فرجام دیپلماسی بین‌المللی، آغاز دیپلماسی داخلی
تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۷ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۴۲
پس از آنکه حسن روحانی در انتخابات 92 به پیروزی رسید با درک صحیح شرایط داخلی و بین‌المللی، آغاز مذاکراتی متفاوت با قدرت‌های بزرگ را سرلوحه کار خود قرار داد. با انتخاب دکتر ظریف به عنوان وزیر امور خارجه همگان باور کردند که بازگشت عقلانیت به دیپلماسی امری کاملا ضروری و عملیاتی است و پس از آن تیم ظریف با تلاش‌های شبانه‌روزی که بخش اندکی از آن را شهروندان از طریق رسانه‌ها در جریان قرار گرفتند این امر مهم به سرانجام رسید. دیپلماسی بین المللی دولت تدبیر و امید گام نخست را با موفقیت به پایان رسانید و برای اولین بار در تاریخ سازمان ملل یک کشور بدون جنگ از ذیل بند هفت منشور شورای امنیت خارج شد. این همه نشان داد دیپلماسی اگر بر مبنای دیالوگ پیش برود بیشتر مسائل و مشکلات حل و فصل خواهد شد همچنانکه دیپلماسی جنگ‌طلبانه دولت مهرورز در طول هشت سال کشور را تا آستانه جنگ پیش برد و تحریم‌ها 70 میلیون ایرانی را تحت تاثیر قرار داد اما با چرخش سیاست و دیپلماسی که دولت تدبیر و امید بر مبنای دیالوگ و گفت‌وگو در پیش گرفت همگان در جای جای این کره خاکی دیدند فرجام انسانی و مسالمت‌آمیز را و دنیا از این دیپلماسی بر مبنای دیالوگ استقبال کرد و خرسند شد.
البته واضح است جریان‌های رادیکال و جنگ‌طلب از دیپلماسی مسالمت‌آمیز هسته‌ای ایران ناراحت هستند و ما نیز به همه جنگ‌طلبان اعلام می‌کنیم که از این درد به خود بپیچید . دیپلماسی بین‌الملی دولت تدبیر و امید سند درخشانی است که هم بر تارک سازمان ملل و هم در تاریخ ایران همیشه خواهد درخشید؛ دیپلماسی‌ای که بر مبنای دیالوگ پایه‌ریزی شد و هزاران ساعت بحث و گفت‌وگو در طول دوسال انجام شد و به نتیجه رسید.
ثمره این برجام را منطقه خاورمیانه ، دنیای اسلام و حتی اتحادیه اروپا و آمریکا در سال‌های بعد به وضوح خواهند دید و خواهند دید که چه کار مهم و شگرفی صورت گرفته است و از این به بعد تمامی مسائل بین‌المللی از این نمونه تبعیت خواهند کرد. پرونده هسته‌ای ایران الگویی مناسب برای کشورهای جهان سوم است و حتی کشورهای قدرتمند و تاثیرگذار هم به وضوح دریافتند که دیپلماسی مبتنی بر دیالوگ، کم‌خرج‌ترین و بهترین راهکار برای دنیای امروزی است. این الگو در مقابل تمامی کشورها می‌تواند برترین روش باشد و دنیای امروز روش نوین و مسالمت‌آمیز را طلب می‌کند.
اما پس از دو سال که دولت تدبیر و امید دیپلماسی خود را در سطح بین‌المللی به فرجام رساند در داخل نوع دیگری از دیپلماسی را تازه باید شروع کند و دیپلماسی داخلی در تمامی بخش‌ها باید متبلور شود.
اول اینکه با رفع تحریم‌ها رابطه ایران با غرب به یک رابطه عادی تبدیل می‌شود و سیاستمدران و بازرگانان و صاحبان صنایع و نکنولوژی به راحتی می‌توانند تردد کنند و این رابطه از مهمترین نتایج برجام است که آرامش، امنیت و ثبات سیاسی را به جهانیان نشان خواهد داد و حرکت‌های رادیکال با همین ارتباط به حداقل میزان تقلیل می‌یابد .
