عزت ایرانی فدای دیپلماسی؟!
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۰۴
منتظر به ساعتش نگاه می‌کند تا زمان را با ساعت پرواز به سمت تهران تطبیق دهد. زمانی نمانده است، پس همراه با خانواده به سمت درب خروجی برای بازرسی‌های نهایی حرکت می‌کند. در شلوغی گیت متوجه می‌شود که نوجوان اش نیست.
هراسان به هر سویی سرک می‌کشد و بی‌خبر از آن است که نوجوان اش دریکی از اتاق‌های نامعلوم فرودگاه جده، در حالی است که از شدت بهت و ترس نفس کشیدن را به فراموشی سپرده است، پس فکر فریاد زدن در این وانفسای کار، فکری بیهوده و عبث است.
این داستان قسمتی از ماجرایی است که با تأخیر بسیار به رسانه‌ها راه پیدا کرد و خالی از سروصدایی که باید از سمت وزارت امور خارجه صورت می‌گرفت، بود.
هرچند که برحسب عادت، بودند کسانی که ساز مخالف زنند و این ماجرا را، اوهامی پنداشتند که برای بازی با افکار عمومی صورت گرفته است که واکنش پدر یکی از نوجوانان را در پی داشته باشد و او این‌گونه لب به سخن باز کند که فیلم این ماجرا وجود دارد و پزشکی قانونی نیز آن را تأیید کرده است.
حال مسئله‌ای که بسیار مهم است و در هاله‌ای از ابهام قرارگرفته آن است که این موضوعی بین‌المللی برای ایران محسوب می‌شود، چرا با تأخیر حدوداً ۱۰ روزه به گوش رسانه‌ها رسیده است؟
چرا خانواده‌های این دو نوجوان، زودتر اقدامی برای این اتفاقی که حیثیت ایرانی را هدف قرار داده است نکرده‌اند؟
اگر این ماجرا تکذیب شده از طرف وزارت خارجه است، چرا در پی انتشار یک بیانیه و یا یک سخنرانی ماجرا را مختومه اعلام نمی‌کنند که از فضای ترس حاکم بر مسافرانی که قصد سفر به عربستان رادارند بکاهند؟
اگر هم مورد تأیید است، پس شاید باید بگوییم که وزارت امور خارجه هنوز در حال و هوای نوروزی خود به سر می‌برد که از تجاوز دو شرطه عربستانی که با زبانی پارسی و تهدید اسلحه، به عفت دو نوجوان ایرانی تعارض کردند، باخبر است هیچ اقدامی مبنی بر تأیید و یا تکذیب این ماجرا نکرده است.
عربستان نه‌تنها به دو نوجوان ایرانی بلکه به ایران تجاوز کرده است. آیا وزارت امور خارجه می‌خواهد باز به بهانه‌های دیپلماسی در پشتی از خروارها سکوت پنهان شود و عزت ایرانی را به داری از بی‌غیرتی بیاویزد و به مرگی ابدی دعوت کند؟
اگر عربستان که دارای امن‌ترین مکان روی زمین است، فاقد امنیت جانی آن‌هم در فرودگاه که بالاترین تدابیر امنیتی را برخوردار است، برای زائرانی که برای تجدید میثاق باخدا در بیت‌الله الحرام و درک مظلومیت شیعه در غربت شهر پیامبر، به این کشور سفر می‌کنند، نباشد در کدام کشور باید به دنبال امنیتی که همراه بانام دین است، گشت و مطمئن شد که این سفر بدون تهدید تجاوز به عنف صورت می‌گیرد؟
شاید وقت آن رسیده است که سازمان حج و زیارت به این موضوع نگاه جدی کند و صرف‌نظر از درآمدی که سالیانه از طریق سفر زائران به عربستان در خزانه‌ی این سازمان واریز می‌شود، برای مدتی تمام سفرها به این کشور را لغو کند و از عربستان بخواهد که این شرطه‌های عربستانی را به ایران تحویل دهد و جمهوری اسلامی نیز اشد مجازات را برای آن‌ها در نظر بگیرد.
چقدر سخنرانی آیت‌الله مکارم شیرازی درست بود که عنوان کردند: «آیا باید عمره را با هر ذلتی به‌جای آورد؟»
برخورد محکم و قاطع نشان ندادن وزارت امور خارجه‌ی ایران در این موضع باعث می‌شود که قبح این کار برای عربستان شکسته و به‌راحتی به عزت و عفت ایرانی تجاوز کنند و مطمئن باشد که هیچ بازخواستی در برابر این کار وجود نخواهد داشت.
