خاطره جالب یک مدیر صنعتی از شهریار فوتبال ایران
تاریخ انتشار
دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۲۱:۳۶
مهدی کرباسیان را می توان یک مدیر ورزشی صنعتی نامید. او اکنون معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت بوده و ریاست هیئت عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) را بر عهده دارد. کرباسیان که سابقه عضویت در فدراسیون جهانی بدمینتون را در کارنامه دارد مهمان کافه خبر بود و به سوالات ما پاسخ داد:
در حال حاضر یکی از اصلی ترین چالش ها مربوط به راه اندازی کارخانه های ذوب است. مخصوصا اینکه صراحتا بگویید از نظر زیست محیطی برای کشور خوب است یا بد؟
من حدود یک سال و نیم پیش از شرکتی در هامبورگ بازدید داشتم. یک میلیون و دویست هزار تن مس کاتد تولید می کنند. شما می دانید کشور ما کلا دویست هزار تن کاتد تولید می کند. البته که برنامه ریزی شده نهایتا این عدد به هشتصد هزار تن برسد. یعنی شما فکر می کنید که ضایعات زیست محیطی این مقدار بسیار زیاد است. وقتی من از آنجا بازدید کردم حزب حمایت از محیط زیست آنجا خیلی قوی بودند. مسئول کارخانه به من می گفت که همه مردم و همه مسئولان هامبورگ می توانند که به اطلاعاتی که می خواهند دسترسی داشته باشند. یعنی این موضوع از نظر زیست محیطی در دنیا حل شده و ما هم باید آن را حل کنیم. ما در بندر پارسیان یک چالش جدی داشتیم و آن هم دغدغه های سازمان محیط زیست بود. ما هم یک مشاور نروژی استخدام کردیم و او راهکارهایی ارائه داد. ما هم راهکارها را به سازمان محیط زیست ارائه دادیم و آنها نیز اجازه احداث بندر را دادند. همچنین امیدواریم طی ماه های آینده فاز اول بهره برداری به سرانجام برسد. در مورد ذوب هم باید مثل سایر پروژه ها ضوابط زیست محیطی کاملا رعایت شود.
الان این حساسیت ها در آن منطقه از بین رفته؟
خیر من اعتقاد دارم همه باید مجوزهای زیست محیطی را بگیرند و مسئولان همچنان در حال نظارت هستند.
چند سوال ورزشی هم از شما بپرسم. فکر کنم اینطور هم شما راحت باشید و هم ما! یکی از چالش هایی که وجود دارد و در این دوره مدیریت وزارت صنایع درباره اش صحبت می شود، نحوه هزینه در تیم های صنعتی است. آیا در چهار سال قبلی از نحوه این پرداخت ها رضایت داشتید؟ چون خیلی ها می گویند تیم های صنعتی فوتبال امروز را اینقدر گران کردند. نمونه اش هم شهری تان آقای تابش که گفته دو یا سه میلیارد برای آقای قلعه نویی هزینه کردیم. در جلسه اخیر با آقای دادکان شیوه نامه ای را ارائه دادید که حتی اگر فرگوسن را هم بیاوریم بیشتر از 900 میلیون نباید به او بدهیم. اما در کمتر از دو هفته این شکاف ایجاد شده و مبلغ زیادی به یک مربی داده شده.
بدیهی است که من هم می پسندم شرکت های خصوصی و صنعتی در بخش ورزش حضور داشته باشند. به دلیل اینکه جزو مسائلی است که موجب تهییج مردم در مسائل اجتماعی می شود. اما مشکلی که وجود دارد این است که شرکت های بزرگ فقط به فوتبال و لیگ برتر و دسته یک اهمیت می دهند و این باعث می شود دلال ها هم در این بخش ورود پیدا کنند. ما کاری که انجام دادیم این بود که شرکت های تحت نظارت ما از سال 92 تا 96 سقف هزینه های شان باید ثابت می شد. به همین دلیل من می توانم بگویم محدودیت هایی برای آنها گذاشتیم. در دوره اخیر هم آقای وزیر حساس شدند و شورای مشاور ورزشی را تشکیل دادند که آقای دادکان هستند و چون همان شورا دخالت می کند ما دیگر کاری نداریم و همه چیز را به وزیر واگذار کردیم.
