مجلس، خانه ملت يا خانه قدرت؟

مجلس شورای اسلامی یا به عبارتی همان خانه ملت خودمان مدت‌هاست کرکره آسمان وظیفه خود را پایین داده و به دنبال ابن سیرین رؤیای آینده مجلس هستند، غافل از اینکه کابوس نابسامانی بورس، قصه‌ی آشفته معلمان و معیشت گره‌خورده و به توان رسیده نیاز مردم همیشه مظلوم منتظر مسکن نمایندگان محترمی است که گویا این مسائل را جزو حواشی شهر می‌بینند و حواشی را از اصول وظایف خود می‌شمارند.

دلواپسی دلواپسان محترم مجلس از مذاکرات گرفته تا بازی تراکتورسازی همه را دقیق و موشکافانه بررسی کرده و مسائل فرعی همچون وضعیت اقتصادی کشور را فی امان‌الله به دست باد سپرده تا شاید با مشخص شدن وضعیت واگذاری باشگاه پرسپولیس و استقلال و یافتن مقصر در خصوص اطلاع‌رسانی غلط به بازیکنان تراکتورسازی و همچنین یافتن چالش‌های نیامده مجلس آینده، مسائل فرعی نیز ختم به خیر شوند.

اینکه بورس در حوض نقاشی مسئولین افتاده و تنها دغدغه نمایندگان مردم جمع‌کردن امضاهای ارزشمند برای استیضاح‌های مکرر و بی‌نتیجه وزراست، آیا چیزی جز بی‌ثمر بودن کار نمایندگان در مجلس است؟

استیضاحی که به تازگی دستمایه ی سرگرمی نمایندگان شده است و در قوس زمان به هنگامه ی نبود کار، امضاها را طومار میکنید و برای بازخواست اصرار میورزید؛ اما با گذشت چند روز، طومار را برای خط زدن امضاهای خود باز پس میگیرید و از فکر خود باز میگردید.

به راستی چنین عملی در شان نمایندگان مجلس ایران است؟
آیا بررسی درخواست معلمان محترم و رسیدگی به این امور مهم‌تر از بررسی و شفاف‌سازی یک بازی فوتبال است؟
آیا وظیفه مجلس تغییر کرده یا نمایندگان مصلحت را در تغییر وظیفه خود می‌دانند؟
آیا حفظ کرسی نمایندگی ارزشی به‌موازات بی‌توجهی به اصول و مبانی نمایندگی دارد؟
آیا پاسخ رأی اعتماد مردم به نمایندگان بی‌توجهی به معیشت آن‌ها و پرداختن به مسائل حاشیه‌ای کشور است؟
آیا مجلس شورای اسلامی وظیفه‌ای جز حل‌وفصل معضلات و مشکلات مردم دارد؟

امیدواریم با نزدیک شدن زمان انتخابات مجلس نمایندگان این بار ویترینی از صداقت و مردانگی برای مردم بچینند و شاهد تزویر و عوام‌فریبی برای رسیدن به کرسی قدرت نباشیم.