داستانی از بازی زیبای سوپرلیگ
پگاه بازنده سربلند هفته
تاریخ انتشار
سه شنبه ۲ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۵۱
به گزارش بسکتبال کلاب، دیدار تیم‌های شیمیدر تهران و پگاه ایران ساعت 16 دیروز در تالار بسکتبال آزادی تهران برگزار شد. دیداری که اسلامی و شاگردانش به دلیل حضور در کورس قهرمانی چشم به امتیازات کامل آن داشتند و آن سوی میدان هم پگاه که هفته پیش به سختی از سد تیم قعر جدولی رعد پدافند دزفول گذشته بود، انگیزه‌های بالایی برای حضور در این دیدار داشت.
ترکیب اولیه شیمیدر: حامد حسین زاده، رافی درغوکاسیان، محمد جمشیدی، آرمان زنگنه و ویورلی آستین
سرمربی: محمدرضا اسلامی
ترکیب اولیه پگاه: کاوان قطبی (کاپیتان)، سعید محمدی، سجاد جوان، محمد اوجاقی و احمد بوستانیان
سرمربی: رضا محمدی منش
سرداور: محمد دوست
داور اول: اکبر مومنی
داور دوم: هادی سالم
ناظر: هوشنگ قائم‌خواه
کوارتر نخست؛ زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند؟
کسری از دقیقه نخست بازی نگذشته که سعید محمدی روی پاس بوستانیان با پرتاب سه امتیازی دقیقش سبد اول بازی را دشت می‌کند و لحظاتی بعد بازهم محمدی کارش را تکرار می‌کند تا نتیجه 6 بر صفر زنگ خطر را برای شیمیدر به صدا در آورد. شیمیدری‌ها سراسیمه بازهم فرصت را از دست می‌دهند تا اوجاقی به سبدشان یورش ببرد و ریباند حمله بوستانیان کار او را تکمیل کند. به خوبی نمایان است که هنوز دست شیمیدری‌ها و مشخصا محمد جمشیدی گرم نشده. پس از رد و بدل شدن چند امتیاز، درو جای برادر کوچکترش را می‌گیرد و در بدو ورود به زمین با لی آپ خود امتیاز می‌گیرد. ترابی هم جای آستین به زمین آمده و بالاخره جمشیدی هم با پرتابی سه امتیازی اظهار وجود می‌کند. 12 بر 9 و حالا زنگ ها برای پگاه به صدا در می‌آیند. وقت اول رو به اتمام است که اوجاقی در یک فست برک بازهم سه امتیازی میزند و حسین‌زاده هم لحظاتی بعد جوابش را می‌دهد اما خود اوجاقی است که در پسین ثانیه وقت اول با پرتاب سه امتیازی‌اش حساب کار را 21 بر 12 به سود پگاه می‌کند.
کوارتر دوم؛ غرش پلنگ!
حضور توامان کیوان ریاعی و محمد یوسف وند سورپرایز 10 دقیقه دوم شیمیدر است. کیوان در آغاز وقت دوم دو پرتاب آزاد موفق دارد ولی تکنیکال حسین‌زاده و پرتاب موفق محمدی به انضمام مالکیت توپ برای آبی‌پوشان پگاه خبر از کوارتری زیبا و جنگی تمام عیار می‌دهد. 25 بر 14 و استیل بی نظیر اوجاقی 2 امتیاز دیگر برای پگاه در پی دارد! اوضاع مطابق میل کادر فنی شیمیدر نیست. اسلامی سرانجام مهدی کامرانی را به میدان می‌فرستد تا شاید تجربه این بازیکن بزرگ شیمیدر را نجات دهد. کامرانی در بدو ورودش دو امتیاز می‌گیرد ولی پگاه دست بردار نیست 30 بر 16. نه اشتباه نمی‌کنید پگاه است که دو برابر حریف قدرتمندش امتیاز گرفته. در بازگشت دو تیم به میدان بوستانیان جای خود را به مرادخانی می‌دهد. حالا فرصت خوبی است که شیمیدر نبردهای هوایی را به سود خود تمام کند ولی بال فیک جمشیدی بی حاصل است و آنطرف هم کاوان فرصت سوزی می‌کند تا خود محمد جمشیدی شیمیدر را به امتیاز 20 برساند. 31 بر 20 همچنان برتری با پگاه است. بازهم یورش شیمیدر اما این بار حرکت تماشایی کاوان، درو را ناکام می‌گذارد و آن طرف هم محمدی یک پرتاب آزاد را گل می‌کند. آستین راه سبد پگاه را پیدا کرده و بازیکنان حریف مجبور می‌شوند با خطا او را متوقف کنند و ویورلی هم مهارت خود را در پرتاب‌های آزاد به رخ حریف میکشد. کامرانی کهنه‌کار، درست به موقع به کمک تیمش می‌آید و با فول گل استادانه‌‌اش اختلاف را کمتر می‌کند. آرمان هم با یک توپ‌ربایی مقتدرانه، سبد حریف را فرو می‌ریزد. شیمیدر 17 بر 14 تیم برتر کوارتر دوم است اما پگاه 35 بر 29 برنده به رختکن می‌رود.
