بازي زيركانه آنكار با عربستان / اردوغان تلافي كرد
تاریخ انتشار
دوشنبه ۷ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۲۳
دوره پساداعش در سوریه و متغیرهای جدید پیش رو در آن با شرایط پیش از آن متفاوت است و با شکل گیری تحولات جدید، بازیگران متعدد درگیر در این بحران، تعاریف جدیدی از منافع خود را به میان می آورند. نشست جدید استانبول با حضور چهار کشور ترکیه، روسیه با دو کشور مطرح اروپایی فرانسه و آلمان دلیل بر این وضعیت است. در حالی که اردوغان در ماههای اخیر و پس از انتخابات ریاست جمهوری درگیر تنش با اروپا و امریکا بود حالا تلاش می کند روند جدیدی از تنش زدایی را در مسائل مختلف پیش ببرد. این در حالی است که پرونده قتل خاشقچی رونامه نگار عربستانی در استانبول به شکلی دیگر، دست ترکیه و اردوغان را برای ایفای نقشی پررنگ تر باز کرده است. پرونده روزنامه نگار عربستانی کشته شده در کنسول گری عربستان در استانبول به علت دارا بودن متغیرهای مختلف روند پیچیده ای را در پیش رو دارد که اردوغان در یک سخنرانی به برخی جوانب ماجرا پرداخت و خواستار محاکمه افراد درگیر در این ماجرا در ترکیه شد. در مورد نقش های جدید ترکیه و نوع بازی آن با ابراهیم فراهانی کارشناس مسائل ترکیه گفت و گو کرده ایم که از نظر می گذرانید:
دلیل شکل گیری اجلاس چهارجانبه استانبول در مورد سوریه با حضور ترکیه و روسیه با مشاکرت فرانسه و آلمان چه بود؟ آیا اهداف متضاد با اهداف ایران شکل گرفته است که در آن حضور نداشته است؟
نشست چهارجانبه استانبول با حضور چهار کشور عضو شورای اروپا یعنی روسیه، ترکیه، فرانسه و آلمان تشکیل شد. همانگونه که اردوغان اشاره کرد این نشست در ادامه نشست آخری بود که بین پوتین و اردوغان در سوچی در مورد وضعیت ادلب انجام گرفت. ادلب منطقه تجمع تمام تروریستهایی هست که با توافقات قبلی در شرایطی که مناطق دیگر پاک سازی شد به این استان منتقل شدند. قرار بود در نشست قبلی که در تهران انجام شد یک عملیات نظامی در این منطقه انجام گیرد، اما با دیداری که بین اردوغان و پوتین در سوچی شکل گرفت، بیانیه تهران تقریبا کنار گذاشته شد و راهکار و نقشه راه جدیدی شکل گرفت تا مرزهای جنوبی استان ادلب با استان لاذقیه که روسیه در دو پایگاه حمیم و بندر طرطوس احاطه و تسلط دارد یک مسیر و کریدور امنیتی انجام شود. قرار بر این است که تا ده اکتبر این نیروها سلاحهای خود را تحویل دهند و تا 15 اکتبر نیروهای معارض آن قسمت را ترک کنند و یک کردیور 20 کیلومتری برای جدایی استان ادلب و لاذقیه انجام گیرد که در آن نیروهایی از طرف ترکیه و روسیه به عنوان گشت زنی هایی برای حفاظت از این منطقه امن جدید انجام دهند.
این نشست در ادامه همان مسیر بود. به این دلیل که اگر عملیات نظامی که قرار بود با نشست تهران کلید بخورد، اگر توسط ارتش سوریه انجام می شد، مهاجرانی از استان ادلب، نزدیک به 800 هزار نفر به سمت ترکیه و اروپا هجوم ببرند. برای اروپا اهمیت داشته و دارد که مسئله ادلب طوری فیصله بیابد که این تروریستها در ادلب بمانند یا جای دیگری بروند که بحران مهاجرتی برای اروپا شکل نگیرد.
