به آینده ایران و آرمانهای انقلاب و ملت بزرگ می اندیشم
تاریخ انتشار
شنبه ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۴۹
مهمی خطاب به ملت ایران، به تحلیل شرایط کشور در سالهای اخیر و همچنین روند ورود دولت کنونی به مذاکرات پرداخت و ضمن بر شمردن شرایط حساس کشور، از موضع تعهد به ضرورت حفظ همبستگی ملی برای عبور از شرایط پیش رو، پیشنهادهایی را ارائه کرد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
ملت بزرگ و شریف ایران؛
این روزها حوادث مهمی در جریان است که زندگی و سرنوشت چندین نسل را تحت تاثیر قرار خواهد داد. امعان نظر به این حوادث وظیفه ای ملی و انقلابی است.
الف: نگاهی به گذشته ای نه چندان دور
بر این امر واقفیم که انقلاب عظیم اسلامی برای احیاء و تامین عظمت، کرامت، استقلال و حقوق اساسی ملت ایران، کسب جایگاه شایسته جهانی از منظر پیشرفت علمی، اقتصادی، سیاسی و رفاه و نقش آفرینی و پیشگامی در استقرار و گسترش ارزش‌های انسانی و الهی مانند آزادی، عدالت و مهرورزی در ایران و جهان برپا شده است.
طی حوادثی که در سالهای پس از انقلاب بوقوع پیوست، جریان های سیاسی و جناح‌های قدرت بوجود آمدند و در نتیجه آن ، برخی امور به طور معنی داری، از مسیر انقلاب و مردم فاصله گرفت.
دولت های متوالی مسئولیت ها را به عهده گرفتند و هر یک خدماتی را ارائه دادند تا نوبت به دولت های نهم و دهم رسید.
دولت هایی که مشخصاً خارج از اراده طیف های سیاسی و نهادهای قدرت و صرفاً با اراده مردم برگزیده و مستقر شدند. شعار اصلی، بازگشت به آرمانهای انقلاب و نقش انقلابی و مردمی بود.
دولت از ابتدا برنامه های خود را اعلام کرد و تا پایان به آن وفادار ماند و به این ترتیب دولت تا حدودی به مردم بازگشت.
ب: بخشی از دستاوردهای دوران دولت های نهم و دهم
به لطف خداوند متعال و با حمایت عمومی مردم، طی هشت سال کارهای بزرگ و ماندگار و طرح‌های زیربنایی و اساسی پایه‌گذاری شد که به برخی از آنها اشاره می شود:
1- توسعه زیرساخت‌ها مانند راه، آزادراه، فرودگاه، مدرسه، ورزشگاه، دانشگاه، بیمارستان، شبکه‌های آب‌رسانی، نیروگاه‌های برق، شبکه گاز، عمران روستایی و شهری
2- فعال شدن تمام طرح های مصوب در حوزه نفت و گاز و توسعه میدان های گازی مشترک
3- اجرای طرح ملی مسکن مهر برای حدود چهار میلیون و سیصد هزار (4/300/000) خانواده ایرانی شهری و روستایی
4- اجرای مرحله اول طرح ملی هدفمندی یارانه ها و مشارکت دادن مردم در مدیریت ثروت ملی
5- اجرای کارت سوخت و کنترل رشد بی رویه مصرف و صرفه جویی سالانه و عظیم در مصرف بنزین و بزرگترین اقدام محیط زیستی در کنترل آلودگی هوا
6- اجرای طرح مدیریت ترافیک بین شهری و ارتقاء کیفیت راه‌ها و کاهش کم سابقه تلفات جاده ای
7- طراحی و اجرای برنامه بزرگ سهام عدالت برای چهل (40) میلیون نفر ایرانی و مشارکت دادن آنان در مالکیت ثروت ملی
8- افزایش سرمایه‌گذاری و توسعه گسترده صنعتی در بخش های گوناگون و حمایت ویژه از بنگاه‌های کوچک و افزایش ظرفیت تولید صنعتی به بیش از دو برابر