کوارتر سوم؛ جوانی و تجربه
داستان وقت سوم با دو پرتاب اوجاقی که یکی به سبد می‌رود آغاز می‌شود. احسان صمدی کنار مهدی کامرانی، تابلوی زیبایی با رنگ‌های جوانی و تجربه در تالار بسکتبال رسم می‌کند. این طرف اوجاقی است که جانانه می‌جنگد و ابایی از چیزی ندارد. سه امتیازی محمد نیمکت پگاه را به آسمان می‌فرستد. چند ثانیه بعد اعتراض‌های پیاپی باعث شد نیمکت شیمیدر تکنیکال بگیرد. اوجاقی پرتاب را گل کرد و مالکیت در اختیار آبی ها قرار گرفت اما این بار تخلف گام های اضافه کاوان توپ را به شیمیدر سپرد. 40 بر 31. توپ بوستانیان روی قوس فرود بود که شیمیدری ها آن را زدند اما 2 امتیاز منظور می‌شود و پگاه 42 بر 33 پیش می‌افتد. بازهم این حرکت در فول گل سعید محمدی تکرار می‌شود. فول گلی که سه امتیاز شیرین برای محمدی و پگاه دارد. سه خطایی شدن اوجاقی و قطبی نیمکت پگاه را نگران کرد تا سعید صالحی جای اوجاقی را بگیرد. سه امتیازی آ رمان بازهم شیمیدر را به بازی برگرداند. اعلام خطای حمله محمدی و اعتراض محمدی منش این بار برای پگاه تکنیکال در پی دارد. جامپ شات جمشیدی بازی را به اوج هیجان می‌برد 45 بر 40 . محمدی بازهم سه میزند و این طرف آرمان جوابش را می‌دهد. 48 بر 43 پگاه بازهم تکنیکال می‌گیرد! و اختلاف به سه کاهش می‌یابد. چهار خطایی شدن قطبی و محمدی اصلا خبر خوبی برای نیمکت پگاه نیست. بوستانیان پس از سه پرتاب ناموفق سرانجام یک پنالتی رادر به ثمر رساند و کار خوب جوان هم نتیجه را 53 بر 47 می‌کند. دو پرتاب سه امتیازی زنگنه و کامرانی هدیه‌ای آسمانی برای شیمیدر است. بازی برای اولین بار مساوی می‌شود. سعید صالحی در غیاب قطبی و محمدی نمی تواند نقش رهبری آن ها را به خوبی بازی کند و با اشتباه او شیمیدر برای اولین بار در پایان کوارتر سوم 55 بر 53 پیش بیفتد. شیمیدر این کوارتر را 26 بر 18 به سود خود تمام می‌کند.
