هیات داوران دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان: خوانندگان زن احساس امنیت نمی‌کنند
تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۰۳
در این نشست که حسین علیزاده، آذین موحد و حمیدرضا اردلان به عنوان نمایندگان هیئت داوران، هومان اسعدی (دبیر جشنواره) و علی ثابت‌نیا (مدیرعامل انجمن موسیقی ایران) حضور داشتند دستندرکاران به ارائه توضیحاتی درباره روند برگزاری دوازدهمین دوره این جشنواره پرداختند.
در این نشست حسین علیزاده عضو هیات داوران دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان با اشاره به برگزاری جشنواره موسیقی جوان گفت: «جشنواره موسیقی جوان به عنوان یک رویداد در آینده فرهنگی کشور به حساب می‌آید. این رویداد پدیده‌ای است که تعداد زیادی از هنرمندان فعال عرصه موسیقی در آن فعالیت می‌کنند. البته کسانی هم هستند که تمایلی به شرکت در جشنواره ندارند که باید به آنها نیز احترام گذاشت. به هر حال کسانی که در جشنواره حضور دارند هنرمندانی هستند که از تهران و شهرستان در جشنواره حضور پیدا می کنند و این نکته ارزشمندی است که باید اهالی رسانه نیز به آن توجه کنند.»
جشنواره‌ای با حس امید
علیزاده در ادامه افزود: «وقتی اسم جوان برای یک جشنواره به کار برده می‌شود یک حس امید در ما پیدا می شود. به اعتقاد من تیتر این جشنواره نیز همه را ترغیب می کند که به آن به چشم یک اتفاق ملی نگاه می کنیم. کما اینکه ما بارها تحت تاثیر اجراهای این دوره قرار گرفتیم. به هر صورت همه ما باید جشنواره جوان را سمبلی قرار دهیم که امید را از دست ندهیم. به اعتقاد من مهم ترین چیزی که در این دوران می تواند مورد توجه قرار گیرد این است که چطور می توانیم به آینده امیدوار باشیم. بنابراین هر صحبتی درباره جشنواره موسیقی جوان می کنیم می تواند قدم مثبتی باشد که باید آن را حمایت کرد. شما می بینید که آمار اعلام شده از سوی جشنواره نشان دهنده امیدی است که در هنرمندان ایرانی وجود دارد که کسی آن را به هدیه نمی دهد بلکه این خودمان هستیم که به آن توجه کنیم.»
حسین علیزاده همچنین گفت: «من جشنواره جوان را به عنوان آینده‌ای فرهنگی و نه صرفا موسیقایی می‌دانم. موسیقی با تمام مشکلاتی که داشته به حیات خود ادامه داده است. اگرچه تعداد شرکت‌کنندگان در جشنواره زیاد است اما نسبت به کل نوازندگان در ایران کم است و خیلی‌ها ترجیح می‌دهند شرکت نکنند، خودم شخصا هیچ وقت در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده‌ام و نخواهم کرد، بنابراین چندین برابر تعدادی که در جشنواره ملی موسیقی جوان شرکت می‌کنند، هستند کسانی که موسیقی کار می‌کنند و در این جشنواره حضور ندارند، نه فقط در تهران که در شهرستان‌ها.»
طوری بنویسید سانسور نکنند
او ادامه داد: «این صحبت‌ها را جوری بنویسید که نیاز به سانسور نداشته باشد؛ هر چقدر ارگان‌های دولتی در این چهار دهه با موسیقی مخالفت کردند، مردم انگیزه‌شان بیشتر شد که بچه‌هایشان را به دنبال موسیقی بفرستند. نام جوان را که می‌شنویم حسی از امید و انرژی درش هست و عنوان جشنواره، یعنی جشنواره ملی موسیقی جوان انسان را جذب می‌کند. ما بارها تحت تاثیر اجراها قرار گرفتیم و گاهی قضاوت‌ها سخت بود ولی قبل از آن از حضور خود جوانان سر ذوق می‌آمدیم. ما همه در یک شرایط زندگی می‌کنیم ولی گاهی اوقات لحظاتی به وجود می‌آید که انسان احساس امید می‌کند. این مملکت و این فرهنگ باید به دست ما ساخته شود. ما خودمان باید به این فکر کنیم که مردم چگونه می‌توانند خوشحال باشند، چگونه می‌توانند امیدوار باشند؟! جشنواره موسیقی جوان جزو معدود جاهایی است که من امید را در چشمان شرکت‌کنندگان و والدینشان می‌بینم حتی اگر آن روز روز امیدوارکننده‌ای برایشان نبوده باشد. جشنواره جوان این امید را به وجود آورده است، جشنواره‌ای ملی که مردم در اقصا نقاط کشور توجهی خاص به آن دارند. این امید را خودمان باید بیافرینیم وگرنه کسی آن را به ما هدیه نمی‌کند.»