دومین هدفی که این نشست داشت بررسی و ادامه قطعنامه 2254 سال 2015 شورای امنیت بود که قرار بود یک مسیر راه سیاسی برای آینده سوریه طراحی شود و در بیانیه پایانی هم به آن تاکید شده است که معارضان نظامی و سیاسی با دولت اسد دور یک میز بنشینند. چون نشست های ژنو ناکارآمدی خود را نشان داده بود، نشستهای آستانه در دوره داعش کارآمد بود ولی نشستهای آستانه هم در دوره پساداعش کارایی لازم را از دست داد و این نشست جدید با حضور 4 کشور اروپایی شکل گرفت که هر کدام اهداف مختلفی دارند. دولت روسیه با توجه به اینکه هژمون و قدرت اصلی و تسلط اصلی را در سوریه و بر دولت اسد دارد در آن شرکت کرد. ترکیه به عنوان اینکه مرزهای زیادی با سوریه دارد، برای اینکه یک سازماندهی برای استان ادلب و سایر مناطقی که در دست کردها هست شکل گیرد و یک برنامه راهی طراحی شود و آلمان و فرانسه به عنوان اینکه بحران مهاجران و پناهندگان به سمت اروپا متوقف شود و در بیانیه پایانی هم به آن تاکید شد.
دلیل شکل گیری اجلاس چهارجانبه استانبول در مورد سوریه با حضور ترکیه و روسیه با مشاکرت فرانسه و آلمان چه بود؟ آیا اهداف متضاد با اهداف ایران شکل گرفته است که در آن حضور نداشته است؟
نشست چهارجانبه استانبول با حضور چهار کشور عضو شورای اروپا یعنی روسیه، ترکیه، فرانسه و آلمان تشکیل شد. همانگونه که اردوغان اشاره کرد این نشست در ادامه نشست آخری بود که بین پوتین و اردوغان در سوچی در مورد وضعیت ادلب انجام گرفت. ادلب منطقه تجمع تمام تروریستهایی هست که با توافقات قبلی در شرایطی که مناطق دیگر پاک سازی شد به این استان منتقل شدند. قرار بود در نشست قبلی که در تهران انجام شد یک عملیات نظامی در این منطقه انجام گیرد، اما با دیداری که بین اردوغان و پوتین در سوچی شکل گرفت، بیانیه تهران تقریبا کنار گذاشته شد و راهکار و نقشه راه جدیدی شکل گرفت تا مرزهای جنوبی استان ادلب با استان لاذقیه که روسیه در دو پایگاه حمیم و بندر طرطوس احاطه و تسلط دارد یک مسیر و کریدور امنیتی انجام شود. قرار بر این است که تا ده اکتبر این نیروها سلاحهای خود را تحویل دهند و تا 15 اکتبر نیروهای معارض آن قسمت را ترک کنند و یک کردیور 20 کیلومتری برای جدایی استان ادلب و لاذقیه انجام گیرد که در آن نیروهایی از طرف ترکیه و روسیه به عنوان گشت زنی هایی برای حفاظت از این منطقه امن جدید انجام دهند.
این نشست در ادامه همان مسیر بود. به این دلیل که اگر عملیات نظامی که قرار بود با نشست تهران کلید بخورد، اگر توسط ارتش سوریه انجام می شد، مهاجرانی از استان ادلب، نزدیک به 800 هزار نفر به سمت ترکیه و اروپا هجوم ببرند. برای اروپا اهمیت داشته و دارد که مسئله ادلب طوری فیصله بیابد که این تروریستها در ادلب بمانند یا جای دیگری بروند که بحران مهاجرتی برای اروپا شکل نگیرد.
دومین هدفی که این نشست داشت بررسی و ادامه قطعنامه 2254 سال 2015 شورای امنیت بود که قرار بود یک مسیر راه سیاسی برای آینده سوریه طراحی شود و در بیانیه پایانی هم به آن تاکید شده است که معارضان نظامی و سیاسی با دولت اسد دور یک میز بنشینند. چون نشست های ژنو ناکارآمدی خود را نشان داده بود، نشستهای آستانه در دوره داعش کارآمد بود ولی نشستهای آستانه هم در دوره پساداعش کارایی لازم را از دست داد و این نشست جدید با حضور 4 کشور اروپایی شکل گرفت که هر کدام اهداف مختلفی دارند. دولت روسیه با توجه به اینکه هژمون و قدرت اصلی و تسلط اصلی را در سوریه و بر دولت اسد دارد در آن شرکت کرد. ترکیه به عنوان اینکه مرزهای زیادی با سوریه دارد، برای اینکه یک سازماندهی برای استان ادلب و سایر مناطقی که در دست کردها هست شکل گیرد و یک برنامه راهی طراحی شود و آلمان و فرانسه به عنوان اینکه بحران مهاجران و پناهندگان به سمت اروپا متوقف شود و در بیانیه پایانی هم به آن تاکید شد.