9- توزیع امکانات، فرصت ها و ثروت در سطح کشور و کاهش شدید فاصله طبقاتی
10- توسعه قرض‌الحسنه خرد و کارآفرینی برای فعال سازی همه استعدادها
11- رشد تولیدات علمی بی سابقه و کسب بالاترین سرعت رشد علمی در جهان
12- توسعه سریع در مرزهای دانش جهانی در حوزه های نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و ساخت داروهای نو ترکیب
13- هسته ای شدن ایران، تولید سوخت 20% ، صفحه سوخت و صنعتی شدن تولید سوخت هسته ای، ساخت راکتور آب سنگین، تولید آب سنگین
14- حضور در فضا، توسعه صنعت فضایی، ساخت و پرتاب ماهواره، ارسال موجود زنده به فضا
15- شش(6) برابر شدن صادرات غیر نفتی
16- کمک به افزایش قیمت جهانی نفت و انتقال آن منابع به مردم داخل کشور
17- بالاترین رشد متوسط اقتصادی به گونه ای که بعد از حدود شش سال، هنوز تولید ناخالص داخلی به سطح سال 91 نرسیده است. همان سالی که می گویند نامناسب ترین سال دولت دهم بوده و همان را ملاک قضاوت قرار داده اند.
18- اصلاحات ساختاری در گمرک، نظام توزیع، طرح شبنم برای کنترل قاچاق کالا و بسیاری دیگر از امور
19- پایه‌گذاری بنیاد نخبگان و تهیه و تصویب اسناد بالادستی علمی، آموزشی و فرهنگی کشور
20- معرفی نسل جدیدی از مدیران جوان و خلاق
21- تعمیق پیوستگی بین مردم و دولت و به تبع آن حکومت و گسترش همبستگی ملی
22- سیاست خارجی فعال و توسعه ارتباطات دوستانه با همسایگان و کشورهای گوناگون جهان
همچنین صدها کار بزرگ و کوچک در آن دوران انجام شد که ذکر آن موجب طولانی شدن و تصدیع است.
ج: تقابل و هجمه به دولت های نهم و دهم
شاید نا مناسب ترین برخوردها با دولت های نهم و دهم اتفاق افتاد.
می‌دانید که اهل گلایه نیستم و همیشه به آینده ایران و آرمانهای انقلاب و ملت بزرگ می اندیشم لیکن ذکر برخی موارد را برای تجربه اندوزی و تصویر فضای رسانه ای و سیاسی آن دوران که بعداً زمینه ساز اتخاذ تصمیم های بزرگ برای کشور گردید، لازم می دانم.
1- توهین، تمسخر، کارشکنی و تخریب، خط ثابت برنامه تبلیغی جناح‌های سیاسی و اصحاب قدرت و ثروت و رسانه بود که به ویژه در دو سال آخر به اوج خود رسید. تقریباً در برابر تمامی برنامه های اساسی دولت، سنگ‌اندازی و کارشکنی سازمان یافته انجام می‌شد. حتی در برابر تعیین ساعت کار ادارات و بانک‌ها نیز مقاومت شد.
2- در دو سال آخر که سنگین ترین تحریم ها توسط دشمنان ملت تحمیل شده بود، گسترده ترین هجمه ها در داخل سازماندهی شد. برخوردهای قضایی و تقنینی به نام نظارت و برخوردهای سیاسی به نام نقد به طور بی‌سابقه افزایش یافت.
3- دولت از دو جهت در فشار قرار گرفت. تحریم بانک مرکزی یعنی شریان اصلی چرخش پولی و مالی و تحریم نفتی از بیرون کشور و کارشکنی، برخورد و ممانعت از اجرای طرح‌های ضروری از داخل کشور مانند دو تیغه قیچی به جان دولت افتادند. بزرگ نمایی مشکلات ناشی از تحریم و تشویق عموم به هجوم به بازارهای ارز و سکه و بی‌اعتبار جلوه دادن تصمیمات مقامات اقتصادی و برخورد قضایی و سیاسی با آنان، فقط گوشه‌ای از ماجرا است.
