عصر تعادل - يك كارگر با پس انداز تمام حقوقش چه زماني مي تواند پرايد بخرد؟

يك كارگر با پس انداز تمام حقوقش چه زماني مي تواند پرايد بخرد؟

پراید که این روزها «گران و بامعطلی»‌ست، حدود ۴۰ میلیون تومانِ ناقابل برای خریدارِ بینوا آب می‌خورد؛ پرایدِ ۱۳۱، ۳۸ میلیون تومان و پراید مدل ۱۱۱، درست ۴۰ میلیون تومان؛ البته اینها نرخ‌های رسمی خودروست که هر لحظه و هر روز در بازار بالا و پایین شده و چه بسیار زود باشد که از مرز ۴۵ میلیون تومان هم بگذرد!

اما قیمت همین خودروی نه چندان باکیفیت که خیلی از دارندگانش به راحتی ادعا می‌کنند "جرئت نداریم با این ماشین راهی مسافرت و جاده شویم"، در اسفند ماه حداکثر ۲۴ میلیون تومان بوده‌است؛ البته پراید ۱۳۱ آن روزها فقط ۲۲ میلیون بوده است. همان روزها هم، کارگران و مزدبگیرانِ کم‌درآمد دست‌شان به خودروی سواری شخصی که ارزان‌ترین‌اش همین پراید است، نمی‌رسید چه برسد به امروز که با حقوق یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی نمی‌شود حتی خوابِ «پرایدسواری» را نمی‌توان دید.
دستمزد فقط ۱۹.۵ درصد زیاد شد اما قیمت خودرو حداقل ۶۰ درصد افزایش یافت.

اگر حداقل مزد به اضافه مزایا را در اسفند ۹۶، یک میلیون و دویست هزار تومان درنظر بگیریم، در آن زمان به شرط محالِ ثبات قیمت‌ها، یک کارگر برای داشتن یک پراید ۱۳۱ باید بیش از ۱۸ ماه حقوق خود را کامل بدون یک ریال خرج اضافی پس‌انداز می‌کرد.
درحالی‌که دستمزد ۹۷، فقط ۱۹.۵ درصد بیشتر از دستمزد اسفند ۹۶ است، قیمت خودرو حتی خودروهای وطنی حداقل ۶۰ درصد افزایش قیمت داشته‌است. از خودروهای داخلی لوکس و یا وارداتی‌ها بگذریم که بیش از ۱۰۰ درصد افزایش قیمت داشته‌اند؛ بیست درصد افزایش مزد کجا و صد درصد افزایش قیمت خودرو کجا؟! کارگر بینوا هرچه بدود دستش به خودروی شخصی نمی‌رسد!