علاوه بر این بر اساس برنامه پنج ساله ششم توسعه پیش بینی شده که رشد سالانه اقتصاد ایران هشت درصد و میزان تورم نیز کمتر از هشت درصد باشد تا براساس آن بتوان شاهد افزایش تولید ناخالص داخلی کشور از حدود ۲۱۲ هزار میلیارد تومان فعلی به ۳۱۴ هزار میلیارد تومان بود، رشدی که نوید افزایش حدود ۵۰ درصدی در میزان تولید ناخالص داخلی کشور را می‌دهد.
برای رسیدن به چنین شاخص‌هایی لازم است بخش‌های مختلف صنعت نیز به صورت سیستماتیک شاهد رشد قابل توجهی باشند. از جمله این صنایع، صنعت برق است که به «زیرساخت زیرساخت‌ها» نیز مشهور است و تقریباً راه اندازی هر صنعتی منوط به وجود و راه اندازی آن است.
بر اساس اعلام برنامه ششم توسعه، صنعت برق برای پوشش نیازمندی‌ها و تحقق اهداف برنامه لازم است تا پایان برنامه شاهد افزایش سالانه ۵۰۰۰ مگاوات به ظرفیت اسمی خود باشد؛ ظرفیتی که پیش بینی می‌شود حدود ۵۰۰۰ مگاوات آن شامل انرژی‌های نو باشد.بر این اساس تا پایان برنامه ششم توسعه ظرفیت نصب شده نیروگاهی کشور به بیش از ۱۰۰ هزار مگاوات خواهد رسید.
مسلماً نصب چنین ظرفیت نیروگاهی نیازمند احداث شبکه‌ها و پست‌های متعدد خطوط توزیع و انتقال است تا برق تولید شده را به مقصد موردنظر برساند که برآورد می‌شود هزینه‌های سالانه در این بخش به تنهایی به چند ده میلیارد تومان برسد.
صنعت برق ایران پتانسیل هایبالایی دارد که البته این مساله مستلزم تجه بیشتر دولت به این صنعت است چراکه قطعا پیشبرد این اهداف نیازمند سرمایه و حمایت است و در صورت نبود این دو رکن مهم کار به جایی نخواهد رسید.