سیاسی‌ترین وزارتخانه در انتظار وزیر جدید!

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حالی شمارش معکوس برای ورود چهارمین وزیر را آغاز کرده است که پیش از این تغییرات و تحولاتی جدی را پشت سر گذاشت.


 این وزارتخانه که از سه وزارتخانه تعاون، رفاه و تامین اجتماعی و کار و امور اجتماعی در دولت دهم تشکیل شد، تا کنون سه وزیر به خود دیده است . 
بیراه نیست اگر بگوییم این وزارتخانه همواره به نوعی درگیر سیاست بوده است چرا که از سه وزیری که در اتاق وزارت آن جای گرفته اند، دو وزیر با استیضاح ، مسند قدرت را ترک کرده اند. 
 شیخ الاسلامی، که در دولت دهم از وزارت کار راهی این وزارتخانه تازه تاسیس شد و سپس با استیضاح نمایندگان جای خود را به اسدالله عباسی داد و ربیعی که در دولت یازدهم چهار سال دوام آورد اما در دولت دوازدهم با استیضاح نمایندگان از این وزارتخانه خداحافظی کرد و حالا آماده می شود تا جانشین خود را بشناسد؛ محمد شریعتمداری، مردی که پیش تر ردای وزارت بازرگانی و صنعت، معدن و تجارت را بر تن کرده بود . 
استیضاح وزیر این وزارتخانه در دولت دهم یکی از سیاه ترین روزهای سیاست را در ایران رقم زد . روزی معروف به یکشنبه سیاه. 


وزارت تعاون 
 همان گونه که از نامش پیداست ، با هدف پیگیری امور مربوط به تعاون و ایجاد شرایطی برای افزایش سهم این بخش از اقتصاد ایجاد شد. 
 در دهه هفتاد بود که با توجه به اینکه قانون اساسی سه شکل دولتی، خصوصی و تعاونی را در اقتصاد پذیرفته بود، این وزارتخانه تشکیل شد و غلامرضا شافعی اولین وزیر این وزارتخانه بود . 
 پس از شافعی ، در دولت اصلاحات مرتضی حاجی، بر این صندلی نشست و وقتی وزارت تعاون را به مقصد وزارت آموزش و پرورش ترک کرد، علی صوفی عهده دار این سمت شد . 
 این وزارتخانه مانند بسیاری دیگر از وزارتخانه های دولت نهم در چهار سال دو وزیر به خود دید . محمد ناظمی اردکانی و محمد عباسی. این چنین بود که عباسی آخرین وزیر تعاون پیش از ادغام شد. 
استعفا برای ابقا 
محمد شریعتمداری چندان نیازی به معرفی ندارد. وی دو دوره در دولت های اصلاحات وزیر بازرگانی بود و در دولت یازدهم معاون رییس جمهور در امور اجرایی شد.
 او حالا وزارت صنعت، معدن و تجارت را به مقصد وزارت تعاون، کار و تامین اجتماعی ترک کرد تا بار دیگر بخت خود را برای ورود به وزارتخانه ای متشکل از سه وزارتخانه بیازماید .