چرا چین و روسیه از توافق هسته‌ای حمایت می‌کنند؟
تاریخ انتشار
شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۲۵
نشریه اسلیت در تحلیلی به بررسی مواضع ولادیمر پوتین نخست‌وزیر روسیه در مقابل ایران و دلایل حمایت‌های او از مواضع ایران پرداخته است.
این نشریه آمریکایی در این باره می‌نویسد: هفته گذشته باراک اوباما از ولادیمر پوتین به خاطر همکاری‌هایش در مذاکرات ایران تشکر کرد. با توجه به تنش‌های ژئوپلتیکی که میان روسیه و آمریکا وجود دارد، می‌توان این تشکر را حاوی این پیام دانست که توافق مهمی مانند توافق با ایران، میان آمریکا و روسیه می‌تواند به وقع بپیوندد.
توافق ایران با کشورهای غربی که به تائید شورای امنیت سازمان ملل هم رسیده است، امتیازی بزرگ برای روسیه مخحسوب می‌شود. از طرف دیگر چین بزرگترین شریک تجاری ایران، در تلاش است تا یک سیستم بزرگ تجاری زمینی در آسیای مرکزی تاسیس کند؛ به همین دلیل تحریم‌های ایران باعث شده بود در به سرانجام رساندن این هدفش ناکام بماند.
چین در ده‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی مهمترین منبع فناوری نظامی برای ایران بود. مجوزهای انواع مختلف تسلیحات موشکی و سیستم پدافند هوایی به ایران داده شد که نقش مهمی در پیشرفت صنعت دفاعی ایران ایفا کرد. پس از آن، چین همکاری نظامی-فنی با ایران را متوقف کرد، زیرا نگران عواقب منفی مناسبات خود با آمریکا بود.
اما مسئله برای روسیه به این سادگی‌ها نیست. اقتصاد روسیه پس از بحران اکراین و اعمال تحریم‌های متعدد و کاهش قیمت جهانی نفت، به وضعیت وخیمی رسیده است. برداشته شدن تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند روزنه امیدی برای روسیه محسوب شود که در صورت بازگشت ایران به بازار جهانی قیمت نفت وضعیت عادی‌تری را دنبال کند.
از طرف دیگر ایران مشتری پر و پاقرص صنعت تسلیحاتی روسیه است و لغو تحریم‌ها می‌تواند چشم‌انداز این مبادلات تجاری را بیش از همیشه رونق ببخشد.
در آینده نزدیک ایران باید بین پیشنهادات روسیه و چین دست به انتخاب بزند، زیرا هنوز نمی‌تواند از تسلیحات غربی برخوردار شود. مناسبات ایران با فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین دشوار است. در گذشته، مسکو و پکن بارها مناسبات خود با تهران را به خاطر حفظ مناسبات با ثبات با غرب قربانی کردند. ایران بطور کامل به روسیه و چین اطمینان ندارد و متعاقبا سعی می‌کند از وابستگی فقط به یک کشور در همکاری نظامی-فنی دوری کند.
این نشریه آمریکایی در این باره می‌نویسد: هفته گذشته باراک اوباما از ولادیمر پوتین به خاطر همکاری‌هایش در مذاکرات ایران تشکر کرد. با توجه به تنش‌های ژئوپلتیکی که میان روسیه و آمریکا وجود دارد، می‌توان این تشکر را حاوی این پیام دانست که توافق مهمی مانند توافق با ایران، میان آمریکا و روسیه می‌تواند به وقع بپیوندد.
توافق ایران با کشورهای غربی که به تائید شورای امنیت سازمان ملل هم رسیده است، امتیازی بزرگ برای روسیه مخحسوب می‌شود. از طرف دیگر چین بزرگترین شریک تجاری ایران، در تلاش است تا یک سیستم بزرگ تجاری زمینی در آسیای مرکزی تاسیس کند؛ به همین دلیل تحریم‌های ایران باعث شده بود در به سرانجام رساندن این هدفش ناکام بماند.
چین در ده‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی مهمترین منبع فناوری نظامی برای ایران بود. مجوزهای انواع مختلف تسلیحات موشکی و سیستم پدافند هوایی به ایران داده شد که نقش مهمی در پیشرفت صنعت دفاعی ایران ایفا کرد. پس از آن، چین همکاری نظامی-فنی با ایران را متوقف کرد، زیرا نگران عواقب منفی مناسبات خود با آمریکا بود.
اما مسئله برای روسیه به این سادگی‌ها نیست. اقتصاد روسیه پس از بحران اکراین و اعمال تحریم‌های متعدد و کاهش قیمت جهانی نفت، به وضعیت وخیمی رسیده است. برداشته شدن تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند روزنه امیدی برای روسیه محسوب شود که در صورت بازگشت ایران به بازار جهانی قیمت نفت وضعیت عادی‌تری را دنبال کند.
از طرف دیگر ایران مشتری پر و پاقرص صنعت تسلیحاتی روسیه است و لغو تحریم‌ها می‌تواند چشم‌انداز این مبادلات تجاری را بیش از همیشه رونق ببخشد.
در آینده نزدیک ایران باید بین پیشنهادات روسیه و چین دست به انتخاب بزند، زیرا هنوز نمی‌تواند از تسلیحات غربی برخوردار شود. مناسبات ایران با فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین دشوار است. در گذشته، مسکو و پکن بارها مناسبات خود با تهران را به خاطر حفظ مناسبات با ثبات با غرب قربانی کردند. ایران بطور کامل به روسیه و چین اطمینان ندارد و متعاقبا سعی می‌کند از وابستگی فقط به یک کشور در همکاری نظامی-فنی دوری کند.
مرجع : آفتاب