در این نشست حسین علیزاده عضو هیات داوران دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان با اشاره به برگزاری جشنواره موسیقی جوان گفت: «جشنواره موسیقی جوان به عنوان یک رویداد در آینده فرهنگی کشور به حساب می‌آید. این رویداد پدیده‌ای است که تعداد زیادی از هنرمندان فعال عرصه موسیقی در آن فعالیت می‌کنند. البته کسانی هم هستند که تمایلی به شرکت در جشنواره ندارند که باید به آنها نیز احترام گذاشت. به هر حال کسانی که در جشنواره حضور دارند هنرمندانی هستند که از تهران و شهرستان در جشنواره حضور پیدا می کنند و این نکته ارزشمندی است که باید اهالی رسانه نیز به آن توجه کنند.»
جشنواره‌ای با حس امید
علیزاده در ادامه افزود: «وقتی اسم جوان برای یک جشنواره به کار برده می‌شود یک حس امید در ما پیدا می شود. به اعتقاد من تیتر این جشنواره نیز همه را ترغیب می کند که به آن به چشم یک اتفاق ملی نگاه می کنیم. کما اینکه ما بارها تحت تاثیر اجراهای این دوره قرار گرفتیم. به هر صورت همه ما باید جشنواره جوان را سمبلی قرار دهیم که امید را از دست ندهیم. به اعتقاد من مهم ترین چیزی که در این دوران می تواند مورد توجه قرار گیرد این است که چطور می توانیم به آینده امیدوار باشیم. بنابراین هر صحبتی درباره جشنواره موسیقی جوان می کنیم می تواند قدم مثبتی باشد که باید آن را حمایت کرد. شما می بینید که آمار اعلام شده از سوی جشنواره نشان دهنده امیدی است که در هنرمندان ایرانی وجود دارد که کسی آن را به هدیه نمی دهد بلکه این خودمان هستیم که به آن توجه کنیم.»
حسین علیزاده همچنین گفت: «من جشنواره جوان را به عنوان آینده‌ای فرهنگی و نه صرفا موسیقایی می‌دانم. موسیقی با تمام مشکلاتی که داشته به حیات خود ادامه داده است. اگرچه تعداد شرکت‌کنندگان در جشنواره زیاد است اما نسبت به کل نوازندگان در ایران کم است و خیلی‌ها ترجیح می‌دهند شرکت نکنند، خودم شخصا هیچ وقت در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده‌ام و نخواهم کرد، بنابراین چندین برابر تعدادی که در جشنواره ملی موسیقی جوان شرکت می‌کنند، هستند کسانی که موسیقی کار می‌کنند و در این جشنواره حضور ندارند، نه فقط در تهران که در شهرستان‌ها.»
طوری بنویسید سانسور نکنند
او ادامه داد: «این صحبت‌ها را جوری بنویسید که نیاز به سانسور نداشته باشد؛ هر چقدر ارگان‌های دولتی در این چهار دهه با موسیقی مخالفت کردند، مردم انگیزه‌شان بیشتر شد که بچه‌هایشان را به دنبال موسیقی بفرستند. نام جوان را که می‌شنویم حسی از امید و انرژی درش هست و عنوان جشنواره، یعنی جشنواره ملی موسیقی جوان انسان را جذب می‌کند. ما بارها تحت تاثیر اجراها قرار گرفتیم و گاهی قضاوت‌ها سخت بود ولی قبل از آن از حضور خود جوانان سر ذوق می‌آمدیم. ما همه در یک شرایط زندگی می‌کنیم ولی گاهی اوقات لحظاتی به وجود می‌آید که انسان احساس امید می‌کند. این مملکت و این فرهنگ باید به دست ما ساخته شود. ما خودمان باید به این فکر کنیم که مردم چگونه می‌توانند خوشحال باشند، چگونه می‌توانند امیدوار باشند؟! جشنواره موسیقی جوان جزو معدود جاهایی است که من امید را در چشمان شرکت‌کنندگان و والدینشان می‌بینم حتی اگر آن روز روز امیدوارکننده‌ای برایشان نبوده باشد. جشنواره جوان این امید را به وجود آورده است، جشنواره‌ای ملی که مردم در اقصا نقاط کشور توجهی خاص به آن دارند. این امید را خودمان باید بیافرینیم وگرنه کسی آن را به ما هدیه نمی‌کند.»