4- به جای همکاری در کنترل آثار تحریم ها و هجمه های دشمن، آشکارا از اقدامات جبرانی و تقابلی دولت جلوگیری و هم زمان به جای دشمن، دولت را مسئول و مسبب مشکلات اقتصادی معرفی می‌کردند.
5- زمانی که قرار بود مذاکرات با آمریکا در عمان شروع شود، در جلسه ای با حضور مقامات ارشد کشور اعلام کردم که مذاکره در شرایطی که دشمن تصور می کند دست بالا را دارد و تحریم ها اثر گذار بوده است، به ضرر کشور تمام می شود و خواهش کردم که شش ماه مهلت دهند تا با اجرای چند برنامه ضربتی اقتصادی و تقویت قدرت اقتصادی مردم، آثار تحریم ها کنترل شود و مذاکره در شرایط برابر انجام گیرد. حتی اعلام کردم که حاضرم خانواده ام را به گروگان و تضمین بگذارم که اگر طرح‌ها موفق نبود، خود وخانواده ام را اعدام نمایند.
در مقابل اما ، برخی مقامات و سران قوا به صراحت اعلام کردند که اجازه نمی‌دهند هیچ کاری انجام و یا طرح جدیدی پیاده شود و حتی از تکمیل طرح هدفمندی نیز جلوگیری کردند و همان‌ها همزمان در تریبون های رسمی، مشکلات را ناشی از سوء مدیریت دولت و نه تحریم دشمن بیان می‌کردند.
حتی طرح های سه فوریتی برای جلوگیری از اجرای برنامه های دولت آماده کرده بودند.
نمی خواهم با یادآوری اظهارات وزیرخارجه و معاون رییس جمهور وقت آمریکا مبنی بر مقابله با دولت های نهم و دهم و برنامه‌ریزی برای تخریب و تضعیف آنها از داخل کشور خاطرها را تلخ نمایم.
حفظ اساس کشور وظیفه مهمی است که هر ایرانی اصیل ترجیح می دهد که آبرو و جان خود را فدا کند اما امنیت کشور مخدوش نشود و دشمن مسلط نگردد و من افتخار می کنم که یک ایرانی هستم.
شرح آن هجران و آن خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر
د: پس از دولت دهم
با منع جریان بهار از حضور در رقابت های انتخاباتی سال 92، دولت یازدهم مستقر شد و بلافاصله سه موضوع به طور موازی در خط تبلیغی گسترده جناح‌های قدرت و ثروت و مقامات دولت یازدهم قرار گرفت.
1- علت اصلی مشکلات کشور ، تحریم ها و مسئولیت آن به عهده دولت دهم اعلام و ادعا شد که دولت دهم با سرسختی ، حاضر به توافق با قدرت های جهانی نبود.
2- تنها راه حل مشکلات کشور و نیل به قله های پیشرفت و ترقی، مذاکره با قدرت های جهانی از طریق فنون دیپلماسی و توسط دیپلمات های حرفه ای شمرده و اعلام شد که دولت دهم به دلیل در اختیار نداشتن اینگونه دیپلماتها، ناتوان از انجام چنان مذاکراتی بوده است.
3- تخریب تمام خدمات و اقدامات زیربنایی دولت های نهم و دهم و ایراد ناجوانمردانه ترین تهمت ها و توهین ها
علیرغم تلاش های شبانه روزی دولت دهم در دو سال آخر برای مهار تبعات تحریم ها و ادامه روند کار و فعالیت اقتصادی و عمرانی، به طور گسترده تبلیغ می کردند که دولت ، کشور را رها کرده است.
در یک هماهنگی آشکار، این سه خط تبلیغاتی در داخل و خارج و بین همه جناح‌های قدرت در نهایت گستردگی ادامه یافت.
معلوم است که در این شرایط، برای حفظ کشور و تا روشن شدن حقایق، صبر و تحمل و سکوت تنها راه ممکن بود.
