۰

استمرار در اجرای یک نمایش!

تاریخ انتشار
سه شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۹:۴۵
مریم کاظمی در نشست رسانه‌ای این نمایش، از اجرای ویژه‌ی این گروه در تاریخ ۳۰ام مردادماه در ساعت ۲۱ با حضور هنرمندان سینما، تئاتر، موسیقی و حوزه‌ی ادبیات خبر داد.

این کارگردان که در مجموعه «ایوان شمس» سخن می‌گفت با اشاره به اجرای طولانی این نمایش، استمرار آن را در اجرا یکی از ویژگی‌های مهم این نمایش برشمرد و گفت: یکی از دلایل با اهمیت بودن این نمایش، برای ما این است که می‌خواهیم یک رپرتوار داشته باشیم به این صورت که در شب‌های متوالی بتوانیم با اطلاع‌رسانی درست به تماشاچی، آن را اجرا کنیم.

کاظمی ادامه داد: متأسفانه الان مُد شده که اجراهای تئاتر را در سالن‌های نمایش مانند گالری نقاشی که تابلوها را سریع بالا و پایین می‌کنند، نمایش‌ها را هم فقط ۳۰ شب اجرا می‌کنند و دیگر تمام! ما این پیشنهاد را به ایوان شمس دادیم که «گروه تئاتر مستقل» این توانایی را دارد که به صورت رپرتوار در طولانی‌مدت هم اجرا کند.

او در رابطه با چرایی انتخاب این نمایش گفت: نمایش «رام کردن‌ زن‌ سرکش» کار انتخابی من برای کلاس‌های بازیگری فرهنگسرای ارسبارانم بود که طبق روال هر کلاس با هنرجوهایی که داشتم یک متن را آماده می‌کردیم که بتوانیم بعد از تمرین آن را به اجرای عمومی برسانیم. در آن زمان تنها ترجمه این نمایشنامه‌ی ویلیام شکسپیر، از دکتر علاءالدین پازارگادی بود که ما از روی آن تمرین می‌کردیم تا ببینیم داستان چه چیزی است و چه باید بکنیم.

کاظمی ادامه داد: در جشنواره فجر سال ۹۱ بود که آقای کوروش اسداللهی را دیدم و ایشان نسخه‌ی به روزتر و مناسب‌تری از این کار شکسپیر را ترجمه کرده بود، به واسطه آن ترجمه، طرح‌هایی از آن را در دو صفحه به جشنواره فجر دادیم که تصویب شد و نمایش‌مان در آن جشنواره در سه بخش کاندید شد و حسین محب‌اهری موفق به گرفتن دیپلم افتخار شد.

این کارگردان با اشاره به مشکلات اجرای این نمایش گفت: من برای گرفتن سالن اصلی تئاترشهر بسیار تلاش کردم؛ زیرا نمایش ما بر اساس آن سالن آماده شده بود ولی متأسفانه به دلایلی که الان زمان بیانش نیست این اتفاق نیفتاد و بعد از دو سال تلاش توانستم این نمایش را در سالن استاد ناظرزاده‌ی تماشاخانه ایران‌شهر اجرا کنیم که متأسفانه سالنی کوچک‌تر و کم‌عمق‌تر و کم عرض‌تر از سالن مورد نظر ما بود و پس از تغییراتی که در ورود و خروج بازیگران دادم، آن را در ۳۰ شب اجرا کردیم که استقبال خوبی هم از آن شد.

او اضافه کرد : من به دلیل اینکه دوست داشتم اجراهایمان مستمر و ادامه‌دار باشد بلافاصله پیشنهاد اجرا را به ایوان شمس دادم و توانستیم در مدت یک ماه و نیمه‌ی ۳۱ خرداد تا امروز ۱۵ اجرا برویم و تا ۲۴ شهریور ۱۵ اجرای دیگر خواهیم داشت.