کوارتر چهارم؛ پایانی که مثل قصه‌ها نبود
سه امتیازی موفق کاوان در ابتدای کوارتر پایانی بازهم برتری را به اردوی پگاه می‌آورد و یک سه امتیازی دیگر از پگاه اختلاف را به چهار می‌رساند اما لبخند رضایت لحظه‌ای بعد روی لب محمدی‌منش خشک می‌شود. سعید محمدی، ستاره بازی پنج خطایی شده! سعید در خروج از میدان سر می‌چرخاند و محمد جمشیدی را می‌بیند که پرتاب آزادش را گل می‌کند. حالا کاوان و اوجاقی چشم و چراغ پگاهند. آن طرف ترابی هم با پنج خطایی شدن از بازی بیرون می‌رود. سه امتیازی آرمان دو تیم را در امتیاز 61 برابر می‌کند و بلافاصله خطا روی آستین باعث صدمه دیدگی او می‌شود تا ریاعی به جای او یک پرتابش را گل کند. شیمیدر پیش می‌افتد. فول گل اوجاقی می توانست بازی را مساوی کند اما پرتاب محمد گل نمی‌شود. بازهم پگاه فرصت برتری دارد اما سجاد جوان چه وقتی دو پرتابش را از دست می‌دهد! پس از این اتفاق جوان هم پنج خطایی می‌شود. پگاه لحظه‌ای عقب نمی‌نشیند. اوجاقی دیوانه‌وار به سبد شیمیدر یورش می‌برد و در امتیاز 65 بازی را مساوی می‌کند. شیمیدر اما برد می‌خواهد و آستین هم با همه قدرت دانک میزند تا نشان دهد در لحظات پایانی بازی سرحال است اما یک‌باره سر و کله قاسم‌زاده پیدا می‌شود تا بازی دوباره مساوی شود. خطا روی کامرانی و دو پرتاب برای او اما باورکردنی نیست! هردو پرتاب کاپیتان بزرگ شیمیدر از دست می‌رود! شیمیدر بازهم پیش می‌افتد و جمشیدی به دور از هیجان و منطقی سعی می‌کند زمان بازی را مدیریت کند و به خوبی این کار را می‌کند تا شیمیدر 71 بر 67 پیش بیفتد. 56 ثانیه به پایان مانده و بوستانیان پگاه را به باز برمی‌گرداند. 71 بر 69 حالا اندک تماشاچی حاضر در سالن ایستاده بازی را نگاه می‌کند.
دو پرتاب کامرانی از دست رفت! جمشیدی در یک دقیقه و 39 ثانیه به پایان. شیمیدر زمان را مدیریت کرد و در حالی که 71 بر 67 با دانک آستین شیمیدر پیش بود، محمدی منش وقت استراحت خواست. در فاصله 56 ثانیه به پایان. بوستانیان در بازگشت تخته را گل کرد اما هنرنمایی جمشیدی اختلاف را حفظ کرد. بازهم جمشیدی و بازهم دو امتیاز دیگر. 73 بر 69 و 41 ثانیه به پایان. پگاه تسلیم شدنی نیست. آن‌ها جانانه و دیوانه‌وار مقابل تیمی قدرتمند و مدعی جدی قهرمانی مقاومت کرده‌اند. قاسم‌زاده دو پرتاب را به سبد شیمیدر می‌فرستد تا در 33 ثانیه به پایان حساب کار 73 بر 71 شود. فریادهای دفاع دفاع از نیمکت پگاه سالن را می‌بلعد ولی جمشیدی مرد لحظات است و از قاسم‌زاده خطا می‌گیرد. پرتاب اول پست سه تیم ملی در میان بهت شیمیدری‌ها و هرای شادی پگاه به سبد راهی نمی‌یابد. پرتاب دوم گل می‌شود. فقط 11 ثانیه و سه امتیاز برتری با شیمیدر. محمدی‌منش دو دستش را به هم می‌چسباند و به داوران میز نشان می‌دهد. دو تیم به کنار نیمکت‌ها می‌آیند. این لحظات سرنوشت‌ساز، این دوئل، این شطرنج مربیان به سود چه کسی تمام می‌شود؟ نقشه پگاه چیست؟ همه می‌دانند که آن‌ها باید سه بزنند و چقدر جای محمدی خالی است! در بازگشت دو تیم به زمین اوجاقی باید کار را تمام کند اما اسلامی دست محمدی‌منش را خوانده! دفاع شیمیدر اوجاقی را سوئیچ می‌کند او از جریان بازی خارج می‌شود. سعید صالحی جوان چکار باید بکند؟ نگاه او روی کاوان ثابت می‌ماند و توپ را به کاپیتان می‌سپارد. انگار تمام لحظات بازی در هزارم ثانیه به این توپ پیوند خورده. به دستان کاوان. به دستانی که می‌لغزد و توپ سُر می‌خورد تا پرتاب قطبی بی ثمر شود و شیمیدر از مهلکه بگریزد. 74 بر 71. بازی به پایان می‌رسد. پایانی که مثل قصه و فیلم‌های سینمایی نیست. پگاه بازنده سربلند مقابل شیمیدر قدرتمند لقب می‌گیرد.
