سیما فردوسی و روایت از سلامت روان نسلی که سختی کشید
21 خرداد 1397 ساعت 10:58
دهه شصتیها آمادگی زیادی برای پدر و مادر شدن ندارند | دهه هفتادیها نسل عجیبی هستند
سیما فردوسی در دهه هفتاد یکی از ستارههای تلویزیون در حوزه آموزش سلامت روان و روانشناسی بود. سیمای روانشناسی که مقابل دوربین با آرامش تکنیکهایی را به خانوادهها برای زندگی بهتر و ارتباط مناسب والد و کودک و نوجوان میداد و حالا به قول خود با سه نسل از ایرانیها سر و کله زده است.
والدین متولد سال ۵۰ و کودکان آنها، دهه شصتیها و حالا دهه هفتادیها. وقتی صحبت از دهه هفتادیها میشود، تعجب خاصی در چهره دارد. « دهه هفتادیها خیلی متفاوت از دیگر نسلها در ایران هستند و واقعا برای ارتباط با آنها باید آموزش دید»
سیما فردوسی استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران است و سالهات در حوزه خانواده مشاوره میدهد. او حالا در چهارمین دهه از فعالیت حرفهای خود به سر میبرد و معتقد است یکی از اصلیترین راهها برای حفظ کیفیت روابط خانوادگی در ایران، در معرض آموزش قرار گرفتن خانوادههاست.
او در کافه خبر خبرآنلاین به بررسی چالشهای سلامت روان دهه شصتیها نیز پرداخت. نسلی که به دلیل شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور طی سالهای اخیر سختیهای زیادی کشیده اند و حالا اکثر آنها پدر و مادر شده اند.
مشروح گفتوگوی خبرآنلاین با دکتر سیما فردوسی را در ادامه بخوانید:
پدر و مادرهای دهه شصتی در حال حاضر و همچنین دوران کودکیشان با چه چالشهایی مواجه بوده و هستند که باعث میشود در تربیت فرزندانشان تاثیر بگذارد؟
بحث تربیت فرزندان بحثی اکتسابی و آموزشی است؛ یعنی اگر بچهها در خانواده خوب تربیت شده باشند، الگوهای خوبی داشته باشند یا آموزش دیده باشند، اینها والدگری را به این صورت یاد میگیرند. الگوهای دیگری هم مانند الگوهای اجتماعی داریم، ولی برای والدگری، پدر و مادر اولویت دارد. سهمی که آموزشوپرورش در این باره دارد، به صورت آموزش کتابی است ولی کودک در خانواده، عمل والدین را میبیند. میبیند آیا مسئولیتپذیر هستند؟ آیا موازی و هماهنگ هستند؟ آیا رفتارهای والدین قابل پیشبینی است؟ این دست مسائل اگر به صورت صحیح نباشد، کودکان تاثیر میپذیرند و بهراحتی متوجه آنها میشوند.
بالاخره باید شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی را نیز در نظر گرفت. والدینی که در دهه ۶۰ کودک بودند، خودشان در چه شرایطی زندگی کردند و بزرگ شدند؟
در دهه ۶۰ استرس و مسائل و مشکلات خیلی زیاد بود. والدین دهه ۶۰ از آرامش کامل برخوردار نبودند. خانواده پرکار هم زیاد داشتیم و هنوز هم جمعیت زیادی هستند که برای امرار معاش تلاش زیادی میکنند. آموزش برای والدین در دهه ۶۰ در رسانهها شروع شد؛ اما نمیتوان گفت کافی بود. آنها برخی آموزشها را از رسانهها دریافت میکردند و مخصوصا طبقه متوسط جامعه عطش زیادی برای کسب این اطلاعات داشت ولی شرایط ایجاب میکرد مقداری دور باشند و آنطور که باید و شاید به تربیت نپردازند. لذا میبینیم دهه شصتیها آمادگی زیادی برای پدر و مادر شدن ندارند. دهه شصتیها، جوان هستند. زوجین زیادی داریم که جوان هستند و پدر و مادر شدهاند و باید مسئولیت زندگی و امرار معاش را بپذیرند. اگر کاستی و نقصانی در دهه شصتیها وجود دارد به دلیل عدم آموزش و نامناسب بودن شرایط والدینشان است.
نسل دهه ۶۰ در هر مقطعی چالش داشتند؛ نیمکتهای ۴،۵ نفره، صف کنکور، ظرفیت اندک دانشگاهها، کمبود اشتغال و مسکن، چالشهای این نسل بود. بهنظر شما این چالشها تا چه اندازه بر تربیت فرزندان پدر و مادرانی که در این دهه به دنیا آمده اند، اثر میگذارد؟
مسلما وضعیت روحی و روانی پدر و به خصوص مادر در ارتباط با فرزندش، نمود دارد و تاثیر میگذارد. باید این مادر دلبستگی عینی برای بچهاش داشته باشد. نباید دغدغه و اضطراب داشته باشد. باید برای فرزندش در دسترس باشد، ثبات رفتاری و خلقی داشته باشد، نیازهای روحی و روانی فرزندش را به خوبی برطرف کند. دغدغه دهه شصتیها، تامین معاش خودشان است. نمیتوان گفت مادران و پدران این دهه در دسترس فرزندانشان هستند. این نسل پراضطراب است. البته برخی هستند که خانوادهها حمایتشان میکنند؛ هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ روحی و روانی. بهعنوان مثال از نوهها نگهداری میکنند. اینها درصد خوششانسی هستند. خیلیها هم از خانوادهشان دور شدند
کد مطلب: 139587
آدرس مطلب: http://www.asretaadol.ir/news/139587/سیما-فردوسی-روایت-سلامت-روان-نسلی-سختی-کشید