اشتباه فغانی و بازخوانی داستان عجیب گراهام پل!
تاریخ انتشار
سه شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۲۵
عصر تعادل- حتی اگر فغانی دقیقه 87 بازی سپاهان و پرسپولیس در سوتش نمیدمید و آن پنالتی جنجالی را نمیگرفت، بازهم این اتفاق میافتاد. کدام اتفاق؟! بحث درباره او، درباره قضاوتهایش در ایران و جام جهانی و المپیک و .... بحث اینکه چرا بهترین داور جام جهانی 2018 و المپیک 2016 که افتخاری بزرگ نصیب ایران و آسیا کرده، اینکه چرا انقدر قضاوتهایش در ایران و خارج متفاوت است. بحث درباره نوع رفتار فغانی با بازیکنان و مربیان و دیگر عوامل تیمها. بحث درباره نگاه بالا به پایین او و ....
فغانی هم مثل همه داورهای بزرگ دنیا اشتباه میکند. این بخشی از فوتبال و زندگی است. شاید هنوز هم فوتبالدوستان اتفاق عجیبی را که برای گراهام پل، داور سرشناس انگلیسی در جام جهانی 2006 افتاد، فراموش نکردهاند. پل در آن رقابتها قضاوت دیدار حساس کرواسی و استرالیا را برعهده داشت اما این داور برجسته و با تجربه انگلیسی مرتکب اشتباهی عجیب و غریب در آن دیدار شد. ماجرا از این قرار بود که او به جوزف سیمونیچ مدافع کرواسی 2 بار کارت زرد نشان داد بدون اینکه او را از زمین اخراج کند! غیر از این او اشتباهات تاثیرگذار زیادی در جریان بازی داشت. سرانجام بازی 2 بر 2 تمام میشود و کرواسی از گردونه رقابتها بیرون میرود. سیمونیچ هم در پایان 90 دقیقه به سمت او میآید و فحش رکیکی نثار پل میکند، داور انگلیسی این بار کارت زرد سوم را به او نشان میدهد و بازیکن کروات را از زمین اخراج میکند! فیفا پس از این اتفاق پل را از جام جهانی اخراج کرد و به انگلیس بازگرداند. این اشتباه او مدتها دستمایه تمسخر کاربران شبکههای اجتماعی قرار گرفت. پل شرمسار و سرافکنده از داوری خداحافظی میکند و در کتاب خاطرات خود تصریح کرد آن اشتباه لعنتی باعث شد شانس خود را برای ریاست بر کمیته داوران انگلیس حتی فیفا از دست بدهد!
شاید اگر اعضای کمیته داوران فدارسیون فوتبال کتاب خاطرات گراهام پل را بخوانند، کمی در تصمیمات خود تجدید نظر کنند! شاید بازخوانی پرونده پل و قضاوت عجیبش در آن دیدار باعث شود کمیته داوران همه دیدارهای مهم را به یک نفر نسپارد. کمیته داوران اغلب دیدارهای حساس و مهم را به فغانی میسپارد و برای نمونه او بارها شهرآورد تهران را سوت زده اما زمانی که اوضاع بر این منوال باشد و کمیته داوران به دیگر داوران فوتبال ایران اعتماد نکند، نه تنها داوری در ایران رشد نمیکند، بلکه با اشتباهات داوری مانند آنچه در بازی سپاهان و پرسپولیس رخ داد، عملکرد این کمیته زیر سوال میرود.