در حال حاضر یکی از اصلی ترین چالش ها مربوط به راه اندازی کارخانه های ذوب است. مخصوصا اینکه صراحتا بگویید از نظر زیست محیطی برای کشور خوب است یا بد؟
من حدود یک سال و نیم پیش از شرکتی در هامبورگ بازدید داشتم. یک میلیون و دویست هزار تن مس کاتد تولید می کنند. شما می دانید کشور ما کلا دویست هزار تن کاتد تولید می کند. البته که برنامه ریزی شده نهایتا این عدد به هشتصد هزار تن برسد. یعنی شما فکر می کنید که ضایعات زیست محیطی این مقدار بسیار زیاد است. وقتی من از آنجا بازدید کردم حزب حمایت از محیط زیست آنجا خیلی قوی بودند. مسئول کارخانه به من می گفت که همه مردم و همه مسئولان هامبورگ می توانند که به اطلاعاتی که می خواهند دسترسی داشته باشند. یعنی این موضوع از نظر زیست محیطی در دنیا حل شده و ما هم باید آن را حل کنیم. ما در بندر پارسیان یک چالش جدی داشتیم و آن هم دغدغه های سازمان محیط زیست بود. ما هم یک مشاور نروژی استخدام کردیم و او راهکارهایی ارائه داد. ما هم راهکارها را به سازمان محیط زیست ارائه دادیم و آنها نیز اجازه احداث بندر را دادند. همچنین امیدواریم طی ماه های آینده فاز اول بهره برداری به سرانجام برسد. در مورد ذوب هم باید مثل سایر پروژه ها ضوابط زیست محیطی کاملا رعایت شود.
الان این حساسیت ها در آن منطقه از بین رفته؟
خیر من اعتقاد دارم همه باید مجوزهای زیست محیطی را بگیرند و مسئولان همچنان در حال نظارت هستند.
چند سوال ورزشی هم از شما بپرسم. فکر کنم اینطور هم شما راحت باشید و هم ما! یکی از چالش هایی که وجود دارد و در این دوره مدیریت وزارت صنایع درباره اش صحبت می شود، نحوه هزینه در تیم های صنعتی است. آیا در چهار سال قبلی از نحوه این پرداخت ها رضایت داشتید؟ چون خیلی ها می گویند تیم های صنعتی فوتبال امروز را اینقدر گران کردند. نمونه اش هم شهری تان آقای تابش که گفته دو یا سه میلیارد برای آقای قلعه نویی هزینه کردیم. در جلسه اخیر با آقای دادکان شیوه نامه ای را ارائه دادید که حتی اگر فرگوسن را هم بیاوریم بیشتر از 900 میلیون نباید به او بدهیم. اما در کمتر از دو هفته این شکاف ایجاد شده و مبلغ زیادی به یک مربی داده شده.
بدیهی است که من هم می پسندم شرکت های خصوصی و صنعتی در بخش ورزش حضور داشته باشند. به دلیل اینکه جزو مسائلی است که موجب تهییج مردم در مسائل اجتماعی می شود. اما مشکلی که وجود دارد این است که شرکت های بزرگ فقط به فوتبال و لیگ برتر و دسته یک اهمیت می دهند و این باعث می شود دلال ها هم در این بخش ورود پیدا کنند. ما کاری که انجام دادیم این بود که شرکت های تحت نظارت ما از سال 92 تا 96 سقف هزینه های شان باید ثابت می شد. به همین دلیل من می توانم بگویم محدودیت هایی برای آنها گذاشتیم. در دوره اخیر هم آقای وزیر حساس شدند و شورای مشاور ورزشی را تشکیل دادند که آقای دادکان هستند و چون همان شورا دخالت می کند ما دیگر کاری نداریم و همه چیز را به وزیر واگذار کردیم.