جواد اعرابی از بازیگران این نمایش که در این نشست حضور داشت به نبود دغدغه‌ی تئاتر در کشور اشاره کرد و گفت: متأسفانه امروز تئاتر دغدغه جامعه نیست و کسی به آن احساس نیاز نمی‌کند. آن‌ها خیال‌شان راحت است که اگر تئاتر‌ی‌ها هم نخواهند کار کنند آن‌ها می‌توانند جشنواره و فستیوال راه بیاندازند تا آمارسازی کنند و بدون اینکه تولید وجود داشته باشد بازارش را راه‌ می‌اندازند!

او ادامه داد: متأسفانه دیگر تئاتر در سبد فرهنگی خانواده‌ها نیست و ما باید خودمان در آن سرمایه‌گذاری کنیم ما چون احساس وظیفه کردیم که تغییری بوجود بیاوریم، این موج را راه انداختیم.

سیروس ابراهیم‌زاده که به صورت افتخاری و با دعوت مریم کاظمی، کارگردان این نمایش در این نشست حضور یافته بود، بعد از شرح به وجود آمدن جریان تئاتر مدرن در ایران گفت: من در اجرای نمایش «رام‌کردن‌زن‌سرکش» چیزهایی دیدم که به زعم بعضی‌ها نوید یک تجددخواهی خاص را می‌دهد، این گروه تئاتر «مستقل» این متن شکسپیر را که می‌تواند خیلی بحث‌انگیز و حاشیه‌دار باشد با قرائت خودشان اجرا می‌کند و در وهله اول می‌گوید که هر قدر هم که معترض باشیم می‌توانیم به همه‌ی دعواها و جنگ‌های دنیا خاتمه دهیم و به تعامل و سازش در زندگی برسیم.

او به عنوان این نمایش اشاره کرد و گفت: اینکه در این اجرا واژه «سرکش» را به جای واژه «شرور» که در متن اصلی است، انتخاب کرده‌اند، بسیار مناسب است. زیرا شخصیت کاترین در نمایش اصلا غیراخلاقی و شرور نیست. او فقط معترض است و در اکنونِ خودش زندگی می‌کند. این نگاه امروزی به این نمایش است که شما کاترین را شخصیتی شرور نمی‌بینید.

او ادامه داد: همچنین در مورد اجرای این نمایش می‌توانم بگویم یکی از بهترین اجراهایی بود که من در این سال‌ها در صحنه دیدم. همه بازیگرها درگیر کار هستند و دغدغه نقش‌شان را دارند. همچنین این اجرا یک ترفند هنرمندانه نیز دارد، به این صورت که ضمن اینکه یک کار کمدی است بسیار تمیز و نجیب است و اصلا سخیف نیست و می‌توان آن را با خانواده هم دید! در این نمایش هر ساز ، خود یک شخصیت است و موسیقی در این کار اصلا مزاحم نیست. این نمایش همان قدر که انگلیسی است، ایرانی هم هست و از این سرزمین دور نیست.

کاظم هژیرآزاد دیگر بازیگر نمایش «رام‌کردن‌زن‌سرکش» هم گفت: ۴۵ سال پیش من دوست داشتم که بازیگر شوم و همیشه به من، نقش پیرمردها و افراد خیلی جدی می‌دادند ولی من دوست داشتم که نقش‌های متفاوت مخصوصا کمیک و طنز بازی کنم. زمانی که فهمیدم خانم کاظمی قصد دارد کار کمدی بسازد به پیش ایشان رفتم و از او خواستم که من را هم در لیست بازیگران خود قرار دهد.

او ادامه داد: به نظر اگر من بازیگری فقط در یک ژانر و یک نوع نگرش بازی کند خودش را منجمد کرده و دیگر بازیگر نیست. او باید بتواند خودش را در اشکال مختلف بازیگری بیازماید.

