يک نشريه اينترنتي: اتهام رشوه گرفتن سناتورهاي دموکرات از ايران بي پايه و اساس است
تاریخ انتشار
شنبه ۱۴ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۰۸
این سایت نوشت: بی تردید توافق هسته ای با ایران واکنش های فراوانی در پی داشته است و برخی از این واکنش ها در مخالفت با توافق را می توان در پست های اینترنتی مشاهده کرد که در آنها نمایندگان دموکرات به گرفتن رشوه از ایران متهم شده اند. پستی در وب سایت جوزنیوز ( Jewsnews.co.il ) دیده می شود که عنوان آن این است: هشدار: فهرست دموکرات هایی که از ایران رشوه گرفته اند تا از توافق هسته ای حمایت کنند!
سایت های دیگر نیز این اتهام را درج کردند از جمله این عنوان : علت واقعی این که چرا دموکرات ها از توافق هسته ای ایران حمایت می کنند!$$$$ (علامت دلار)
این پست ها همگی به یک مقاله برمی گردند که در فرانت پیج مگزین منتشر شده است. ناشر این وبسایت، مرکز محافظه کار دیوید هاروویتس است. عنوان مقاله این است: سناتورهای خائنی که از لابی ایران پول گرفته اند.
در این مقاله، سناتور اد مارکی متهم شده است که در رأس فهرست رشوه گیرندگان از لابی ایران قرار دارد و این که کمیته اقدام سیاسی ایران آمریکا به کمپین انتخاباتی او کمک کرده است. سناتور ال فرانکن و سناتور جین شاهین دو نماینده دیگرند که به گرفتن رشوه متهم شده اند.
این نشریه افزود: وبسایت گروه ایپاک( کمیته اقدام سیاسی ایران آمریکا) تایید کرده است که از این سه نفر در انتخابات ۲۰۱۴ حمایت کرده است.
اما منطقی نیست فقط به این علت که یک گروه اسم ایران را در خود دارد، بازیچه دست دولت ایران بدانیم. این گروه نماینده آمریکایی های ایرانی تبار است. اغلب، مردم به آمریکا مهاجرت می کنند به این علت که با دولت کشور خودشان مخالفند. اینکه یک سناتور از یک گروه آمریکایی کوبایی تبار پول بگیرد ، به این معنا نیست که از فیدل کاسترو یا رائول کاسترو پول گرفته باشد. قطعاً در مثال کوبا احتمال این که اعضای آن گروه هوادار رژیم کاسترو نباشند، بیشتر است. حتی گروه ایپاک خودش نیز انکار می کند که واسطه دولت ایران است. مراد قربان مدیر روابط دولتی این گروه می گوید:«ما هیچ ارتباطی با دولت ایران نداریم. ما یک سازمان غیر دولتی و غیرحزبی و غیرمذهبی هستیم که فقط در خدمت منافع جامعه آمریکایی های ایرانی تبار هستیم.»
ولی نصر از دانشگاه جان هاپکینز گفت:« اتهام ارتباط این گروه با رژیم ایران بی پایه و اساس است. این سازمان تحت حمایت همه جانبه ایرانی های مقیم آمریکاست. و هیچ چیز از دولت ایران دریافت نمی کند..»
اما آیا سناتورها واقعاً رشوه گرفته اند؟ اولاً با توجه به ملاحظات و تاثیرات دیگر بر رای یک نماینده - دیدگاه مردم حوزه انتخابیه ، فشار رهبران حزب ، لابی گروههای دیگر - نمی توان گفت که حمایت ایرانی های مقیم آمریکا باعث شده است این سناتورها از توافق حمایت کنند. اما حتی اگر اینطور تصور کنیم، نمی توانیم چنین پولی را رشوه در نظر بگیریم.
کنت گراس حقوقدان گفت: اگر این رشوه باشد پس هیچکدام از نماینده کنگره مستثنی نخواهند بود. طبق قانون آمریکا، کمک های سیاسی رشوه محسوب نمی شود چرا که بودجه انتخابات آمریکا از این کانال تامین می شود.
