اختصاصی/ یک منتقد سینما در گفتگوی با «تعادل»:
فروش خوبی را برای اکران 94 پیش‌بینی نمی‌کنم
تاریخ انتشار
جمعه ۱ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۲۷
«زهرا مشتاق» منتقد سینما و مستندساز در گفتگو با خبرنگار فرهنگی «تعادل» پیش‌بینی‌های خود را از وضعیت اکران نوروز ۹۴ مورد ارزیابی قرارداد و گفت: درگذشته فیلم‌های متعددی در یک دوره از جشنواره دیده می‌شد که مخاطبان را شگفت‌زده می‌کرد اما امسال هم در جشنواره شاهد فیلم‌های یک‌خطی بودیم که در آن‌ها اتفاقی نمی‌افتد. این آثار جای فیلم‌های درخشانی که ما را بر روی صندلی‌هایمان میخکوب می‌کرد، گرفته‌اند.
مشتاق بابیان اینکه در میان فیلم‌های امسال نشانه خاصی برای افرادی که سینمای بدنه را می‌پسندند دیده نمی‌شود، افزود: متأسفانه این نشانه‌ها پررنگ نیستند درحالی‌که در ایام تعطیلات نوروز مخاطبان سینما فیلم‌های بدنه و طنز را بیشتر می‌پسندند.
این منتقد همچنین با تأکید بر اینکه فیلم‌ها اگرچه شگفت‌انگیز نیستند اما شرافت و عمق دارند، گفت: ما امسال پس از سال‌ها که در دولت دهم چیزی به اسم سینمای اجتماعی نداشت، فیلم‌هایی دیدیم که بازتاب جامعه بودند و به‌خوبی جامعه‌ی در حال گذر ما را نشان می‌دادند.
بعد از مدت‌ها به حاشیه راندن سینمای اجتماعی و سکوت مطلقی که بر این سینما حاکم بود دیدن آثاری ازاین‌دست نوید خوبی برای سینمای ایران است هرچند نتواند مخاطبان بسیاری را با خود همراه کنند.
مشتاق ادامه داد: درگذشته اگر از مهرجویی، بنی‌اعتماد، کیمیایی و... فیلمی در جشنواره نبود در تصور ما نمی‌گنجید. می‌گفتیم؛ مگر می‌شود جشنواره‌ای بدون حضور این فیلم‌سازها برگزار شود؟! آقایان جوزانی، صمدی و رئیسیان اگرچه از سینماگران قدیمی هستند اما نسل بعدتر محسوب می‌شوند؛ بنابراین جای قدیمی‌ها در جشنواره سی و سوم با آن فیلم‌های خاصشان خالی بود.
وی درباره فیلم اولی‌ها، گفت: زمانی بود که فیلم اولی‌ها بسیار خام بودند و نمی‌توانستند نظرها را جلب کنند اما به‌تازگی جوان‌ها با پختگی بیشتری وارد میدان شده‌اند و درواقع اگر از فیلم‌سازان قدیمی فیلم نمی‌بینیم شاهد آثار قابل‌تأملی از جوانان هستیم.
مشتاق بابیان اینکه در میان فیلم‌های امسال نشانه خاصی برای افرادی که سینمای بدنه را می‌پسندند دیده نمی‌شود، افزود: متأسفانه این نشانه‌ها پررنگ نیستند درحالی‌که در ایام تعطیلات نوروز مخاطبان سینما فیلم‌های بدنه و طنز را بیشتر می‌پسندند.
این منتقد همچنین با تأکید بر اینکه فیلم‌ها اگرچه شگفت‌انگیز نیستند اما شرافت و عمق دارند، گفت: ما امسال پس از سال‌ها که در دولت دهم چیزی به اسم سینمای اجتماعی نداشت، فیلم‌هایی دیدیم که بازتاب جامعه بودند و به‌خوبی جامعه‌ی در حال گذر ما را نشان می‌دادند.
بعد از مدت‌ها به حاشیه راندن سینمای اجتماعی و سکوت مطلقی که بر این سینما حاکم بود دیدن آثاری ازاین‌دست نوید خوبی برای سینمای ایران است هرچند نتواند مخاطبان بسیاری را با خود همراه کنند.
مشتاق ادامه داد: درگذشته اگر از مهرجویی، بنی‌اعتماد، کیمیایی و... فیلمی در جشنواره نبود در تصور ما نمی‌گنجید. می‌گفتیم؛ مگر می‌شود جشنواره‌ای بدون حضور این فیلم‌سازها برگزار شود؟! آقایان جوزانی، صمدی و رئیسیان اگرچه از سینماگران قدیمی هستند اما نسل بعدتر محسوب می‌شوند؛ بنابراین جای قدیمی‌ها در جشنواره سی و سوم با آن فیلم‌های خاصشان خالی بود.
وی درباره فیلم اولی‌ها، گفت: زمانی بود که فیلم اولی‌ها بسیار خام بودند و نمی‌توانستند نظرها را جلب کنند اما به‌تازگی جوان‌ها با پختگی بیشتری وارد میدان شده‌اند و درواقع اگر از فیلم‌سازان قدیمی فیلم نمی‌بینیم شاهد آثار قابل‌تأملی از جوانان هستیم.