در حوزه اقتصادی نیز نقطه عطفی برای توسعه را شاهد خواهیم بود. در طول این مدت همگان دیدند که زیرساخت‌ها، صنایع مادر و تکنولوژی با نارسایی‌های جدی مواجه است و باید طرحی نو تعریف و آن را عملیاتی کرد. در توسعه باید توسعه پایدار را سرلوحه کار خود قرار داد تا منابع طبیعی و محیط زیست آسیب وارد نشود.
در حوزه اجتماعی نیز به کار مضاعف نیاز است. بیکاری ، آسیب‌های اجتماعی و خشونت و طلاق و.. تاثیر زیادی بر همه بخش‌های جامعه ما گذاشته؛ از این رو همه سازمان‌های مربوطه دولتی و مردم‌نهاد باید به صورت رسمی فعالیت و از کارهای اسمی و آماری پرهیز کنند.
در حوزه سیاسی بازتعریفی دیگر همچون دیپلماسی بین‌المللی نیاز است. مهمترین دیپلماسی داخلی در خرده نظام سیاسی است و دولت تدبیر و امید در این حوزه باید با تمامی بلوک‌های قدرت دیالوگ کند و هر گونه حرکت رادیکال را به عقب براند تا دیپلماسی داخلی به ثبات سیاسی قانونمند برسد و افراد سلایق خود را در حوزه سیاسی دخالت ندهند و منافع شخصی به منافع حزبی و منافع ملی ارتقاء یابد.
دیپلماسی داخلی در خرده نظام سیاسی می‌تواند نشاط سیاسی را به جامعه انتقال دهد و اگر نشاط سیاسی در جامعه حکمفرما شود به دنبال آن نشاط فرهنگی ،نشاط اجتماعی و نشاط اقتصادی خواهد آمد.
امیدواریم دولت تدبیر و امید در یک ماه پیش رو با دیپلماسی بر مبنای دیالوگ در داخل کار دوساله را انجام دهد تا در انتخابات پیش رو تمامی جریان‌ها در انتخابات شرکت کنند و نشاط سیاسی را در جامعه شاهد باشیم. بزرگان نظام همیشه منافع ملی را در نظر می‌گیرند؛ از این رو امید داریم در انتخابات پیش رو نیز منافع ملی سرلوحه کار قرار گیرد و با دیپلماسی مبتنی بر دیالوگ کلیه مسائل و مشکلات حل و فصل شود نه بر اساس رد و یا حذف یک طیف؛ زیرا جامعه به تمامی سلایق و افکار و عقاید نیازمند است و دیالوگ بهترین روش برای رسیدن به اجماع.
دکتر حسین بشیری گیوی - جامعه‌شناس سیاسی
البته واضح است جریان‌های رادیکال و جنگ‌طلب از دیپلماسی مسالمت‌آمیز هسته‌ای ایران ناراحت هستند و ما نیز به همه جنگ‌طلبان اعلام می‌کنیم که از این درد به خود بپیچید . دیپلماسی بین‌الملی دولت تدبیر و امید سند درخشانی است که هم بر تارک سازمان ملل و هم در تاریخ ایران همیشه خواهد درخشید؛ دیپلماسی‌ای که بر مبنای دیالوگ پایه‌ریزی شد و هزاران ساعت بحث و گفت‌وگو در طول دوسال انجام شد و به نتیجه رسید.
ثمره این برجام را منطقه خاورمیانه ، دنیای اسلام و حتی اتحادیه اروپا و آمریکا در سال‌های بعد به وضوح خواهند دید و خواهند دید که چه کار مهم و شگرفی صورت گرفته است و از این به بعد تمامی مسائل بین‌المللی از این نمونه تبعیت خواهند کرد. پرونده هسته‌ای ایران الگویی مناسب برای کشورهای جهان سوم است و حتی کشورهای قدرتمند و تاثیرگذار هم به وضوح دریافتند که دیپلماسی مبتنی بر دیالوگ، کم‌خرج‌ترین و بهترین راهکار برای دنیای امروزی است. این الگو در مقابل تمامی کشورها می‌تواند برترین روش باشد و دنیای امروز روش نوین و مسالمت‌آمیز را طلب می‌کند.
