اولین مرحله از تحریم‌های آمریکا علیه ایران از فردا آغاز مي شود

مقام معظم رهبری در سخنان خود در دوم خرداد سال جاری بعد از خروج آمریکا از برجام و متعهد نبودن به تعهداتش طبق برجام از زمان اجرایی شدن این توافق یک بار دیگر تاکید کردند که "مجموعه برخوردهای آمریکا از ابتدای مذاکرات هسته‌ای تا کنون، این تجربه مهم را به دست می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند با آمریکا تعامل کند، زیرا آمریکا پایبند به تعهدات خود نیست. پایبند نبودن به تعهدات، مربوط به این رئیس‌جمهور و به این دولت آمریکا نیست بلکه دولت قبل هم که با ما مذاکره کرد، تقریباً به همین روش عمل کرد و آنها نیز برجام را نقض و ایران را تحریم کردند.

ایشان هم‌چنین بیان کردند که "در سال‌های اخیر، این درس گرفته شد که گره زدن حل مسائل کشور به خصوص مسائل اقتصادی به برجام و خارج از کشور، یک خطای بزرگ است. هنگامی که ما مسائل اقتصادی و کسب و کار را به برجام گره می‌زنیم، نتیجه این می‌شود که صاحبان کار و سرمایه چند ماه منتظر امضا شدن یا نشدن برجام می‌مانند و بعد از آن هم منتظر اجرا شدن و یا اجرا نشدن آن هستند و سپس نیز منتظر اینکه آیا آمریکا در برجام می‌ماند یا نمی‌ماند و در نهایت دستگاه فعال اقتصادی کشور همیشه معطل خارجی‌هاست.
با این وجود و متاسفانه دولت و مجموعه دستگاه‌های مرتبط با امور اقتصادی و مالی و بانکی کشور در ماه‌های گذشته کارنامه خوبی از خود به یادگار نگذاشتند و انتقادهای فراوانی از سوی مردم و بنگاه‌های اقتصادی بزرگ و کوچک به دولت وارد شد.
تجربه شش ماه گذشته نشان داد همان‌طور که رهبری نگران آن بوده و هستند، اتفاق افتاد و فعالیت‌های اقتصادی و تجاری کشور بیش از پیش متاثر از فضای بیرونی و جوسازی‌های روانی قرار گرفت.
در عین حال دولت تلاش کرده است بدون فرافکنی به ترمیم کشتی شکسته اقتصاد کشور بپردازد که البته کاری بس دشوار به نظر می‌آید. نبود زیرساخت‌های مناسب و پویا در حوزه اقتصاد و سیاست موجب آسیب به بدنه زیرین اقتصاد کشور تحت الشعاع بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه ایران شده که این نشان دهنده ضعف داخلی و سیستمی اقتصاد ایران است. اقتصاد تک محصولی و خروج سرمایه‌گذارهای خارجی از ایران در ۱۰ سال گذشته موجب شده تا بیش از پیش ضعف این سیستم خودنمایی کند و متاسفانه برنامه مدونی برای بهبود این وضعیت به چشم نمی‌خورد. این مساله خود یکی از دلایل مهم اجرا نشدن به موقع و مطلوب برجام در ایران بود چرا که زمان بسیار زیادی به طول انجامید تا مراکز مختلف تجاری و مالی و بانکی با مختصات بین‌المللی خود را وفق دهند. این ضعف در حوزه‌ بانکی و قراردادهای نفتی بیش‌ از پیش خود را نشان داد به شکلی که بسیاری از قراردادها و تعاملات برای امضا شدن یا اجرا شدن، یک سال معطل ماندند.