سایت پولیتی فکت در پایان اینطور نتیجه گیری کرد: پست های اینترنتی میگوید که مارکی ، فرانکن و شاهین از ایران رشوه گرفته اند تا از توافق هسته ای حمایت کنند. اما «رشوه» اینجا کمک سیاسی محسوب می شود و مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این سه نفر بیش از این کاری کرده باشند.کمک ها نیز از جانب گروهی می آید که واسطه دولت ایران نیستند و همچنین ارشدترین نمایندگان جمهوریخواه نیز در جریان انتخابات از این گروه پول دریافت کرده اند.
سایت های دیگر نیز این اتهام را درج کردند از جمله این عنوان : علت واقعی این که چرا دموکرات ها از توافق هسته ای ایران حمایت می کنند!$$$$ (علامت دلار)
این پست ها همگی به یک مقاله برمی گردند که در فرانت پیج مگزین منتشر شده است. ناشر این وبسایت، مرکز محافظه کار دیوید هاروویتس است. عنوان مقاله این است: سناتورهای خائنی که از لابی ایران پول گرفته اند.
در این مقاله، سناتور اد مارکی متهم شده است که در رأس فهرست رشوه گیرندگان از لابی ایران قرار دارد و این که کمیته اقدام سیاسی ایران آمریکا به کمپین انتخاباتی او کمک کرده است. سناتور ال فرانکن و سناتور جین شاهین دو نماینده دیگرند که به گرفتن رشوه متهم شده اند.
این نشریه افزود: وبسایت گروه ایپاک( کمیته اقدام سیاسی ایران آمریکا) تایید کرده است که از این سه نفر در انتخابات ۲۰۱۴ حمایت کرده است.
اما منطقی نیست فقط به این علت که یک گروه اسم ایران را در خود دارد، بازیچه دست دولت ایران بدانیم. این گروه نماینده آمریکایی های ایرانی تبار است. اغلب، مردم به آمریکا مهاجرت می کنند به این علت که با دولت کشور خودشان مخالفند. اینکه یک سناتور از یک گروه آمریکایی کوبایی تبار پول بگیرد ، به این معنا نیست که از فیدل کاسترو یا رائول کاسترو پول گرفته باشد. قطعاً در مثال کوبا احتمال این که اعضای آن گروه هوادار رژیم کاسترو نباشند، بیشتر است. حتی گروه ایپاک خودش نیز انکار می کند که واسطه دولت ایران است. مراد قربان مدیر روابط دولتی این گروه می گوید:«ما هیچ ارتباطی با دولت ایران نداریم. ما یک سازمان غیر دولتی و غیرحزبی و غیرمذهبی هستیم که فقط در خدمت منافع جامعه آمریکایی های ایرانی تبار هستیم.»
ولی نصر از دانشگاه جان هاپکینز گفت:« اتهام ارتباط این گروه با رژیم ایران بی پایه و اساس است. این سازمان تحت حمایت همه جانبه ایرانی های مقیم آمریکاست. و هیچ چیز از دولت ایران دریافت نمی کند..»
اما آیا سناتورها واقعاً رشوه گرفته اند؟ اولاً با توجه به ملاحظات و تاثیرات دیگر بر رای یک نماینده - دیدگاه مردم حوزه انتخابیه ، فشار رهبران حزب ، لابی گروههای دیگر - نمی توان گفت که حمایت ایرانی های مقیم آمریکا باعث شده است این سناتورها از توافق حمایت کنند. اما حتی اگر اینطور تصور کنیم، نمی توانیم چنین پولی را رشوه در نظر بگیریم.
کنت گراس حقوقدان گفت: اگر این رشوه باشد پس هیچکدام از نماینده کنگره مستثنی نخواهند بود. طبق قانون آمریکا، کمک های سیاسی رشوه محسوب نمی شود چرا که بودجه انتخابات آمریکا از این کانال تامین می شود.
سایت پولیتی فکت در پایان اینطور نتیجه گیری کرد: پست های اینترنتی میگوید که مارکی ، فرانکن و شاهین از ایران رشوه گرفته اند تا از توافق هسته ای حمایت کنند. اما «رشوه» اینجا کمک سیاسی محسوب می شود و مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این سه نفر بیش از این کاری کرده باشند.کمک ها نیز از جانب گروهی می آید که واسطه دولت ایران نیستند و همچنین ارشدترین نمایندگان جمهوریخواه نیز در جریان انتخابات از این گروه پول دریافت کرده اند.