ه: ارائه تصویر نادرست از وضع کشور برای توجیه ضرورت تسریع در مذاکره و توافق
خط القاء ضرورت تسریع در حصول توافق به هر شکل ممکن ، با قدرت‌های مسلط جهانی و به تعبیر خودشان کدخدای جهانی، به شیوه های گوناگون و به طور گسترده تبلیغ و نتایج احتمالی آن ، به طور قاطع برجسته و ارزشمند و حیاتی معرفی می‌گردید و برای مقدمه سازی ذهنی و ضروری سازی آن، بدترین تصویر از شرایط کشور ادعا و منتشر می شد.
- در حالی که ذخایر ارزی کشور در بالاترین سطح تاریخ یعنی حدود یکصد و سی (130) میلیارد دلار بود و درآمدهای ریالی دولت، نسبت به سال 91 یعنی آخرین سال دولت دهم ، حدود چهل(40) درصد رشد داشت، در تریبونهای رسمی و در بالاترین سطح و به کرات ادعای خالی بودن خزانه دولت مطرح می‌شد.
- در حالی که انبارهای کالاهای اساسی و مواد غذایی برای حداقل شش ماه و بالاتر از استانداردهای معمول ذخیره داشت، خبر ازخالی بودن انبارها داده می شد.
- آمارهای عجیب و کذب و ساختگی از بیکاری و بدهی‌های دولت ارائه می گردید.
- تمام کارهای اصلی کشور متوقف و همه امور به توافق با بیگانگان منوط و مرتبط گردید، نه تنها حل مشکلات اقتصادی بلکه ازدواج جوانان، تامین آب، مسکن ، شغل، رشد علمی و تکنولوژی و دیگر وجوه زندگی عمومی نیز منوط به توافق با طرف مقابل گردید.
- اینها فقط بخشی از اقدامات و طراحی‌های تبلیغی برای فضاسازی و توجیه ضرورت تسریع در توافق و مذاکرات بود.
- در بیان مشکلات و ضعف های داخلی آنقدر مبالغه و اغراق شد تا در فضای عمومی هر نوع توافقی و دادن هر نوع امتیازی و دست شستن از هر حق بین المللی توجیه پذیر و بهتر از عدم توافق معرفی گردد.
- تاثیر اینگونه اظهارات و اقدامات و خلع سلاح شدن طرف ایرانی، در نتیجه مذاکرات و نوع تعهدات داده شده نیازمند بررسی جداگانه است.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
ملت بزرگ و شریف ایران؛
این روزها حوادث مهمی در جریان است که زندگی و سرنوشت چندین نسل را تحت تاثیر قرار خواهد داد. امعان نظر به این حوادث وظیفه ای ملی و انقلابی است.
الف: نگاهی به گذشته ای نه چندان دور
بر این امر واقفیم که انقلاب عظیم اسلامی برای احیاء و تامین عظمت، کرامت، استقلال و حقوق اساسی ملت ایران، کسب جایگاه شایسته جهانی از منظر پیشرفت علمی، اقتصادی، سیاسی و رفاه و نقش آفرینی و پیشگامی در استقرار و گسترش ارزش‌های انسانی و الهی مانند آزادی، عدالت و مهرورزی در ایران و جهان برپا شده است.
طی حوادثی که در سالهای پس از انقلاب بوقوع پیوست، جریان های سیاسی و جناح‌های قدرت بوجود آمدند و در نتیجه آن ، برخی امور به طور معنی داری، از مسیر انقلاب و مردم فاصله گرفت.
دولت های متوالی مسئولیت ها را به عهده گرفتند و هر یک خدماتی را ارائه دادند تا نوبت به دولت های نهم و دهم رسید.
دولت هایی که مشخصاً خارج از اراده طیف های سیاسی و نهادهای قدرت و صرفاً با اراده مردم برگزیده و مستقر شدند. شعار اصلی، بازگشت به آرمانهای انقلاب و نقش انقلابی و مردمی بود.
دولت از ابتدا برنامه های خود را اعلام کرد و تا پایان به آن وفادار ماند و به این ترتیب دولت تا حدودی به مردم بازگشت.