اما پس از دو سال که دولت تدبیر و امید دیپلماسی خود را در سطح بین‌المللی به فرجام رساند در داخل نوع دیگری از دیپلماسی را تازه باید شروع کند و دیپلماسی داخلی در تمامی بخش‌ها باید متبلور شود.
اول اینکه با رفع تحریم‌ها رابطه ایران با غرب به یک رابطه عادی تبدیل می‌شود و سیاستمدران و بازرگانان و صاحبان صنایع و نکنولوژی به راحتی می‌توانند تردد کنند و این رابطه از مهمترین نتایج برجام است که آرامش، امنیت و ثبات سیاسی را به جهانیان نشان خواهد داد و حرکت‌های رادیکال با همین ارتباط به حداقل میزان تقلیل می‌یابد .
در حوزه اقتصادی نیز نقطه عطفی برای توسعه را شاهد خواهیم بود. در طول این مدت همگان دیدند که زیرساخت‌ها، صنایع مادر و تکنولوژی با نارسایی‌های جدی مواجه است و باید طرحی نو تعریف و آن را عملیاتی کرد. در توسعه باید توسعه پایدار را سرلوحه کار خود قرار داد تا منابع طبیعی و محیط زیست آسیب وارد نشود.
در حوزه اجتماعی نیز به کار مضاعف نیاز است. بیکاری ، آسیب‌های اجتماعی و خشونت و طلاق و.. تاثیر زیادی بر همه بخش‌های جامعه ما گذاشته؛ از این رو همه سازمان‌های مربوطه دولتی و مردم‌نهاد باید به صورت رسمی فعالیت و از کارهای اسمی و آماری پرهیز کنند.
در حوزه سیاسی بازتعریفی دیگر همچون دیپلماسی بین‌المللی نیاز است. مهمترین دیپلماسی داخلی در خرده نظام سیاسی است و دولت تدبیر و امید در این حوزه باید با تمامی بلوک‌های قدرت دیالوگ کند و هر گونه حرکت رادیکال را به عقب براند تا دیپلماسی داخلی به ثبات سیاسی قانونمند برسد و افراد سلایق خود را در حوزه سیاسی دخالت ندهند و منافع شخصی به منافع حزبی و منافع ملی ارتقاء یابد.
دیپلماسی داخلی در خرده نظام سیاسی می‌تواند نشاط سیاسی را به جامعه انتقال دهد و اگر نشاط سیاسی در جامعه حکمفرما شود به دنبال آن نشاط فرهنگی ،نشاط اجتماعی و نشاط اقتصادی خواهد آمد.
امیدواریم دولت تدبیر و امید در یک ماه پیش رو با دیپلماسی بر مبنای دیالوگ در داخل کار دوساله را انجام دهد تا در انتخابات پیش رو تمامی جریان‌ها در انتخابات شرکت کنند و نشاط سیاسی را در جامعه شاهد باشیم. بزرگان نظام همیشه منافع ملی را در نظر می‌گیرند؛ از این رو امید داریم در انتخابات پیش رو نیز منافع ملی سرلوحه کار قرار گیرد و با دیپلماسی مبتنی بر دیالوگ کلیه مسائل و مشکلات حل و فصل شود نه بر اساس رد و یا حذف یک طیف؛ زیرا جامعه به تمامی سلایق و افکار و عقاید نیازمند است و دیالوگ بهترین روش برای رسیدن به اجماع.
دکتر حسین بشیری گیوی - جامعه‌شناس سیاسی
مرجع : ایسنا
