قيمت بنزين يارانه اي چقدر است ؟!
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۱۹:۰۸
دیروز با اطلاعیه صادر شده از سوی شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی مقرر شد دارندگان خودرو و موتوسیکلت نسبت به دریافت کارت سوخت اقدام نمایند چرا که سوختگیری با این ابزار از این به بعد انجام خواهد گرفت.
گزارش های رسیده نشان می دهد قوی ترین گزینه در میان گزینه های حاضر تعیین سهمیه ۶۰ لیتری برای هر خودرو در ماه است اما هنوز توافقی بر سر قیمت مازاد مصرف خودروها حاصل نشده است. پیشنهاداتی در خصوص تغییر هر دو نرخ یعنی نرخ نبزین سهمیه ای و نرخ بنزین آزاد نیز در دست بررسی قرار دارد. گفته می شود در سه هفته پیش رو تصمیم نهایی در این خصوص اتخاذ خواهد شد.
کارت سوخت، تولد دوباره
سال ۱۳۸۶ بود که کارت سوخت میهمان اقتصاد ایران شد. این سوغات را دولت نهم با هدف صرفه جویی در مصرف سوخت به دارندگان خودرو پیشکش کرد و با جای گرفتن آن در جیب‌ها، سهمیه‌های ماهانه هر خودرو در کارت سوخت شارژ می‌شد تا خرید مازاد بر سهمیه با پرداخت بهای آزاد بنزین میسر شود.
بنزین سهمیه‌ای در سال ۱۳۸۶ قیمتی معادل صد تومان و بنزین آزاد یا غیر سهمیه‌ای قیمتی معادل ۴۰۰ تومان داشت. این قیمت سه سال دوام آورد تا اینکه در سال ۱۳۸۹ قیمت هر لیتر بنزین سهمیه ای به ۴۰۰ و قیمت هر لیتر بنزین غیرسهمیه ای، ۷۰۰ تومان اعلام شد. فریز قیمت سوخت این بار چهار سال به طور انجامید تا دولت یازدهم، در اولین سال فعالیت خود قیمت بنزین یارانه ای را ۷۰۰ و قیمت بنزین ازاد را هزار تومان اعلام کند. این چنین بود که سال ۱۳۹۳، تغییر قیمت بنزین رقم خورد تا اقتصاد آماده خداحافظی با کارت سوخت شود.
هر چند بحث و جدل بر سر قیمت بنزین در قالب گفتگوهای بودجه ۱۳۹۴ بسیار داغ بود اما با عدم تغییر قیمت بنزین در این سال اتفاق مهمی رخ داد. خرداد ماه بود که شارژ سهمیه در کارت سوخت بدون اعلام حذف کارت اتفاق افتاد.
با توجه به اینکه استفاده از کارت سوخت هیچ مزیت مشخصی برای دارندگان نداشت، کم کم صاحبان خودروها استفاده از آن را متوقف کردند تا جایی که بدون مصوبه ای مشخص، در سایه بنزین تک نرخی، سوختگیری بدون کارت سوخت دارندگان خودرو انجام شد و حالا از پس گذرشت سه سال از اجرای این طرح، بار دیگر بنزین کارد را به استخوان اقتصاد رسانده است و بازگشت کارت سوخت الزامی برای کنترل این وضعیت است.
گزارش های رسیده نشان می دهد قوی ترین گزینه در میان گزینه های حاضر تعیین سهمیه ۶۰ لیتری برای هر خودرو در ماه است اما هنوز توافقی بر سر قیمت مازاد مصرف خودروها حاصل نشده است. پیشنهاداتی در خصوص تغییر هر دو نرخ یعنی نرخ نبزین سهمیه ای و نرخ بنزین آزاد نیز در دست بررسی قرار دارد. گفته می شود در سه هفته پیش رو تصمیم نهایی در این خصوص اتخاذ خواهد شد.
کارت سوخت، تولد دوباره
سال ۱۳۸۶ بود که کارت سوخت میهمان اقتصاد ایران شد. این سوغات را دولت نهم با هدف صرفه جویی در مصرف سوخت به دارندگان خودرو پیشکش کرد و با جای گرفتن آن در جیب‌ها، سهمیه‌های ماهانه هر خودرو در کارت سوخت شارژ می‌شد تا خرید مازاد بر سهمیه با پرداخت بهای آزاد بنزین میسر شود.
بنزین سهمیه‌ای در سال ۱۳۸۶ قیمتی معادل صد تومان و بنزین آزاد یا غیر سهمیه‌ای قیمتی معادل ۴۰۰ تومان داشت. این قیمت سه سال دوام آورد تا اینکه در سال ۱۳۸۹ قیمت هر لیتر بنزین سهمیه ای به ۴۰۰ و قیمت هر لیتر بنزین غیرسهمیه ای، ۷۰۰ تومان اعلام شد. فریز قیمت سوخت این بار چهار سال به طور انجامید تا دولت یازدهم، در اولین سال فعالیت خود قیمت بنزین یارانه ای را ۷۰۰ و قیمت بنزین ازاد را هزار تومان اعلام کند. این چنین بود که سال ۱۳۹۳، تغییر قیمت بنزین رقم خورد تا اقتصاد آماده خداحافظی با کارت سوخت شود.
هر چند بحث و جدل بر سر قیمت بنزین در قالب گفتگوهای بودجه ۱۳۹۴ بسیار داغ بود اما با عدم تغییر قیمت بنزین در این سال اتفاق مهمی رخ داد. خرداد ماه بود که شارژ سهمیه در کارت سوخت بدون اعلام حذف کارت اتفاق افتاد.
با توجه به اینکه استفاده از کارت سوخت هیچ مزیت مشخصی برای دارندگان نداشت، کم کم صاحبان خودروها استفاده از آن را متوقف کردند تا جایی که بدون مصوبه ای مشخص، در سایه بنزین تک نرخی، سوختگیری بدون کارت سوخت دارندگان خودرو انجام شد و حالا از پس گذرشت سه سال از اجرای این طرح، بار دیگر بنزین کارد را به استخوان اقتصاد رسانده است و بازگشت کارت سوخت الزامی برای کنترل این وضعیت است.