ترکیب اولیه شیمیدر: حامد حسین زاده، رافی درغوکاسیان، محمد جمشیدی، آرمان زنگنه و ویورلی آستین
سرمربی: محمدرضا اسلامی
ترکیب اولیه پگاه: کاوان قطبی (کاپیتان)، سعید محمدی، سجاد جوان، محمد اوجاقی و احمد بوستانیان
سرمربی: رضا محمدی منش
سرداور: محمد دوست
داور اول: اکبر مومنی
داور دوم: هادی سالم
ناظر: هوشنگ قائم‌خواه
کوارتر نخست؛ زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند؟
کسری از دقیقه نخست بازی نگذشته که سعید محمدی روی پاس بوستانیان با پرتاب سه امتیازی دقیقش سبد اول بازی را دشت می‌کند و لحظاتی بعد بازهم محمدی کارش را تکرار می‌کند تا نتیجه 6 بر صفر زنگ خطر را برای شیمیدر به صدا در آورد. شیمیدری‌ها سراسیمه بازهم فرصت را از دست می‌دهند تا اوجاقی به سبدشان یورش ببرد و ریباند حمله بوستانیان کار او را تکمیل کند. به خوبی نمایان است که هنوز دست شیمیدری‌ها و مشخصا محمد جمشیدی گرم نشده. پس از رد و بدل شدن چند امتیاز، درو جای برادر کوچکترش را می‌گیرد و در بدو ورود به زمین با لی آپ خود امتیاز می‌گیرد. ترابی هم جای آستین به زمین آمده و بالاخره جمشیدی هم با پرتابی سه امتیازی اظهار وجود می‌کند. 12 بر 9 و حالا زنگ ها برای پگاه به صدا در می‌آیند. وقت اول رو به اتمام است که اوجاقی در یک فست برک بازهم سه امتیازی میزند و حسین‌زاده هم لحظاتی بعد جوابش را می‌دهد اما خود اوجاقی است که در پسین ثانیه وقت اول با پرتاب سه امتیازی‌اش حساب کار را 21 بر 12 به سود پگاه می‌کند.
کوارتر دوم؛ غرش پلنگ!
حضور توامان کیوان ریاعی و محمد یوسف وند سورپرایز 10 دقیقه دوم شیمیدر است. کیوان در آغاز وقت دوم دو پرتاب آزاد موفق دارد ولی تکنیکال حسین‌زاده و پرتاب موفق محمدی به انضمام مالکیت توپ برای آبی‌پوشان پگاه خبر از کوارتری زیبا و جنگی تمام عیار می‌دهد. 25 بر 14 و استیل بی نظیر اوجاقی 2 امتیاز دیگر برای پگاه در پی دارد! اوضاع مطابق میل کادر فنی شیمیدر نیست. اسلامی سرانجام مهدی کامرانی را به میدان می‌فرستد تا شاید تجربه این بازیکن بزرگ شیمیدر را نجات دهد. کامرانی در بدو ورودش دو امتیاز می‌گیرد ولی پگاه دست بردار نیست 30 بر 16. نه اشتباه نمی‌کنید پگاه است که دو برابر حریف قدرتمندش امتیاز گرفته. در بازگشت دو تیم به میدان بوستانیان جای خود را به مرادخانی می‌دهد. حالا فرصت خوبی است که شیمیدر نبردهای هوایی را به سود خود تمام کند ولی بال فیک جمشیدی بی حاصل است و آنطرف هم کاوان فرصت سوزی می‌کند تا خود محمد جمشیدی شیمیدر را به امتیاز 20 برساند. 31 بر 20 همچنان برتری با پگاه است. بازهم یورش شیمیدر اما این بار حرکت تماشایی کاوان، درو را ناکام می‌گذارد و آن طرف هم محمدی یک پرتاب آزاد را گل می‌کند. آستین راه سبد پگاه را پیدا کرده و بازیکنان حریف مجبور می‌شوند با خطا او را متوقف کنند و ویورلی هم مهارت خود را در پرتاب‌های آزاد به رخ حریف میکشد. کامرانی کهنه‌کار، درست به موقع به کمک تیمش می‌آید و با فول گل استادانه‌‌اش اختلاف را کمتر می‌کند. آرمان هم با یک توپ‌ربایی مقتدرانه، سبد حریف را فرو می‌ریزد. شیمیدر 17 بر 14 تیم برتر کوارتر دوم است اما پگاه 35 بر 29 برنده به رختکن می‌رود.