ب: بخشی از دستاوردهای دوران دولت های نهم و دهم
به لطف خداوند متعال و با حمایت عمومی مردم، طی هشت سال کارهای بزرگ و ماندگار و طرح‌های زیربنایی و اساسی پایه‌گذاری شد که به برخی از آنها اشاره می شود:
1- توسعه زیرساخت‌ها مانند راه، آزادراه، فرودگاه، مدرسه، ورزشگاه، دانشگاه، بیمارستان، شبکه‌های آب‌رسانی، نیروگاه‌های برق، شبکه گاز، عمران روستایی و شهری
2- فعال شدن تمام طرح های مصوب در حوزه نفت و گاز و توسعه میدان های گازی مشترک
3- اجرای طرح ملی مسکن مهر برای حدود چهار میلیون و سیصد هزار (4/300/000) خانواده ایرانی شهری و روستایی
4- اجرای مرحله اول طرح ملی هدفمندی یارانه ها و مشارکت دادن مردم در مدیریت ثروت ملی
5- اجرای کارت سوخت و کنترل رشد بی رویه مصرف و صرفه جویی سالانه و عظیم در مصرف بنزین و بزرگترین اقدام محیط زیستی در کنترل آلودگی هوا
6- اجرای طرح مدیریت ترافیک بین شهری و ارتقاء کیفیت راه‌ها و کاهش کم سابقه تلفات جاده ای
7- طراحی و اجرای برنامه بزرگ سهام عدالت برای چهل (40) میلیون نفر ایرانی و مشارکت دادن آنان در مالکیت ثروت ملی
8- افزایش سرمایه‌گذاری و توسعه گسترده صنعتی در بخش های گوناگون و حمایت ویژه از بنگاه‌های کوچک و افزایش ظرفیت تولید صنعتی به بیش از دو برابر
9- توزیع امکانات، فرصت ها و ثروت در سطح کشور و کاهش شدید فاصله طبقاتی
10- توسعه قرض‌الحسنه خرد و کارآفرینی برای فعال سازی همه استعدادها
11- رشد تولیدات علمی بی سابقه و کسب بالاترین سرعت رشد علمی در جهان
12- توسعه سریع در مرزهای دانش جهانی در حوزه های نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و ساخت داروهای نو ترکیب
13- هسته ای شدن ایران، تولید سوخت 20% ، صفحه سوخت و صنعتی شدن تولید سوخت هسته ای، ساخت راکتور آب سنگین، تولید آب سنگین
14- حضور در فضا، توسعه صنعت فضایی، ساخت و پرتاب ماهواره، ارسال موجود زنده به فضا
15- شش(6) برابر شدن صادرات غیر نفتی
16- کمک به افزایش قیمت جهانی نفت و انتقال آن منابع به مردم داخل کشور
17- بالاترین رشد متوسط اقتصادی به گونه ای که بعد از حدود شش سال، هنوز تولید ناخالص داخلی به سطح سال 91 نرسیده است. همان سالی که می گویند نامناسب ترین سال دولت دهم بوده و همان را ملاک قضاوت قرار داده اند.
18- اصلاحات ساختاری در گمرک، نظام توزیع، طرح شبنم برای کنترل قاچاق کالا و بسیاری دیگر از امور
19- پایه‌گذاری بنیاد نخبگان و تهیه و تصویب اسناد بالادستی علمی، آموزشی و فرهنگی کشور
20- معرفی نسل جدیدی از مدیران جوان و خلاق
21- تعمیق پیوستگی بین مردم و دولت و به تبع آن حکومت و گسترش همبستگی ملی
22- سیاست خارجی فعال و توسعه ارتباطات دوستانه با همسایگان و کشورهای گوناگون جهان
همچنین صدها کار بزرگ و کوچک در آن دوران انجام شد که ذکر آن موجب طولانی شدن و تصدیع است.
ج: تقابل و هجمه به دولت های نهم و دهم
شاید نا مناسب ترین برخوردها با دولت های نهم و دهم اتفاق افتاد.
