مراجع تقلید در مورد مهریههای سنگین چه نظري دارند؟!
تاریخ انتشار
يکشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۵۲
همانطور که در قرآن کریم ذیل آیه 4 سوره نساء آمده است مردان امت اسلامی در تشکیل خانواده نه سفارش به پرداخت مهریه، بلکه ملزم به ایفای آن شدهاند، اما کدام مهریه؟ مهریههای متعارف یا مهریههای پرداخت نشدنی؟!
نحله یا مهریه که در کلام اللهمجید با عنوان صداق از آن شده است به استناد لغتشناسان از ماده صدق اخذ گردیده و بر آن جهت به صداق شهرت یافته است که از صداقت مرد در علاقمندی خود به زن حکایت دارد، نه یک وعده دور از عمل که با استناد به پروندههای آرشیوی و موضوعات مفتوحه در ستاد مردمی دیه عشر آنها نیز علیرغم پیگیریهای قانونی پرداخت نمیشود.
اسلام در مورد میزان مهریه به دلیل توافقی بودن آن و البته تفاوت موضوع استطاعت افراد معیار معینی را مطرح نکرده و بر همین اساس برای میزان مالی یا مهرالمسمی که حین عقد تعیین میشود سقف محدودی قایل نشده است.
در ملائت یا نهایت تعهد مرد اگرچه شارع ورود نکرده است، اما با توجه به مستندات دیگر قرآنی نظیر آنچه در آیه 20 سوره نساء آمده از مهریه تحت عنوان «قنطار» یا همان «مال انبوه» یاد شده است.
در کتب تاریخی افزون بر این عبارت احادیث متعددی هم اگر چه بر مالیت مطلوب مهریه تاکید دارد اما در مقابل روایات متواتری در باب استحباب مهریههای هم مطرح شده است که تاکید دارد این میزان شایسته نیست از مهرالسنه (پانصد درهم یا پنجاه دینار) تجاوز نماید. توصیهای که البته این روزها چندان توجهی به آن نشده و به تبع حبس 4500 نیروی انسانی فعال کشور و گرفتاری هزاران جوان را در شعب مختلف دادگاههای خانواده شاهدیم.
فارغ از حبس این دسته از بدهکاران غیربزهکار، موضوع مهریه یکی از مباحث مهم حقوق اسلامی است که در قبال کمیت آن دو دیدگاه فقهی از گذشته مطرح بوده است؛ دسته نخست آنهایی که کمیت خاص را در تعیین کابین الزامی دانسته و دسته دیگر آنهایی که قائلند مهرالسنه صرفا یک سفارش مستحب است که تاکید بر آن با شرایط جامعه در اعصار مختلف چندان همخوانی ندارد.
نحله یا مهریه که در کلام اللهمجید با عنوان صداق از آن شده است به استناد لغتشناسان از ماده صدق اخذ گردیده و بر آن جهت به صداق شهرت یافته است که از صداقت مرد در علاقمندی خود به زن حکایت دارد، نه یک وعده دور از عمل که با استناد به پروندههای آرشیوی و موضوعات مفتوحه در ستاد مردمی دیه عشر آنها نیز علیرغم پیگیریهای قانونی پرداخت نمیشود.
اسلام در مورد میزان مهریه به دلیل توافقی بودن آن و البته تفاوت موضوع استطاعت افراد معیار معینی را مطرح نکرده و بر همین اساس برای میزان مالی یا مهرالمسمی که حین عقد تعیین میشود سقف محدودی قایل نشده است.
در ملائت یا نهایت تعهد مرد اگرچه شارع ورود نکرده است، اما با توجه به مستندات دیگر قرآنی نظیر آنچه در آیه 20 سوره نساء آمده از مهریه تحت عنوان «قنطار» یا همان «مال انبوه» یاد شده است.
در کتب تاریخی افزون بر این عبارت احادیث متعددی هم اگر چه بر مالیت مطلوب مهریه تاکید دارد اما در مقابل روایات متواتری در باب استحباب مهریههای هم مطرح شده است که تاکید دارد این میزان شایسته نیست از مهرالسنه (پانصد درهم یا پنجاه دینار) تجاوز نماید. توصیهای که البته این روزها چندان توجهی به آن نشده و به تبع حبس 4500 نیروی انسانی فعال کشور و گرفتاری هزاران جوان را در شعب مختلف دادگاههای خانواده شاهدیم.
فارغ از حبس این دسته از بدهکاران غیربزهکار، موضوع مهریه یکی از مباحث مهم حقوق اسلامی است که در قبال کمیت آن دو دیدگاه فقهی از گذشته مطرح بوده است؛ دسته نخست آنهایی که کمیت خاص را در تعیین کابین الزامی دانسته و دسته دیگر آنهایی که قائلند مهرالسنه صرفا یک سفارش مستحب است که تاکید بر آن با شرایط جامعه در اعصار مختلف چندان همخوانی ندارد.