کوارتر سوم؛ جوانی و تجربه
داستان وقت سوم با دو پرتاب اوجاقی که یکی به سبد می‌رود آغاز می‌شود. احسان صمدی کنار مهدی کامرانی، تابلوی زیبایی با رنگ‌های جوانی و تجربه در تالار بسکتبال رسم می‌کند. این طرف اوجاقی است که جانانه می‌جنگد و ابایی از چیزی ندارد. سه امتیازی محمد نیمکت پگاه را به آسمان می‌فرستد. چند ثانیه بعد اعتراض‌های پیاپی باعث شد نیمکت شیمیدر تکنیکال بگیرد. اوجاقی پرتاب را گل کرد و مالکیت در اختیار آبی ها قرار گرفت اما این بار تخلف گام های اضافه کاوان توپ را به شیمیدر سپرد. 40 بر 31. توپ بوستانیان روی قوس فرود بود که شیمیدری ها آن را زدند اما 2 امتیاز منظور می‌شود و پگاه 42 بر 33 پیش می‌افتد. بازهم این حرکت در فول گل سعید محمدی تکرار می‌شود. فول گلی که سه امتیاز شیرین برای محمدی و پگاه دارد. سه خطایی شدن اوجاقی و قطبی نیمکت پگاه را نگران کرد تا سعید صالحی جای اوجاقی را بگیرد. سه امتیازی آ رمان بازهم شیمیدر را به بازی برگرداند. اعلام خطای حمله محمدی و اعتراض محمدی منش این بار برای پگاه تکنیکال در پی دارد. جامپ شات جمشیدی بازی را به اوج هیجان می‌برد 45 بر 40 . محمدی بازهم سه میزند و این طرف آرمان جوابش را می‌دهد. 48 بر 43 پگاه بازهم تکنیکال می‌گیرد! و اختلاف به سه کاهش می‌یابد. چهار خطایی شدن قطبی و محمدی اصلا خبر خوبی برای نیمکت پگاه نیست. بوستانیان پس از سه پرتاب ناموفق سرانجام یک پنالتی رادر به ثمر رساند و کار خوب جوان هم نتیجه را 53 بر 47 می‌کند. دو پرتاب سه امتیازی زنگنه و کامرانی هدیه‌ای آسمانی برای شیمیدر است. بازی برای اولین بار مساوی می‌شود. سعید صالحی در غیاب قطبی و محمدی نمی تواند نقش رهبری آن ها را به خوبی بازی کند و با اشتباه او شیمیدر برای اولین بار در پایان کوارتر سوم 55 بر 53 پیش بیفتد. شیمیدر این کوارتر را 26 بر 18 به سود خود تمام می‌کند.