می‌دانید که اهل گلایه نیستم و همیشه به آینده ایران و آرمانهای انقلاب و ملت بزرگ می اندیشم لیکن ذکر برخی موارد را برای تجربه اندوزی و تصویر فضای رسانه ای و سیاسی آن دوران که بعداً زمینه ساز اتخاذ تصمیم های بزرگ برای کشور گردید، لازم می دانم.
1- توهین، تمسخر، کارشکنی و تخریب، خط ثابت برنامه تبلیغی جناح‌های سیاسی و اصحاب قدرت و ثروت و رسانه بود که به ویژه در دو سال آخر به اوج خود رسید. تقریباً در برابر تمامی برنامه های اساسی دولت، سنگ‌اندازی و کارشکنی سازمان یافته انجام می‌شد. حتی در برابر تعیین ساعت کار ادارات و بانک‌ها نیز مقاومت شد.
2- در دو سال آخر که سنگین ترین تحریم ها توسط دشمنان ملت تحمیل شده بود، گسترده ترین هجمه ها در داخل سازماندهی شد. برخوردهای قضایی و تقنینی به نام نظارت و برخوردهای سیاسی به نام نقد به طور بی‌سابقه افزایش یافت.
3- دولت از دو جهت در فشار قرار گرفت. تحریم بانک مرکزی یعنی شریان اصلی چرخش پولی و مالی و تحریم نفتی از بیرون کشور و کارشکنی، برخورد و ممانعت از اجرای طرح‌های ضروری از داخل کشور مانند دو تیغه قیچی به جان دولت افتادند. بزرگ نمایی مشکلات ناشی از تحریم و تشویق عموم به هجوم به بازارهای ارز و سکه و بی‌اعتبار جلوه دادن تصمیمات مقامات اقتصادی و برخورد قضایی و سیاسی با آنان، فقط گوشه‌ای از ماجرا است.
4- به جای همکاری در کنترل آثار تحریم ها و هجمه های دشمن، آشکارا از اقدامات جبرانی و تقابلی دولت جلوگیری و هم زمان به جای دشمن، دولت را مسئول و مسبب مشکلات اقتصادی معرفی می‌کردند.
5- زمانی که قرار بود مذاکرات با آمریکا در عمان شروع شود، در جلسه ای با حضور مقامات ارشد کشور اعلام کردم که مذاکره در شرایطی که دشمن تصور می کند دست بالا را دارد و تحریم ها اثر گذار بوده است، به ضرر کشور تمام می شود و خواهش کردم که شش ماه مهلت دهند تا با اجرای چند برنامه ضربتی اقتصادی و تقویت قدرت اقتصادی مردم، آثار تحریم ها کنترل شود و مذاکره در شرایط برابر انجام گیرد. حتی اعلام کردم که حاضرم خانواده ام را به گروگان و تضمین بگذارم که اگر طرح‌ها موفق نبود، خود وخانواده ام را اعدام نمایند.
در مقابل اما ، برخی مقامات و سران قوا به صراحت اعلام کردند که اجازه نمی‌دهند هیچ کاری انجام و یا طرح جدیدی پیاده شود و حتی از تکمیل طرح هدفمندی نیز جلوگیری کردند و همان‌ها همزمان در تریبون های رسمی، مشکلات را ناشی از سوء مدیریت دولت و نه تحریم دشمن بیان می‌کردند.
حتی طرح های سه فوریتی برای جلوگیری از اجرای برنامه های دولت آماده کرده بودند.
نمی خواهم با یادآوری اظهارات وزیرخارجه و معاون رییس جمهور وقت آمریکا مبنی بر مقابله با دولت های نهم و دهم و برنامه‌ریزی برای تخریب و تضعیف آنها از داخل کشور خاطرها را تلخ نمایم.
حفظ اساس کشور وظیفه مهمی است که هر ایرانی اصیل ترجیح می دهد که آبرو و جان خود را فدا کند اما امنیت کشور مخدوش نشود و دشمن مسلط نگردد و من افتخار می کنم که یک ایرانی هستم.