علیرضا فغانی صدا البته افتخار فوتبال ایران و آسیاست و قضاوت درخشان او در جام جهانی 2018 روسیه که دیدار رده بندی بین انگلیس و بلژیک را هم سوت زد، همچنین قضاوت فینال المپیک 2016 ریو بین تیمهای برزیل و آلمان به علاوه داوری فینال باشگاههای جهان بین تیمهای بارسلونا و ریورپلاته در کنار فینال جام ملتهای آسیای گذشته بین استرالیا و کره جنوبی کارنامه فوقالعاده درخشان این داور خراسانی فوتبال کشورمان است. با وجود این فغانی هم انسان است و جایز الخطا اما گویا کمیته داوران او را با چشم فراداور میبیند که قضاوت همه بازیهای حساس را به فغانی میسپارد. ای موضوع تا آنجا پیش رفت که فغانی درباره قضاوت دربی تهران گفت:«انگیزهای برای سوت زدن دربی ندارم». کمیته داوران باید گذشته از فغانی سطح داوران جوان فوتبال ایران را با برنامههای منظم و مدون بالا ببرد تا شاید روزگاری داوری از ایران افتخارات فغانی ار تکرار کند.
شاید این سوال در ذهن خیلیها پیش بیاید که چرا فغانی در بازیهای بزرگ خارجی داور بسیار موفقی است اما قضاوت او در دیدارهای داخلی گاه زیر سوال میرود. پرسشی که پاسخ بسیار سادهای دارد. فغانی داوری اهل ایران است و او در ایران بیشتر از همه جا سوت میزند. پس طبیعی است که اشتباهات بیشتری هم داشته باشد. مقوله بعدی، هواداران تیمهای بزرگ فوتبال ایران هستند. زمانی که فغانی به سود یا به ضرر یکی از دو تیم پرهوادار پایتخت یا تیمهایی مانند سپاهان اصفهان و تراکتورسازی تبریز تصمیمی بگیرد، مورد هجمه عجیبی قرار میگیرد اما این اتفاق در فوتبال حرفهای دنیا کمتر پیش میآید. به هرحال وجه تمایز کیفیت داوریهای فغانی در ایران و خارج از ایران را باید در کمیت آنها جستجو کرد.
مقوله مهم دیگر رفتار علیرضا فغانیو برخورد او با بازیکنان و مربیان فوتبال است. با وجود همه افتخاراتی که فغانی کسب کرده و ما هم به وجود او افتخار میکنیم، رفتار حرفهای ایجاب میکند که او برخورد خاضعانهتری با مجموعه تیمها و عواملشان داشته باشد. شاید خستگی و بی انگیزگی فغانی هم دلیلی بر این رفتار نابهنجار اوست. به هر ترتیب قاطعیت یک داور و رفتار ناپسند او دو مقوله منفک از همند. امیدواریم داور افسانهای فوتبال ایران از این پس مهربان تر و خندانتر در میدان حضور یابد.
یاسر سماوات
فغانی هم مثل همه داورهای بزرگ دنیا اشتباه میکند. این بخشی از فوتبال و زندگی است. شاید هنوز هم فوتبالدوستان اتفاق عجیبی را که برای گراهام پل، داور سرشناس انگلیسی در جام جهانی 2006 افتاد، فراموش نکردهاند. پل در آن رقابتها قضاوت دیدار حساس کرواسی و استرالیا را برعهده داشت اما این داور برجسته و با تجربه انگلیسی مرتکب اشتباهی عجیب و غریب در آن دیدار شد. ماجرا از این قرار بود که او به جوزف سیمونیچ مدافع کرواسی 2 بار کارت زرد نشان داد بدون اینکه او را از زمین اخراج کند! غیر از این او اشتباهات تاثیرگذار زیادی در جریان بازی داشت. سرانجام بازی 2 بر 2 تمام میشود و کرواسی از گردونه رقابتها بیرون میرود. سیمونیچ هم در پایان 90 دقیقه به سمت او میآید و فحش رکیکی نثار پل میکند، داور انگلیسی این بار کارت زرد سوم را به او نشان میدهد و بازیکن کروات را از زمین اخراج میکند! فیفا پس از این اتفاق پل را از جام جهانی اخراج کرد و به انگلیس بازگرداند. این اشتباه او مدتها دستمایه تمسخر کاربران شبکههای اجتماعی قرار گرفت. پل شرمسار و سرافکنده از داوری خداحافظی میکند و در کتاب خاطرات خود تصریح کرد آن اشتباه لعنتی باعث شد شانس خود را برای ریاست بر کمیته داوران انگلیس حتی فیفا از دست بدهد!
