پهپادها و موشکهای پیشرفته ایران در راه روسیه؟
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۱ دی ۱۴۰۱ ساعت ۰۸:۵۸
رشد تعاملات تهران و مسکو از زمان آغاز حمله روسیه به اوکراین در ماه فوریه ۲۰۲۲ مورد رصد رسانههای غربی قرار گرفته است. در تازهترین بسته تحریمی وزارت خزانهداری آمریکا در بیانیهای اسامی ۷ نفر ایرانی را در ارتباط با «عرضه پهپاد به روسیه» در فهرست تحریمها قرار داده است. آمریکا مدعی شده جمهوری اسلامی ایران پهپادهای ساخت این شرکت را برای استفاده روسیه از آنها در جنگ اوکراین به مسکو عرضه کرده است. تهران پیش از این بارها ادعاهای اوکراین و کشورهای غربی درباره ارسال پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین را تکذیب کرده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، در همین چارچوب، مجله آمریکایی فوربس در گزارشی به قلم پل آیدون به تاریخ ۸ ژانویه نوشت: از سپتامبر ۲۰۲۲، روسیه صدها پهپاد سرگردان خود منفجر شونده را علیه شبکه برق اوکراین به کار گرفته است. ایران پهپادهای سریعتر و مرگبارتر و موشکهای بالستیک کوتاهبردی (SRBM) دارد که ممکن است پس از اکتبر ۲۰۲۳- زمانی که شرط کلیدی در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل مصوب سال ۲۰۱۵ برای محدود کردن صادرات موشکهای ایران منقضی میشود- به مسکو عرضه کند. در ماه دسامبر، پایگاه اکسیوس گزارش داد که ایران قصد دارد برد موشکهای بالستیک کوتاه برد را که به روسیه عرضه میکند، محدود کند. تهران میخواهد از نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل خودداری کند، قطعنامهای که ایران را از صادرات هواپیماهای بدون سرنشین یا SRBM با برد بیش از ۳۰۰ کیلومتر (۱۸۶ مایل) و محمولههای بیشتر از ۵۰۰ کیلوگرم تا اکتبر ۲۰۲۳ منع میکند که نقض آن بازگشت فوری تحریمهای سازمان ملل را به دنبال دارد. از موشکهای روسی تا ایرانی
برای ماهها، گمانهزنیهای گستردهای وجود داشت مبنی بر اینکه روسیه مقادیر زیادی تسلیحات سطح به سطح از ایران به دست آورده است، زیرا این کشور بیشتر ذخایر موشکی خود را استفاده کرده است. با وجود این ، درست شب قبل از سال نو، روسیه یکی از بزرگترین رگبارهای موشکی خود را از زمان آغاز جنگ در فوریه ۲۰۲۲ پرتاب کرد. مرداسوف نسبت به ادعاها مبنی بر اینکه ذخایر موشکهای پیشرفته و مهمات هدایت شونده دقیق روسیه در حال اتمام است، بسیار بدبین است. او گفت: «تمام محاسبات عمومی در مورد سلاحهای باقیمانده با دقت بالا بیمعنی یا اشتباه است، زیرا چنین انباشتهای یک راز نظامی است.»
حداقل برای یک محاسبه تقریبی، دانستن دادههای زیاد ضروری است: از تعداد وسایل الکترونیکی موجود، میزان تولید قبلی موشکهای زمینی، هوایی و دریایی در زمان صلح تا میزان تولید موشکهای فعلی، تعداد پرسنل و شیفت کاری و... . وی همچنین خاطرنشان کرد که ضد اطلاعات نظامی روسیه همیشه در تلاش است تا دشمن بالقوه را گیج کند و برخی از دادههایی را در اختیار عموم قرار میدهد که به نفع کرملین باشد.
او گفت: «بنابراین، این دادهها اطلاعات فوقسری و دارای اهمیت استراتژیک هستند، زیرا حاملهای تسلیحاتی با دقت بالا باید در جهتهای دیگر مستقر شوند، حتی در جایی که خطر درگیری بسیار بعید است.» واضح است که روسیه موشکهای ایرانی را در این مسیرها مستقر نخواهد کرد. همچنین مشخص است که روسیه مقداری موشک برای موارد اضطراری در جهات دیگر در اختیار دارد. وی افزود: «حتی تحلیلگران روسیای که جرات کردهاند تا تعداد موشکهای کروز یا شبه بالستیک در خدمت را به طور علنی اعلام کنند و حجم تولید را بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ موشک در سال اندازهگیری کنند، اشتباه میکنند.» محاسبات آنها کمتر از حد واقعی است و حتی با اطلاعات رسمی که (وزیر دفاع روسیه) سرگئی شویگو در اوج جنگ در سوریه فاش کرد، مطابقت ندارد. شرکتها و مجتمعهای نظامی-صنعتی روسیه که قبلا از کمبود بودجه رنج میبردند، اکنون سفارشهای زیادی دریافت میکنند و ظرفیتهای آنها به آنها اجازه میدهد دهها یا صدها موشک تولید کنند.»