كداميك از آقا زاده ها مورد انتقاد رشيد پور قرار گرفتند ؟
تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۵۰
برنامه تلویزیونی «حالا خورشید» به تهیهکنندگی و اجرای رضا رشیدپور بدون مبالغه یکی از تأثیرگذارترین برنامههای چند ماه اخیر صداوسیما در میان مخاطبان خاص و عام بوده است؛ برنامهای که هم از نظر بصری و استانداردهای تصویری و هم از منظر ایجاد ظرفیتهای ویژه برای رسانه ملی جایگاه تثبیتشدهای را از آن خود کرده و احتمالا به همین جهت مدیر جوان شبکه سه سیما برای رسیدن به ایدهآلهایش در زمینه شفافسازی و خودانتقادی روی این ظرفیت حساب ویژهای باز کرده است.
«حالا خورشید» اما طی هفتههای اخیر بهواسطه انتشار بریدههایی از موضعگیریهای کنایهآمیز رضا رشیدپور درباره مسایل روز در فضای رسانههای رسمی و غیررسمی، خبرساز شده که کلیدواژه مشترک نمونههای متأخر آن آقازاده بوده است از «لالایی خواندن برای یک نوزاد آقازاده! » تا «کنایه به آقازادههای دو تابعیتی»
این سبک از مطایبه و شوخی با مسایل روز به ویژه سوژههای ملتهب و حساس البته محدود به قسمتهای اخیر «حالا خورشید» نیست و پیشتر هم نمونههای آن را در قالب استندآپهای مهران مدیری در «دورهمی» و یا طنازیهای رضا رفیع با اخبار روز در «منبع موثق» دیده بودیم ولی رشیدپور حالا پرچمدار اصلی این سبک برنامهسازی و پرداختن به مسایل روز در قاب رسانه ملی است که درباره آن نکاتی قابل طرح است.
بهطور مصداقی درباره نمونه متأخر این رویکرد یعنی کنایه رشیدپور به پدیده «آقازادهها» فارغ از جذابیت این اظهارات در نگاه مخاطبان، جای طرح یک سوال جدی وجود دارد که شاید بر زبان مخاطبان نیاید و اگر بیاید هم شنیده نشود اما در ذهن قریببهاتفاق آنان ایجاد جرقه میکند؛ «رشیدپور از کدام آقازادهها میگوید؟» سوالی که تردید نباید داشت در صورت نرسیدن به پاسخ درخور میتواند زمینهساز دریافت صدها پاسخ بیپشتوانه و گاه انحرافی شود.به تعبیر دیگر وقتی برنامهساز و یا سیاستگذار رسانهای در مقیاس رسانه ملی تصمیم میگیرد رویکرد انتقادی و «صریح» نسبت به مسایل روز در پیش بگیرد و همزمان تلاش میکند صراحت و جسارت خود را در لایهای از طنز (بخوانید ابهام) عرضه کند، ناخواسته زمینهساز شکلگیری اتمسفری سرشار از سوءتفاهم در ذهن مخاطبان میلیونی خود میشود.
اشتباه برداشت نکنید؛ صحبت سر انتقاد از پدیده آقازادگی نیست که لزومش بینیاز از استدلال است، بحث اما بر سر سبک انتقاد است.
به عنوان نمونه رضا رشیدپور در برنامه اخیر خود با اشاره به شهروندی برخی آقازاده ها در آمریکا بخشی از «سوگندنامهای» را به زبان انگلیسی مقابل روی مخاطبان «حالا خورشید» گذاشته و مستند به آن صحبت از «آقازادههایی» به میان میآورد که متعهد شدهاند در مقابل هرگونه تهدید نظامی نسبت به خاک آمریکا «اسلحه به دست بگیرند» و در برابر دشمن (که میتواند حتی ایران باشد) ایستادگی کند. این درست که رشیدپور در مقام یک ژورنالیست دست روی یک سند گذاشته و به تعبیر خودش آن را در قالب یک «معادله بیپاسخ» و با «کنایه» رسانهای کرده اما کافی است سوی دیگر جریان را در ذهن تصور کنید.
«حالا خورشید» اما طی هفتههای اخیر بهواسطه انتشار بریدههایی از موضعگیریهای کنایهآمیز رضا رشیدپور درباره مسایل روز در فضای رسانههای رسمی و غیررسمی، خبرساز شده که کلیدواژه مشترک نمونههای متأخر آن آقازاده بوده است از «لالایی خواندن برای یک نوزاد آقازاده! » تا «کنایه به آقازادههای دو تابعیتی»
این سبک از مطایبه و شوخی با مسایل روز به ویژه سوژههای ملتهب و حساس البته محدود به قسمتهای اخیر «حالا خورشید» نیست و پیشتر هم نمونههای آن را در قالب استندآپهای مهران مدیری در «دورهمی» و یا طنازیهای رضا رفیع با اخبار روز در «منبع موثق» دیده بودیم ولی رشیدپور حالا پرچمدار اصلی این سبک برنامهسازی و پرداختن به مسایل روز در قاب رسانه ملی است که درباره آن نکاتی قابل طرح است.
بهطور مصداقی درباره نمونه متأخر این رویکرد یعنی کنایه رشیدپور به پدیده «آقازادهها» فارغ از جذابیت این اظهارات در نگاه مخاطبان، جای طرح یک سوال جدی وجود دارد که شاید بر زبان مخاطبان نیاید و اگر بیاید هم شنیده نشود اما در ذهن قریببهاتفاق آنان ایجاد جرقه میکند؛ «رشیدپور از کدام آقازادهها میگوید؟» سوالی که تردید نباید داشت در صورت نرسیدن به پاسخ درخور میتواند زمینهساز دریافت صدها پاسخ بیپشتوانه و گاه انحرافی شود.به تعبیر دیگر وقتی برنامهساز و یا سیاستگذار رسانهای در مقیاس رسانه ملی تصمیم میگیرد رویکرد انتقادی و «صریح» نسبت به مسایل روز در پیش بگیرد و همزمان تلاش میکند صراحت و جسارت خود را در لایهای از طنز (بخوانید ابهام) عرضه کند، ناخواسته زمینهساز شکلگیری اتمسفری سرشار از سوءتفاهم در ذهن مخاطبان میلیونی خود میشود.
اشتباه برداشت نکنید؛ صحبت سر انتقاد از پدیده آقازادگی نیست که لزومش بینیاز از استدلال است، بحث اما بر سر سبک انتقاد است.
به عنوان نمونه رضا رشیدپور در برنامه اخیر خود با اشاره به شهروندی برخی آقازاده ها در آمریکا بخشی از «سوگندنامهای» را به زبان انگلیسی مقابل روی مخاطبان «حالا خورشید» گذاشته و مستند به آن صحبت از «آقازادههایی» به میان میآورد که متعهد شدهاند در مقابل هرگونه تهدید نظامی نسبت به خاک آمریکا «اسلحه به دست بگیرند» و در برابر دشمن (که میتواند حتی ایران باشد) ایستادگی کند. این درست که رشیدپور در مقام یک ژورنالیست دست روی یک سند گذاشته و به تعبیر خودش آن را در قالب یک «معادله بیپاسخ» و با «کنایه» رسانهای کرده اما کافی است سوی دیگر جریان را در ذهن تصور کنید.