کوارتر چهارم؛ پایانی که مثل قصه‌ها نبود
سه امتیازی موفق کاوان در ابتدای کوارتر پایانی بازهم برتری را به اردوی پگاه می‌آورد و یک سه امتیازی دیگر از پگاه اختلاف را به چهار می‌رساند اما لبخند رضایت لحظه‌ای بعد روی لب محمدی‌منش خشک می‌شود. سعید محمدی، ستاره بازی پنج خطایی شده! سعید در خروج از میدان سر می‌چرخاند و محمد جمشیدی را می‌بیند که پرتاب آزادش را گل می‌کند. حالا کاوان و اوجاقی چشم و چراغ پگاهند. آن طرف ترابی هم با پنج خطایی شدن از بازی بیرون می‌رود. سه امتیازی آرمان دو تیم را در امتیاز 61 برابر می‌کند و بلافاصله خطا روی آستین باعث صدمه دیدگی او می‌شود تا ریاعی به جای او یک پرتابش را گل کند. شیمیدر پیش می‌افتد. فول گل اوجاقی می توانست بازی را مساوی کند اما پرتاب محمد گل نمی‌شود. بازهم پگاه فرصت برتری دارد اما سجاد جوان چه وقتی دو پرتابش را از دست می‌دهد! پس از این اتفاق جوان هم پنج خطایی می‌شود. پگاه لحظه‌ای عقب نمی‌نشیند. اوجاقی دیوانه‌وار به سبد شیمیدر یورش می‌برد و در امتیاز 65 بازی را مساوی می‌کند. شیمیدر اما برد می‌خواهد و آستین هم با همه قدرت دانک میزند تا نشان دهد در لحظات پایانی بازی سرحال است اما یک‌باره سر و کله قاسم‌زاده پیدا می‌شود تا بازی دوباره مساوی شود. خطا روی کامرانی و دو پرتاب برای او اما باورکردنی نیست! هردو پرتاب کاپیتان بزرگ شیمیدر از دست می‌رود! شیمیدر بازهم پیش می‌افتد و جمشیدی به دور از هیجان و منطقی سعی می‌کند زمان بازی را مدیریت کند و به خوبی این کار را می‌کند تا شیمیدر 71 بر 67 پیش بیفتد. 56 ثانیه به پایان مانده و بوستانیان پگاه را به باز برمی‌گرداند. 71 بر 69 حالا اندک تماشاچی حاضر در سالن ایستاده بازی را نگاه می‌کند.
دو پرتاب کامرانی از دست رفت! جمشیدی در یک دقیقه و 39 ثانیه به پایان. شیمیدر زمان را مدیریت کرد و در حالی که 71 بر 67 با دانک آستین شیمیدر پیش بود، محمدی منش وقت استراحت خواست. در فاصله 56 ثانیه به پایان. بوستانیان در بازگشت تخته را گل کرد اما هنرنمایی جمشیدی اختلاف را حفظ کرد. بازهم جمشیدی و بازهم دو امتیاز دیگر. 73 بر 69 و 41 ثانیه به پایان. پگاه تسلیم شدنی نیست. آن‌ها جانانه و دیوانه‌وار مقابل تیمی قدرتمند و مدعی جدی قهرمانی مقاومت کرده‌اند. قاسم‌زاده دو پرتاب را به سبد شیمیدر می‌فرستد تا در 33 ثانیه به پایان حساب کار 73 بر 71 شود. فریادهای دفاع دفاع از نیمکت پگاه سالن را می‌بلعد ولی جمشیدی مرد لحظات است و از قاسم‌زاده خطا می‌گیرد. پرتاب اول پست سه تیم ملی در میان بهت شیمیدری‌ها و هرای شادی پگاه به سبد راهی نمی‌یابد. پرتاب دوم گل می‌شود. فقط 11 ثانیه و سه امتیاز برتری با شیمیدر. محمدی‌منش دو دستش را به هم می‌چسباند و به داوران میز نشان می‌دهد. دو تیم به کنار نیمکت‌ها می‌آیند. این لحظات سرنوشت‌ساز، این دوئل، این شطرنج مربیان به سود چه کسی تمام می‌شود؟ نقشه پگاه چیست؟ همه می‌دانند که آن‌ها باید سه بزنند و چقدر جای محمدی خالی است! در بازگشت دو تیم به زمین اوجاقی باید کار را تمام کند اما اسلامی دست محمدی‌منش را خوانده! دفاع شیمیدر اوجاقی را سوئیچ می‌کند او از جریان بازی خارج می‌شود. سعید صالحی جوان چکار باید بکند؟ نگاه او روی کاوان ثابت می‌ماند و توپ را به کاپیتان می‌سپارد. انگار تمام لحظات بازی در هزارم ثانیه به این توپ پیوند خورده. به دستان کاوان. به دستانی که می‌لغزد و توپ سُر می‌خورد تا پرتاب قطبی بی ثمر شود و شیمیدر از مهلکه بگریزد. 74 بر 71. بازی به پایان می‌رسد. پایانی که مثل قصه و فیلم‌های سینمایی نیست. پگاه بازنده سربلند مقابل شیمیدر قدرتمند لقب می‌گیرد.
