مومنی: به‌اسم‌بازارگرایی اندیشه‌بازار را به ابتذال‌کشیدند
تاریخ انتشار
جمعه ۱۳ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۱۰
پیش از این اقتصاددان ها به صورت منسجم نامه ای به روسای دولت ننوشته بودند و نقدهای خود را به دولت بیشتر در قالب میزگرد،مناظره یا طرح در رسانه ها به گوش روسای دولت های قبلی رسانده بودند.(مثل نقدهایی که به سیاست های تعدیل ساختاری در دولت اول هاشمی رفسنجانی مطرح کردند).اما دولت احمدی نژاد چون متفاوت عمل می کرد و عمدتا هم توجهی به پیشنهادها و رهکارهای علم اقتصاد برای اداره اقتصاد کشور نداشت،اقتصاددانان را برآن داشت تا به او نامه بنویسند.نامه هایی که بی جواب ماند و به تدریج تبدیل به مطالبه نزد افکار عمومی شد.
اگرچه آن سالها و آن نامه های بی جواب،خاطره تلخی برای اقتصاددانان شد،اما فرهنگ نامه نویسی به سران حاکمیت را برای اقتصاددان ها و بعدها علمای سایر رشته ها باب کرد.
نهادگراها که در نامه های اول موفق شده بودند نظر دیگر نحله های فکری اقتصادی را هم برای امضای این نامه ها جلب کنند،اما به تدریج حمایت آنها را در نامه های بعدی از دست دادند.هر چه تعداد نامه ها بیشتر می شد،امضای اقتصاددانان طرفدار اقتصاد آزاد از پای نامه ها کمتر. چه آنکه اقتصاددانان حامی اقتصاد آزاد به جای نامه نگاری عملگرا تر باشند؛از نشر گرفته تا حضور در نهادهای قدرت .با این حال اقتصاددانان نهادگرا همچنان به نوشتن نامه ادامه می دهند.
نهضت نامه نگاری نهادگراها اگرچه در در دولت اول حسن روحانی متوقف شد،اما در ماههای اخیر،آنها مجددا فعال شده اند.این گروه،طی روزهای گذشته دومین نامه خود را این بار نه خطاب به روحانی بلکه به سران سه قوه نوشته اند.
ذکر مصیبت برای اقتصاد
نهادگراها اولین نامه امسال خود را در مردادماه نوشتند،زمانی که قیمت دلار رو به اوج بود و بازار داخلی دستخوش عصیان قیمت ها. نامه آنها با ذکر مصیبت آنچه در چهاردهه گذشته بر سراقتصاد ایران آمده شروع شده بود.اینکه بانیان انقلاب به دنبال چه اقتصادی بودند و در نهایت چرا اقتصاد خصولتی و رفاقتی متولد شد.از آثار مخرب رانت و مصائب آن بر اقتصاد ایران نوشتند و در نهایت با طرح 20 پیشنهاد خواستار توجه دولت به آنچه آنها پیشنهاد داده بودند،شدند.عمده پیشنهادها هم حول محور جلوگیری از توزیع رانت و درخواست از یک نهادفراقوه ای برای مبارزه با فساد بود.
شاه بیت هر آنچه اقتصاددانان نهادگرا پیشنهاد کرده بودند،دخالت دولت و نهادهای حاکمیتی برای حل مشکلات اقتصادی کشور بود.موضوعی که سبب شد،سیل نقدهای اقتصاددانان طیف اقتصاد آزاد به سوی آن ها سرازیر شود که هر آنچه شما توصیه می کنید در طول چهار دهه گذشته بارها امتحان شده و اگر بنا بود،دولت در اقتصاد ایران معجزه کند،امروز نتیجه ای بهتر گرفته بودیم.
اگرچه آن سالها و آن نامه های بی جواب،خاطره تلخی برای اقتصاددانان شد،اما فرهنگ نامه نویسی به سران حاکمیت را برای اقتصاددان ها و بعدها علمای سایر رشته ها باب کرد.
نهادگراها که در نامه های اول موفق شده بودند نظر دیگر نحله های فکری اقتصادی را هم برای امضای این نامه ها جلب کنند،اما به تدریج حمایت آنها را در نامه های بعدی از دست دادند.هر چه تعداد نامه ها بیشتر می شد،امضای اقتصاددانان طرفدار اقتصاد آزاد از پای نامه ها کمتر. چه آنکه اقتصاددانان حامی اقتصاد آزاد به جای نامه نگاری عملگرا تر باشند؛از نشر گرفته تا حضور در نهادهای قدرت .با این حال اقتصاددانان نهادگرا همچنان به نوشتن نامه ادامه می دهند.
نهضت نامه نگاری نهادگراها اگرچه در در دولت اول حسن روحانی متوقف شد،اما در ماههای اخیر،آنها مجددا فعال شده اند.این گروه،طی روزهای گذشته دومین نامه خود را این بار نه خطاب به روحانی بلکه به سران سه قوه نوشته اند.
ذکر مصیبت برای اقتصاد
نهادگراها اولین نامه امسال خود را در مردادماه نوشتند،زمانی که قیمت دلار رو به اوج بود و بازار داخلی دستخوش عصیان قیمت ها. نامه آنها با ذکر مصیبت آنچه در چهاردهه گذشته بر سراقتصاد ایران آمده شروع شده بود.اینکه بانیان انقلاب به دنبال چه اقتصادی بودند و در نهایت چرا اقتصاد خصولتی و رفاقتی متولد شد.از آثار مخرب رانت و مصائب آن بر اقتصاد ایران نوشتند و در نهایت با طرح 20 پیشنهاد خواستار توجه دولت به آنچه آنها پیشنهاد داده بودند،شدند.عمده پیشنهادها هم حول محور جلوگیری از توزیع رانت و درخواست از یک نهادفراقوه ای برای مبارزه با فساد بود.
شاه بیت هر آنچه اقتصاددانان نهادگرا پیشنهاد کرده بودند،دخالت دولت و نهادهای حاکمیتی برای حل مشکلات اقتصادی کشور بود.موضوعی که سبب شد،سیل نقدهای اقتصاددانان طیف اقتصاد آزاد به سوی آن ها سرازیر شود که هر آنچه شما توصیه می کنید در طول چهار دهه گذشته بارها امتحان شده و اگر بنا بود،دولت در اقتصاد ایران معجزه کند،امروز نتیجه ای بهتر گرفته بودیم.
