وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی از کجا آمد

راه" زیربنای توسعه است.امروز بسیاری از کارشناسان بر این عقیده اند که زیربنای توسعه همان راه است و اگر کشوری قصد و بنای توسعه یافتگی دارد بهتر است هم و غم خود را بر توسعه راه بگذارد تا سایر جوانب توسعه از راه برسد . 
اتفاقا یکی از بحرانی ترین نقاط ایران همان راه ها هستند که شاهد بیشترین تعداد کشته ها در اثر غیر استاندارد بودن خود و خودرویی که در آن تردد می کنند، هستند. 
وزارت راه و ترابری از ابتدای انقلاب تا پایان دوره حیات، 10 وزیر به خود دید . برخی دو دوره ای و برخی تک دوره ای . هر چه بود این وزارتخانه کم کم از نیمه های دولت اصلاحات در وادی سیاست خزید و عزل و نصب ها و رفت و آمدها گواه تاثیر سیاست بر این وزارتخانه اقتصادی است .
یوسف طاهری قزوینی مردی بود که در دولت موقت و دولت شورای انقلاب ، پس از استعفای دولت موقت عنوان وزیر راه و ترابری را در اختیار داشت . شهید موسی کلانتری در دولت بنی صدر بر این صندلی تکیه زد و در دولت رجایی این وزارتخانه با سرپرست اداره شد. 
هادی نژادحسینیان در دولت های مهدوی کنی و دوم ردای وزارت راه و ترابری را بر تن کرد و در دولت سوم این محمد سعیدی کیا بود که بر صندلی این وزارتخانه جای گرفت. وی تا پایان دولت اول هاشمی عهده‌دار این سمت بود و پس از آن در دولت دوم هاشمی ، اکبر ترکان به عنوان وزیر راه و ترابری معرفی شد . 
محمود حجتی و رحمان دادمان، در دولت اول اصلاحات و احمد خرم و محمد رحمتی در دولت دوم اصلاحات بر این صندلی نشستند. 
خرم به واسطه استیضاح نمایندگان از این وزارتخانه خداحافظی کرد تا نوبت به رحمتی برسد. رحمتی در دولت اول احمدی نژاد نیز به عنوان تنها بازمانده از جمع وزرای سابق ، کوتاه مدتی مسئولیت این وزارتخانه را بر عهده داشت تا استاد رییس جمهور وقت، یعنی "حمیدرضا بهبهانی" از راه برسد . بهبهانی در دولت دهم نیز در این سمت ایفای نقش کرد تا اینکه با استیضاح نمایندگان این وزارتخانه را ترک کرد، در شرایطی که نامش در تاریخ به عنوان آخرین وزیر راه و ترابر ی ایران ثبت ماند. 
وزارت مسکن و شهرسازی 
داستان این وزارتخانه پس از انقلاب با کتیرایی آغاز شد، پس از استعفای دولت موقت یحیوی در دولت شورای انقلاب عهده دار این مسئولیت شد . با روی کار آمدن دولت بنی صدر ، سکان این وزارتخانه به محمدشهاب گنابادی سپرده شد، هر چند نام وی در چندین کابینه پیاپی دیده می شود اما دوره وزارتش چندان طولانی نیست . وی در دولت های رجایی، مهدوی کنی و دولت سوم مسئولیت اداره این وزارتخانه را بر عهده داشت. 
پس از آن سراج الدین کازرونی بر این مسند نشست و تا پایان دولت اول هاشمی ، در سال 1372 این مسئولیت را در اختیار داشت. 
سکان این وزارتخانه در دولت دوم هاشمی به مردی سپرده شد که شهرتش این روزها بسیار بیشتر از آن روزهاست.عباس آخوندی.
پس از وی علی عبدالعلی زاده دو دوره پیاپی در دولت اصلاحات مسئولیت گرفت و محمد سعیدی کیا در دولت اول احمدی نژاد و علی نیکزاد در دولت دوم احمدی نژاد بر این صندلی نشست و به این ترتیب پس از پیروزی انقلاب تا پایان عمر این وزارتخانه هشت وزیر بر این صندلی نشستند . مسکن هر چند سرمایه ای ترین کالا در خانوار ایرانی تلقی می‌شود اما در تمام این سال ها هیچ گاه از دستبرد تورم در امان نمانده و تمام طرح های ریز وو درشت اجرایی در این بخش نتوانسته است خط قرمزی بر بحران موجود در این حوزه بکشد .