شاید اگر اعضای کمیته داوران فدارسیون فوتبال کتاب خاطرات گراهام پل را بخوانند، کمی در تصمیمات خود تجدید نظر کنند! شاید بازخوانی پرونده پل و قضاوت عجیبش در آن دیدار باعث شود کمیته داوران همه دیدارهای مهم را به یک نفر نسپارد. کمیته داوران اغلب دیدارهای حساس و مهم را به فغانی میسپارد و برای نمونه او بارها شهرآورد تهران را سوت زده اما زمانی که اوضاع بر این منوال باشد و کمیته داوران به دیگر داوران فوتبال ایران اعتماد نکند، نه تنها داوری در ایران رشد نمیکند، بلکه با اشتباهات داوری مانند آنچه در بازی سپاهان و پرسپولیس رخ داد، عملکرد این کمیته زیر سوال میرود.
علیرضا فغانی صدا البته افتخار فوتبال ایران و آسیاست و قضاوت درخشان او در جام جهانی 2018 روسیه که دیدار رده بندی بین انگلیس و بلژیک را هم سوت زد، همچنین قضاوت فینال المپیک 2016 ریو بین تیمهای برزیل و آلمان به علاوه داوری فینال باشگاههای جهان بین تیمهای بارسلونا و ریورپلاته در کنار فینال جام ملتهای آسیای گذشته بین استرالیا و کره جنوبی کارنامه فوقالعاده درخشان این داور خراسانی فوتبال کشورمان است. با وجود این فغانی هم انسان است و جایز الخطا اما گویا کمیته داوران او را با چشم فراداور میبیند که قضاوت همه بازیهای حساس را به فغانی میسپارد. ای موضوع تا آنجا پیش رفت که فغانی درباره قضاوت دربی تهران گفت:«انگیزهای برای سوت زدن دربی ندارم». کمیته داوران باید گذشته از فغانی سطح داوران جوان فوتبال ایران را با برنامههای منظم و مدون بالا ببرد تا شاید روزگاری داوری از ایران افتخارات فغانی ار تکرار کند.
شاید این سوال در ذهن خیلیها پیش بیاید که چرا فغانی در بازیهای بزرگ خارجی داور بسیار موفقی است اما قضاوت او در دیدارهای داخلی گاه زیر سوال میرود. پرسشی که پاسخ بسیار سادهای دارد. فغانی داوری اهل ایران است و او در ایران بیشتر از همه جا سوت میزند. پس طبیعی است که اشتباهات بیشتری هم داشته باشد. مقوله بعدی، هواداران تیمهای بزرگ فوتبال ایران هستند. زمانی که فغانی به سود یا به ضرر یکی از دو تیم پرهوادار پایتخت یا تیمهایی مانند سپاهان اصفهان و تراکتورسازی تبریز تصمیمی بگیرد، مورد هجمه عجیبی قرار میگیرد اما این اتفاق در فوتبال حرفهای دنیا کمتر پیش میآید. به هرحال وجه تمایز کیفیت داوریهای فغانی در ایران و خارج از ایران را باید در کمیت آنها جستجو کرد.
مقوله مهم دیگر رفتار علیرضا فغانیو برخورد او با بازیکنان و مربیان فوتبال است. با وجود همه افتخاراتی که فغانی کسب کرده و ما هم به وجود او افتخار میکنیم، رفتار حرفهای ایجاب میکند که او برخورد خاضعانهتری با مجموعه تیمها و عواملشان داشته باشد. شاید خستگی و بی انگیزگی فغانی هم دلیلی بر این رفتار نابهنجار اوست. به هر ترتیب قاطعیت یک داور و رفتار ناپسند او دو مقوله منفک از همند. امیدواریم داور افسانهای فوتبال ایران از این پس مهربان تر و خندانتر در میدان حضور یابد.
یاسر سماوات