پس از تمامی ارگان‌های مرتبط به این امور، می‌خواهیم رسیدگی کامل انجام دهند.
*ح.ا
هراسان به هر سویی سرک می‌کشد و بی‌خبر از آن است که نوجوان اش دریکی از اتاق‌های نامعلوم فرودگاه جده، در حالی است که از شدت بهت و ترس نفس کشیدن را به فراموشی سپرده است، پس فکر فریاد زدن در این وانفسای کار، فکری بیهوده و عبث است.
این داستان قسمتی از ماجرایی است که با تأخیر بسیار به رسانه‌ها راه پیدا کرد و خالی از سروصدایی که باید از سمت وزارت امور خارجه صورت می‌گرفت، بود.
هرچند که برحسب عادت، بودند کسانی که ساز مخالف زنند و این ماجرا را، اوهامی پنداشتند که برای بازی با افکار عمومی صورت گرفته است که واکنش پدر یکی از نوجوانان را در پی داشته باشد و او این‌گونه لب به سخن باز کند که فیلم این ماجرا وجود دارد و پزشکی قانونی نیز آن را تأیید کرده است.
حال مسئله‌ای که بسیار مهم است و در هاله‌ای از ابهام قرارگرفته آن است که این موضوعی بین‌المللی برای ایران محسوب می‌شود، چرا با تأخیر حدوداً ۱۰ روزه به گوش رسانه‌ها رسیده است؟
چرا خانواده‌های این دو نوجوان، زودتر اقدامی برای این اتفاقی که حیثیت ایرانی را هدف قرار داده است نکرده‌اند؟
اگر این ماجرا تکذیب شده از طرف وزارت خارجه است، چرا در پی انتشار یک بیانیه و یا یک سخنرانی ماجرا را مختومه اعلام نمی‌کنند که از فضای ترس حاکم بر مسافرانی که قصد سفر به عربستان رادارند بکاهند؟
اگر هم مورد تأیید است، پس شاید باید بگوییم که وزارت امور خارجه هنوز در حال و هوای نوروزی خود به سر می‌برد که از تجاوز دو شرطه عربستانی که با زبانی پارسی و تهدید اسلحه، به عفت دو نوجوان ایرانی تعارض کردند، باخبر است هیچ اقدامی مبنی بر تأیید و یا تکذیب این ماجرا نکرده است.
عربستان نه‌تنها به دو نوجوان ایرانی بلکه به ایران تجاوز کرده است. آیا وزارت امور خارجه می‌خواهد باز به بهانه‌های دیپلماسی در پشتی از خروارها سکوت پنهان شود و عزت ایرانی را به داری از بی‌غیرتی بیاویزد و به مرگی ابدی دعوت کند؟
اگر عربستان که دارای امن‌ترین مکان روی زمین است، فاقد امنیت جانی آن‌هم در فرودگاه که بالاترین تدابیر امنیتی را برخوردار است، برای زائرانی که برای تجدید میثاق باخدا در بیت‌الله الحرام و درک مظلومیت شیعه در غربت شهر پیامبر، به این کشور سفر می‌کنند، نباشد در کدام کشور باید به دنبال امنیتی که همراه بانام دین است، گشت و مطمئن شد که این سفر بدون تهدید تجاوز به عنف صورت می‌گیرد؟
شاید وقت آن رسیده است که سازمان حج و زیارت به این موضوع نگاه جدی کند و صرف‌نظر از درآمدی که سالیانه از طریق سفر زائران به عربستان در خزانه‌ی این سازمان واریز می‌شود، برای مدتی تمام سفرها به این کشور را لغو کند و از عربستان بخواهد که این شرطه‌های عربستانی را به ایران تحویل دهد و جمهوری اسلامی نیز اشد مجازات را برای آن‌ها در نظر بگیرد.
چقدر سخنرانی آیت‌الله مکارم شیرازی درست بود که عنوان کردند: «آیا باید عمره را با هر ذلتی به‌جای آورد؟»
برخورد محکم و قاطع نشان ندادن وزارت امور خارجه‌ی ایران در این موضع باعث می‌شود که قبح این کار برای عربستان شکسته و به‌راحتی به عزت و عفت ایرانی تجاوز کنند و مطمئن باشد که هیچ بازخواستی در برابر این کار وجود نخواهد داشت.
پس از تمامی ارگان‌های مرتبط به این امور، می‌خواهیم رسیدگی کامل انجام دهند.
*ح.ا
