محسوب می‌شوند که به‌ لحاظ اجتماعی محافظه‌کار بوده و بر باورهای مسیحی تکیه دارند. حزب دموکرات‌مسیحی خود را نماد دموکراسی، اقتصاد بازار اجتماعی و زیست‌محیطی و ادغام آلمان در ارزش‌های غربی معرفی می‌کند؛ ارزش‌ها و باورهایی که بعضا در تضاد با آرمان‌ها و خط سیاس«سوسیال‌دموکرات‌ها» قرار می‌گیرد که بیشتر بر عدالت و رفاه تکیه دارند. آن‌طور که مارتین هینکل، رئیس شاخه سوسیال‌دموکرات در نئوکلن، به «اینديپندنت» گفته است، همین مسئله باعث می‌شود مردم مواضع مرکل و محافظه‌کاران را به حساب حزب «سوسیال‌دموکرات» نیز بگذارند و در واقع این دو را یکی بدانند. همین مسئله باعث می‌شود تا در انتخابات پیشرو، مردم عملا آلترناتیو مشخصی برای رأی‌دادن به آن نداشته باشند.
 
از دیگر سو، احزاب دیگر نیز کوچک‌تر یا تازه‌کارتر از آن هستند که بتوانند نظر اکثریت آلمانی‌ها را به خود جلب کنند. علاوه بر این، ثبات سیاسی آلمان در ١٠ سال گذشته در کنار رشد اقتصادی و مهار بی‌کاری، عملا سوسیال‌دموکرات‌ها را در برابر مرکل و حزب متبوع او خلع سلاح کرده است. بااین‌حال، مارتین شولتز کوشیده است با وعده یک دولت رفاه بزرگ‌تر، افزایش حداقل دستمرد و همچنین کم‌کردن فاصله حقوقی میان مردان و زنان، اقبال هواداران سنتی خود یعنی طبق کارگر را به خود جلب کند.
 
این حزب که بیشتر در مناطق صنعتی آلمان طرفدار دارد، در سال‌های اخیر بخشی از پایگاه اجتماعی خود را به «دی لینکه» و «آلترناتیو برای آلمان» واگذار کرده است. بسیاری بر این باورند که ائتلاف میان محافظه‌کاران و چپ‌های میانه‌رو، هرچند برای آلمان در ١٠ سال گذشته مثمرثمر بوده؛ اما موفقیت آن بیشتر به پای مرکل و محافظه‌کارها نوشته شده است. از دیگر سو، ائتلاف با محافظه‌کاران و تن‌دادن به ارزش‌های سنتی، عملا باعث شده «سوسیال‌دموکرات‌ها» نتوانند خواسته‌ها و  مطالبات هواداران خود را پاسخ دهند.
 
 
نظرسنجی‌ها چه می‌گویند
 
 
 طبق دو نظرسنجی از سوی دو مؤسسه معتبر «اینسا» و «انمید»، ائتلاف حزب دموکرات‌مسیحی و سوسیال‌مسیحی به رهبری مرکل بین ٣٤ تا ٣٦ درصد آرا و حزب «سوسیال‌دموکرات» به رهبری مارتین شولتز بین ٢١ تا٢٢ درصد آرا را خواهند داشت. آلترناتیو برای آلمان که چهار سال پیش و به‌عنوان یک حزب ضداروپایی بنیان گذاشته شد، ١١ تا ١٣ درصد آرا را در اختیار خواهد گرفت. حزب چپ (یا به آلمانی دی لینکه) نیز بین ١٠ تا ١١ درصد، لیبرال‌دموکرات‌ها ٩ درصد و سبزها هشت درصد آرا را در سبد خود می‌بینند. در انتخابات پیشین، محافظه‌کارها با رهبری مرکل ٣١١ کرسی معادل ٤١,٥ درصد، سوسیال‌دموکرات‌ها ١٩٣ کرسی معادل ٢٥.٧ درصد، حزب چپ ٦٤ کرسی معادل ٨.٦ درصد و سبزها با ٦٣ کرسی معادل ٨.٤ درصد از کل ٥٩٨ کرسی پارلمان آلمان را به دست آوردند. جالب اینکه دو حزب دموکراتیک آزاد و آلترناتیو برای آلمان، در سال ٢٠١٣ میلادی موفق به کسب هیچ کرسی‌ای نشدند.
 