شرح آن هجران و آن خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر
د: پس از دولت دهم
با منع جریان بهار از حضور در رقابت های انتخاباتی سال 92، دولت یازدهم مستقر شد و بلافاصله سه موضوع به طور موازی در خط تبلیغی گسترده جناح‌های قدرت و ثروت و مقامات دولت یازدهم قرار گرفت.
1- علت اصلی مشکلات کشور ، تحریم ها و مسئولیت آن به عهده دولت دهم اعلام و ادعا شد که دولت دهم با سرسختی ، حاضر به توافق با قدرت های جهانی نبود.
2- تنها راه حل مشکلات کشور و نیل به قله های پیشرفت و ترقی، مذاکره با قدرت های جهانی از طریق فنون دیپلماسی و توسط دیپلمات های حرفه ای شمرده و اعلام شد که دولت دهم به دلیل در اختیار نداشتن اینگونه دیپلماتها، ناتوان از انجام چنان مذاکراتی بوده است.
3- تخریب تمام خدمات و اقدامات زیربنایی دولت های نهم و دهم و ایراد ناجوانمردانه ترین تهمت ها و توهین ها
علیرغم تلاش های شبانه روزی دولت دهم در دو سال آخر برای مهار تبعات تحریم ها و ادامه روند کار و فعالیت اقتصادی و عمرانی، به طور گسترده تبلیغ می کردند که دولت ، کشور را رها کرده است.
در یک هماهنگی آشکار، این سه خط تبلیغاتی در داخل و خارج و بین همه جناح‌های قدرت در نهایت گستردگی ادامه یافت.
معلوم است که در این شرایط، برای حفظ کشور و تا روشن شدن حقایق، صبر و تحمل و سکوت تنها راه ممکن بود.
ه: ارائه تصویر نادرست از وضع کشور برای توجیه ضرورت تسریع در مذاکره و توافق
خط القاء ضرورت تسریع در حصول توافق به هر شکل ممکن ، با قدرت‌های مسلط جهانی و به تعبیر خودشان کدخدای جهانی، به شیوه های گوناگون و به طور گسترده تبلیغ و نتایج احتمالی آن ، به طور قاطع برجسته و ارزشمند و حیاتی معرفی می‌گردید و برای مقدمه سازی ذهنی و ضروری سازی آن، بدترین تصویر از شرایط کشور ادعا و منتشر می شد.
- در حالی که ذخایر ارزی کشور در بالاترین سطح تاریخ یعنی حدود یکصد و سی (130) میلیارد دلار بود و درآمدهای ریالی دولت، نسبت به سال 91 یعنی آخرین سال دولت دهم ، حدود چهل(40) درصد رشد داشت، در تریبونهای رسمی و در بالاترین سطح و به کرات ادعای خالی بودن خزانه دولت مطرح می‌شد.
- در حالی که انبارهای کالاهای اساسی و مواد غذایی برای حداقل شش ماه و بالاتر از استانداردهای معمول ذخیره داشت، خبر ازخالی بودن انبارها داده می شد.
- آمارهای عجیب و کذب و ساختگی از بیکاری و بدهی‌های دولت ارائه می گردید.
- تمام کارهای اصلی کشور متوقف و همه امور به توافق با بیگانگان منوط و مرتبط گردید، نه تنها حل مشکلات اقتصادی بلکه ازدواج جوانان، تامین آب، مسکن ، شغل، رشد علمی و تکنولوژی و دیگر وجوه زندگی عمومی نیز منوط به توافق با طرف مقابل گردید.
- اینها فقط بخشی از اقدامات و طراحی‌های تبلیغی برای فضاسازی و توجیه ضرورت تسریع در توافق و مذاکرات بود.
- در بیان مشکلات و ضعف های داخلی آنقدر مبالغه و اغراق شد تا در فضای عمومی هر نوع توافقی و دادن هر نوع امتیازی و دست شستن از هر حق بین المللی توجیه پذیر و بهتر از عدم توافق معرفی گردد.
- تاثیر اینگونه اظهارات و اقدامات و خلع سلاح شدن طرف ایرانی، در نتیجه مذاکرات و نوع تعهدات داده شده نیازمند بررسی جداگانه است.