هژیرآزاد به نوع نگرش هنری در این کار اشاره کرد و گفت: خانم کاظمی کار مدرن می‌کنند و من همیشه سعی کردم کار مدرن را از نزدیک لمس کنم. در این نمایش مریم کاظمی هم به هنر خلقی، هم به هنرمدرن و هم به هنر کلاسیک نگاهی داشته است. مانند موسیقی این نمایش که هم فولکلوریک است و هم مدرن. ما باید آثار بزرگ دنیا را از صافی ذهن‌مان رد کنیم و در این راستا این نمایش یک درس‌نامه برای کسانی که می‌خواهند کار کلاسیک بزرگ دنیا را انجام دهند، است.

این بازیگر در پایان اضافه کرد: در کشور باید سیاست هنری مشخصی بوجود بیاید و جز دولت هیچ نهاد دیگری نمی‌تواند این کار را انجام بدهد. دولت‌ها باید سیاست هنری را مشخص کنند تا تکلیف بودجه نمایش، سالن‌های اجرا و دیگر چیزها مشخص شود.

نمایش «رام کردن زن سرکش» نوشته ویلیام شکسپیر و یک کمدی خانوادگی است که مریم کاظمی طراحی و کارگردانی آن را بر عهده دارد.

این نمایش کمدی موزیکال، این روزها با حضور حسین محب اهری، کاظم هژیرآزاد، جواد اعرابی، مریم کاظمی، حسین مزینانی، سعید دشتی، عماد سالکی، پریسا فلاح زاده، نازنین صفا، حمید فتوحی، حسام کلانتری، سعید عابدی، بهروز مهرعلیان، سعید قره داغلی، عماد جاویدپور، مهراد زمانی، میلاد رمضانی(ورجاوند)، مهدی رحیمی، شیما میرمهدی، مهری کشوری، حسین صفا، پانته‌آ صفابخش، سهیلا پورعلی و حسن عسگری در تالار ایوان شمس بر صحنه است.

طراحی صحنه این نمایش را فریبرز قربانزاده بر عهده دارد و مژگان عیوضی به عنوان طراح لباس با آن همراهی می کند. موسیقی این نمایش بر عهده شهرام نجاتی است و طراحی گری، ماسک و کلاه گیس را نیز افسانه قلی زاده انجام می دهد. طراح پوستر و بروشور پریسا فلاح زاده و عماد سالکی هستند.

در گروه کارگردانی این نمایش فخری سلیمی، مهراد زمانی و آزیتا خرمی حضور دارند.

خلاصه‌ی این نمایش آمده است: داستان بازرگانی ثروتمند از اهالی پادوآ به نام باپتیستا می‌نولاست که دو دختر دمِ بخت دارد. کاترینا، دختر بزرگ‌تر او به خاطر رفتار و روحیۀ بازیگوشانه و شیطنت آمیزش، در شهر و دیار خود انگشت نماست و از همین رو بی‌شوهر مانده‌است؛ در حالی که بیانکا، خواهر کوچکترش که دختری محجوب و سربه زیر و در عین حال سرکش و لجوج است، خواستگاران بسیار دارد، اما پدرش، ازدواج او را مشروط به این کرده که اول برای دختر بزرگ‌تر شوهری پیدا شود.

این نمایش که از ۳۱ خردادماه از ساعت ۲۲ در تالار ایوان شمس روی صحنه است، ۱۵ اجرای دیگر تا ۲۴ شهریور ماه دارد که اجراهای آن در شهریور ماه به ساعت ۲۱ انتقال می‌یابد.
مرجع : ایسنا
کد مطلب : ۵۳۱۹۹
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

کلام امیر
لَا غِنَى كَالْعَقْلِ، وَ لَا فَقْرَ كَالْجَهْلِ، وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ، وَ لَا ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ.

امام(عليه السلام) فرمود: هيچ ثروتى چون عقل، و هيچ فقرى چون نادانى نيست. هيچ ارثى چون ادب، و هيچ پشتيبانى چون مشورت نيست.