محصولات تراريخته بحران كم آبي را نجات مي دهد ؟!
تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۷ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۷:۵۱
گروه اول عیسی کلانتری و همکاران او در سازمان محیطزیست هستند، آنها بارها در مصاحبه‌هایشان توضیح داده‌اند که تراریخته هیچ آسیبی برای سلامت انسان ندارد، در بسیاری از مناطق جهان از آن استفاده می‌شود و از سویی با توجه به وضعیت منابع آبی ایران می‌تواند یکی از راه‌های مقابله با بحران آبی کشور باشد.
در همین رابطه کلانتری چندی پیش گفته بود: در ۱۶میلیون هکتار از اراضی دنیا محصولات تراریخته تولید می‌شود. حدود هفت سال پیش تحقیقات جامعی توسط ۷۰ دانشگاه دنیا با اختصاص ۵۰۰میلیون دلار بودجه انجام شد تا در مورد آسیب‌های احتمالی محصولات تراریخته روی انسان تحقیق کنند. در این تحقیقات گسترده هیچ نتیجه‌ای دال بر اینکه محصولات دستکاری شده ژنتیکی به سلامت انسان ضرر می‌رساند، کشف نشد.
گروه دوم برخی از کارشناسان و مخالفان سازمان محیطزیست هستند، که توجیه اصلی آنها برای عدم استفاده از تراریخته‌ها آسیب این مواد به سلامت افراد است.
اما به نظر می‌رسد در طی سالیان گذشته تحقیقات بسیار زیادی در دنیا انجام شده که شاید پاسخی به این بحث‌ها باشد.
تراریخته چه مزایایی دارد؟
تحقیقی که در اوت سال ۲۰۱۳ در مجله ساینس منتشر شد، از بیش از ۱۲ ویژگی مثبت تراریخته نام برد، برای مثال استفاده از برنج تراریخته می‌تواند نیاز ویتامین افراد زیادی را برطرف کند.
محسن مسگران، استاد دانشکده علوم گیاهی دانشگاه کالیفرنیا در این رابطه به خبرآنلاین می‌گوید: برای گیاهان تراریخته می‌توان مزایا بسیار مختلفی برشمرد ازجمله اینکه گیاهان تراریخته مقاوم به حشرات آفت به‌طور چشمگیری میزان مصرف حشره‌کش‌ها را کاهش داده‌اند و ازاین‌رو هم به‌سلامت محیطزیست کمک کرده‌اند و هم از هزینه تولید کاسته‌اند.
او افزود: گیاهان تراریخته مقاوم به علف‌کش با رفع نیاز به شخم برای کنترل علف‌های هرز به گسترش روش‌های بدون شخم یا شخم کمک زیادی کرده‌اند و از این طریق موجب بهبود حفاظت خاک و کاهش فرسایش خاک شده‌اند. در کشت برنج گیاهان تراریخته نیاز به غرقاب برای کنترل علف‌های هرز را مرتفع ساخته‌اند و از این طریق از مصرف آب کاسته‌اند.
از سویی در برخی مواقع تراریخته می‌تواند به کاهش مصرف آب در حوزه کشاورزی هم کمک کند، برای مثال چندی پیش محققان آزمایشگاه ملی اوک ریج آمریکا مجموعه‌ای از ژن های مقاومت به خشکی در برخی گیاهان را شناسایی کردند. این ژن ها گیاهان مقاوم به خشکی را قادر به زنده ماندن در شرایط نیمه خشک می کنند.
در واقع استفاده از اینگونه مواد تراریخته می‌تواند باعث شود تا برای آبیاری برخی از محصولات از آب شور استفاده شود. برای مثال استفاده از اینگونه مواد تراریخته در کلمبیا بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۵ باعث شده در این کشور در مصرف ۲۰۸.۶ میلیون لیتر آب صرفه‌جویی شود.
در همین رابطه کلانتری چندی پیش گفته بود: در ۱۶میلیون هکتار از اراضی دنیا محصولات تراریخته تولید می‌شود. حدود هفت سال پیش تحقیقات جامعی توسط ۷۰ دانشگاه دنیا با اختصاص ۵۰۰میلیون دلار بودجه انجام شد تا در مورد آسیب‌های احتمالی محصولات تراریخته روی انسان تحقیق کنند. در این تحقیقات گسترده هیچ نتیجه‌ای دال بر اینکه محصولات دستکاری شده ژنتیکی به سلامت انسان ضرر می‌رساند، کشف نشد.
گروه دوم برخی از کارشناسان و مخالفان سازمان محیطزیست هستند، که توجیه اصلی آنها برای عدم استفاده از تراریخته‌ها آسیب این مواد به سلامت افراد است.
اما به نظر می‌رسد در طی سالیان گذشته تحقیقات بسیار زیادی در دنیا انجام شده که شاید پاسخی به این بحث‌ها باشد.
تراریخته چه مزایایی دارد؟
تحقیقی که در اوت سال ۲۰۱۳ در مجله ساینس منتشر شد، از بیش از ۱۲ ویژگی مثبت تراریخته نام برد، برای مثال استفاده از برنج تراریخته می‌تواند نیاز ویتامین افراد زیادی را برطرف کند.
محسن مسگران، استاد دانشکده علوم گیاهی دانشگاه کالیفرنیا در این رابطه به خبرآنلاین می‌گوید: برای گیاهان تراریخته می‌توان مزایا بسیار مختلفی برشمرد ازجمله اینکه گیاهان تراریخته مقاوم به حشرات آفت به‌طور چشمگیری میزان مصرف حشره‌کش‌ها را کاهش داده‌اند و ازاین‌رو هم به‌سلامت محیطزیست کمک کرده‌اند و هم از هزینه تولید کاسته‌اند.
او افزود: گیاهان تراریخته مقاوم به علف‌کش با رفع نیاز به شخم برای کنترل علف‌های هرز به گسترش روش‌های بدون شخم یا شخم کمک زیادی کرده‌اند و از این طریق موجب بهبود حفاظت خاک و کاهش فرسایش خاک شده‌اند. در کشت برنج گیاهان تراریخته نیاز به غرقاب برای کنترل علف‌های هرز را مرتفع ساخته‌اند و از این طریق از مصرف آب کاسته‌اند.
از سویی در برخی مواقع تراریخته می‌تواند به کاهش مصرف آب در حوزه کشاورزی هم کمک کند، برای مثال چندی پیش محققان آزمایشگاه ملی اوک ریج آمریکا مجموعه‌ای از ژن های مقاومت به خشکی در برخی گیاهان را شناسایی کردند. این ژن ها گیاهان مقاوم به خشکی را قادر به زنده ماندن در شرایط نیمه خشک می کنند.
در واقع استفاده از اینگونه مواد تراریخته می‌تواند باعث شود تا برای آبیاری برخی از محصولات از آب شور استفاده شود. برای مثال استفاده از اینگونه مواد تراریخته در کلمبیا بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۵ باعث شده در این کشور در مصرف ۲۰۸.۶ میلیون لیتر آب صرفه‌جویی شود.
