اصلاح طلبان از احمدی نژاد لولو ساخته اند
تاریخ انتشار
يکشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۰۰
در روزهای گذشته بعد از برگزاری نخستین مجمع ملی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی موجی از نگرانی در بدنه اصلاحطلب و رسانههای نزدیک به آنها ایجاد شد.
نکته حائز اهمیت آنجاست که اصلاحطلبان بهگونهای برای بدنه خود روایت حضور احمدینژاد در قدرت را مطرح میکنند که گویی بیشترین موفقیتهای اقتصادی در زمان دولت کنونی که اصلاحطلبان از آن حمایت میکنند به وقوع پیوسته است.
برجام به عنوان دستاورد اصلی روحانی با رأی نیاوردن دموکراتها و روی کارآمدن ترامپ به سختی با چالش رو به رو شده هرچند همین امروز هم سیستم بانکی کشور نتوانسته از برجام که دولت سرمایه گذاری سنگینی را روی آن داشته رهاورد در خور توجهی را داشته باشد.امروز از سوی کارشناسان واردات گسترده کالاهای مصرفی و خودروهای لوکس به عنوان شاهدی بر این ادعا که پولهای حاصل از نفت تنها باید صرف واردات شود مطرح میشود.
از سوی دیگر باید این موضوع را در نظر داشت که دوران احمدینژاد برای همیشه به پایان رسیده است، اما گویی اصلاحطلبان قصد ندارند از این موضوع دست بردارند. احمدینژاد چندی پیش اعلام کرد که در انتخابات آتی از هیچ گروه و جریانی حمایت نخواهد کرد، هرچند اصلاحطلبان موضوع بیانیه آقای بقایی معاون سابق رئیس جمهور را در بوق و کرنا کردهاند که اگر روحانی در میدان انتخابات رأی نیاورد حتماً دوران احمدینژاد تکرار خواهد شد.
صرف نظر از اینکه احتمال تأیید صلاحیت آقای بقایی بسیار پایین است اما اصلاحطلبان هنوز تمایل دارند از همان سیاستهای نخ نمایی خودشان یعنی لولوسازی از احمدینژاد و اطرافیانش بهرهبرداری کنند.
جالب است که اخیراً شایعه دیدار احمدینژاد و یکی دیگر از کاندیداهای بالقوه ریاست جمهوری نیز از سوی رسانههای اصلاحطلب مطرح شده است، هرچند که شخص احمدینژاد این موضوع را نیز تکذیب کرده است که به نظر میرسد اصلاحطلبان در کنار سیاست لولو سازی موضوع ایجاد دودستگی و دو قطبی سازی را نیز در دستور کار خود قرار دادهاند. موضوعی که رئیس جمهور در همان برنامه وزارت کشور همه را به پرهیز از انشقاق، کینه، تفرقه و دودستگی توصیه کرد.
در یک جمع بندی میتوان این گونه بیان کرد طیف اصلاحطلب سه شگرد را به صورت همزمان برای تخریب رقبا در دستور کار قرار داده است. اول شایع سازی و مطرح کردن مواردی که در عالم واقع نمیتوان نشانی از آنها یافت مانند مطرح شدن خبر دیدار احمدینژاد و قالیباف.
در گام بعدی سیاست تاریک جلوه دادن بازگشت کشور به دوران احمدینژاد و در نهایت موضوع قطبی کردن جامعه برای غبار آلود شدن فضا و بهره برداریهای سیاسی پس از آن. جالب است که در دوران حوادث 88 نیز دقیقاً سیاستهایی مشابه وضعیت موجود در دستور کار رسانههای زنجیرهای قرار گرفت و در نهایت کشور متحمل خسارتهای جبران ناپذیر اقتصادی و غیراقتصادی شد.