شورای شهر یا سکوی پرش مدیریتی

امروز برخی از سایت ها به بازنشر خبری پرداختند که شایعه ای برای ترک چهارمین عضو شورای اسلامی شهر تهران برای تکیه بر مسند سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است .

بنابر شنیده ها این احمد مسجد جامعی رییس سابق شورای شهر تهران است که می خواهد به عنوان چهارمین فرد منتخب شورای شهر به مانند مهدی حجت ، احمد نجفی و مسعود سلطانی فر از خیابان بهشت به خیابان آزادی نقل مکان کند تا شاید چرخه حضور شورایی ها در سازمان میراث فرهنگی تکمیل شود؛ هر چند که دفتر وی به تکذیب این خبر پرداخت.

طبق خبر منتشر شده مسعود سلطانی فر، معاون رییس جمهور قصد آن دارد تا برای رقابت در عرصه کاندیداتوری مجلس صندلی خود را در سازمان میراث فرهنگی به فرد دیگری واگذار کند .

جدای از تایید یا تکذیب این خبر آنچه مهم است اینکه برخی از منتخبان مردم که رای خود را برای حضور در جایگاه معینی از بدنه اجتماعی کسب کرده اند، حضور در این عرصه را چندان جدی تلقی نمی کنند و یا به عبارت دیگر شورای شهر برای برخی به مانند حیاط خلوتی است که فرصت حضور در عرصه ای دیگر را برای دوستان فراهم می سازد! در تایید این تفکر همین بس که سه نفر از اعضای منتخب شورای همین دوره که بنابر سوابق کاری شان از تجربه کافی برای تاثیر گذاری در رفع مشکلات مردم برخوردار بودند؛ بدون توجه به رای مردم ، در مدت کوتاهی به جایگاه دیگری مهاجرت کردند که البته هر کدام نتوانستند در آن عرصه حضوری مستمر داشته باشند، چرا که منطبق با تخصص و تجربه آنان نبوده و یا در شرایطی ناچار به پذیرش آن شده اند .

البته جالب است که خبرگزاری ایسنا در تحلیلی چرخش رییس سازمان میراث فرهنگی را معلول عدم حضور فردی آشنا و کارکشته در این کسوت تعبیر کرده است و شایعه حضور احمد مسجد جامعی که بنابر تجربه دوران حضورش در وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی و البته تجربه موفق تهران گردی و اقدامات فرهنگی که در سطح تهران انجام داده است تاییدی بر تحلیل خود دانسته است ، ولی این سوال وجود دارد که چنانچه معین بود که تجربه رییس سابق شورای شهر تهران در عرصه فرهنگ و گردشگری بر تجربه مسعود سلطانی فر که سابقه مدیریتش در عرصه استانداری و اجرایی خلاصه می شود، برتری دارد چرا از ابتدا تصمیم بر ترک وی از شورای شهر و حضورش در مسند ریاست این سازمان دولتی نبود تا به نوعی شاید آزمون و خطایی دیگر صورت نگیرد ؟

هرچند که در توانمندی و سوابق فرهنگی جناب مسجد جامعی نمی توان خدشه ای وارد کرد و شاید حضور وی در مسند ریاست میراث بتواند بیش از سلطانی فر مثمر ثمر باشد، اما باید دقت کرد که این گونه در اذهان مردم تلقی نشود که شورای شهر به مثابه حیاط خلوتی دیده می شود که تنها سکوی پرش مدیریتی است؛ نه مرکزی برای حل مشکلات شهری.

آنچه مهم است اینکه افرادی که دارای تجربه و تخصص هستند باید تکلیف خود را از حضور در هر عرصه ای معین کنند و اگر در مسیری قدم بر می دارند به رای مردم احترام بگذارند نه آنکه کسب رای فقط بری جلب نظر برای حضور در عرصه ای دیگر باشد .

از طرفی به نظر می رسد کسب اکثریت کرسی های مجلس دهم توسط همفکران دولت تدبیر و امید چنان از اهمیت بالایی برخوردار است که بسیاری از همراهان دولت قصد آن دارند که با ترک مسند خود به رقابت نامعلوم این عرصه بپوندند، و حتی انتشار یک شایعه موید این موضوع است . اما آنچه مهم است اینکه آیا مردم به کاندیداهایی که یک بار برای حضور در عرصه، رای آنها را کسب کرده اند و بی اعتنا به نظر مردم به جایگاه دیگری مهاجرت کرده اند، این بار اعتماد مردم را برای کسب رای در عرصه دیگری جلب خواهند کرد؟