 
با این شرایط، به نظر دولت آلمان دو راه در پیش دارد؛ یا باید منتظر تداوم ائتلاف بزرگ میان جبهه مرکل و حزب سوسیال‌دموکرات ماند یا ائتلافی میان محافظه‌کاران، حزب دموکراتیک آزاد و سبزها که البته در عرصه سیاسی آلمان بی‌سابقه است. حزب سبز که درحال‌حاضر حضور حداقلی در پارلمان دارد، بر مسائل زیست‌محیطی، اقتصادی و بحث پایداری اجتماعی متمرکز است. حزب کوچک دموکراتیک آزاد که بیشتر بر مسائل حقوق‌بشری و آزادی‌های مدنی تأکید دارد، یک حزب لیبرال طرفدار خصوصی‌سازی و بازار آزاد است و به صورت سنتی، متحد حزب دموکرات‌مسیحی مرکل محسوب می‌شود.
 
 
مورد عجیب «آلترناتیو برای آلمان»
 
 
محبوبیت حزب دست‌راستی و ملی‌گرای افراطی «آلترناتیو برای آلمان» در یک هفته مانده به انتخابات روندی صعودی داشته و نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که این حزب با پشت‌سرگذاشتن حزب «چپ» در جایگاه سوم قرار دارد. جالب اینکه حزب آلترناتیو برای آلمان از هواداران خود خواسته برای جلوگیری از تقلب، روند انتخابات را با دقت زیر نظر بگیرند.
 این حزب به لطف کاندیداهایی مانند آلیس ویدل ٣٨ ساله و الکساندر گولند ٧٦ساله در مدت اخیر توجه‌های زیادی را به خود جلب کرده‌اند، هرچند لحن تند آنها حتی با انتقادهايي در رهبری این حزب نیز مواجه شده است.
 
کاندیداهای این حزب وعده اعمال محدودیت‌هایی بر مسلمانان از جمله تعطیلی مساجد، ممنوعیت پخش اذان و جریمه‌کردن افراد محجبه را داده‌اند؛ وعده‌هایی که یادآور رویکرد حزب نازی در جنگ دوم جهانی است. گولند حتی با اعلام اینکه آلمان این حق را دارد که به سربازانش در هر دو جنگ جهانی افتخار کند، پا را از این فراتر گذاشت. بازانتشار ایمیلی از جانب ویدل متعلق به ٢٠١٣ میلادی که در آن دولت را سگ دست‌آموز قدرت‌های جهانی خوانده بود نیز برای این حزب جنجال‌آفرین شد. آنها همچنین وعده داده بودند آنگلا مرکل را به دليل گشودن مرزهای آلمان به روی پناه‌جویان محاکمه کنند.
 
اگر این نظرسنجی‌ها درست باشد، این حزب می‌تواند بین ٦٠ تا ٨٥ کرسی در پارلمان به دست آورد و به بزرگ‌ترین حزب اپوزیسیون در برابر دولت ائتلافی بدل شود. با این احتساب، این حزب می‌تواند بر کمیته‌های مهمی مانند بودجه، مجمع پارلمانی شورای اروپا تأثیرگذار شود و همچنین حق حضور در نشست‌های سازمان‌های بین‌المللی مانند ناتو و سازمان ملل را به دست آورد. یکی از دلایل محبوبیت این حزب، موضع آن در قبال بحث مهاجرت و پناه‌جویان است.
 
در جایی که مرکل سال گذشته تصمیم گرفت بیش از یک‌ میلیون پناهنده را در آلمان بپذیرد، این حزب گذشته از لحن ضداسلامی‌اش، از زمان تشکیلش به‌دنبال محدودکردن حقوق پناه‌جویان و مسدودکردن مرزهای آلمان بوده است. انتخابات آلمان هر سرانجامی که داشته باشد، زنگ هشداری را درباره بازگشت سیاست‌های ملی‌گرایانه افراطی و نژادپرستانه بوندستاگ به صدا درآورده است؛ زنگ خطری که سیاست‌مداران آلمان باید آن را جدی بگیرند.
کد مطلب : ۱۳۰۷۸۷
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

کلام امیر
لَا غِنَى كَالْعَقْلِ، وَ لَا فَقْرَ كَالْجَهْلِ، وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ، وَ لَا ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ.

امام(عليه السلام) فرمود: هيچ ثروتى چون عقل، و هيچ فقرى چون نادانى نيست. هيچ ارثى چون ادب، و هيچ پشتيبانى چون مشورت نيست.