آینده روابط آمریکا و اسرائیل بعد از توافق با ایران به کجا می‌رسد؟

در سرمقاله روزنامه نیویورک تایمز که در پایگاه اینترنتی این نشریه چاپ شده، آمده است: اکنون که دموکراتهای کنگره مانع تلاش های جمهوریخواهان برای رد توافق هسته ای ایران شده اند نگاه ها به این مسئله معطوف شده است که آمریکا برای تضمین دادن به اسرائیل و حامیان آمریکایی اش مبنی بر اینکه این توافق به امنیت اسرائیل لطمه ای نمی زند، چه باید انجام دهد. افزایش همکاری بین آمریکا و شرکای منطقه ای اش از جمله کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و همینطور اسرائیل برای تضمین اینکه ایران به توافق پایبند است امری مهم است. اینها مواردی هستند که اکنون کاخ سفید و نمایندگان دموکرات درباره آن گفتگو می کنند. نمایندگان جمهوریخواه و دیگر مخالفان توافق هسته ای به وضوح گفته اند از هر قانون جدیدی برای رد توافق استفاده خواهند کرد. یک پیشنهاد غیر قابل اطمینان این خواهد بود که آمریکا بمب های سنگرشکنی سی هزار پوندی در اختیار اسرائیل قرار دهد که بتواند صدمات جدی به تاسیسات زیرزمینی فوردو وارد کند.

باراک اوباما قول بمب های سنگر شکن با وزن ۴۴۴۴ پوند را به اسرائیل داده است. برخی ها می خواهند در صورتیکه ایران توافق را نقض کند کنگره قبل از استفاده از زور اختیارات را رسما به رئیس جمهور بدهد. طبق قانون، روسای جمهور اختیار و آزادی عمل گسترده ای برای انتخاب اقدام نظامی دارند. اوباما هم بارها قول داده است که اجازه نمی دهد ایران به سلاح هسته ای دست پیدا کند و اگر لازم باشد در این مورد برای اقدام نظامی آماده است. از سال ۲۰۰۹ آمریکا بیش از بیست میلیارد دلار به اسرائیل کمک نظامی کرده است. همچنین سه میلیارد دلار برای سامانه های دفاع موشکی و یک ممیز نه دهم میلیارد دلار برای بمب های هدایت شونده برای اسرائیل هزینه کرده است.

آمریکا همچنین قول داده که در خاورمیانه فقط اسرائیل هواپیمای پیشرفته جت جنگنده اف-۳۵ در اختیار خواهد داشت. اوباما برای جلب حمایت از توافق هسته ای قول داد که از طریق مذاکره برای رسیدن به توافق امنیتی جدید روابط با اسرائیل را تقویت کند. احتمالا کمک آمریکا به اسرائیل بطور اجتناب ناپذیری افزایش خواهد یافت اما کنگره می داند این افزایش در زمانی است که محدودیتهای شدید در هزینه های دولت فدرال وجود دارد و بنابراین مستلزم قطع برنامه های دیگر است. آمریکا وظیفه دارد که به تامین امنیت اسرائیل و متحدانش در خلیج فارس کمک کند و پایبندی ایران به توافق را نظاره گر باشد. اما این امر محقق نمی شود اگر کنگره بخواهد محدودیتهایی اعمال کند که مانعی بر سر راه توافق باشد و یا موجب شود دولت آمریکا نتواند از گشایشی برای همکاری با ایران سود ببرد.

کنگره می تواند بر نحوه اجرای توافق نظارت دقیق داشته باشد. توجه بر وظایف آمریکا اغلب موجب نادیده گرفتن مسئولیت اسرائیل و کشورهای خلیج فارس درخصوص امنیت منطقه ای می شود. عربستان بخاطر گسترش گروههای افراطی سرزنش می شود و اسرائیل هم با ادامه ندادن مذاکرات صلح با فلسطینیان ثبات منطقه را تضعیف می کند. در نهایت آنچه بیش از هر چیز برای امنیت اسرائیل مهم است رابطه با آمریکا است. دوباره باید اعتمادسازی شود اما بدون توجه به قول های همکاری و کمک آمریکا به اسرائیل معلوم نیست که این امر به زودی اتفاق بیفتد یا نه.