کمیسیون «برجام» و انتظارات مردم

این روزها پرونده برجام یا توافق هسته ای در کمیسیون ویژه مجلس گشوده شده است. چنان که در خبرها آمده، اکثریت قاطع اعضای این کمیسیون را مخالفان توافق تشکیل می دهند، چهره های حاضر در کمیسیون کسانی هستند که مردم ایران آنها را ظرف ۲۳ ماه مذاکره هسته ای در صف مخالفان جدی دیپلماسی تعامل و اعتدال دیده است. با این حال تیم دولت روحانی به تأسی از رهنمود رهبر معظم انقلاب برای پاسخ به شبهه ها و ابهام ها، به صورت بی وقفه در بهارستان حضور می یابد و ساعت های زیادی را پای بحث و جدل با اعضای کمیسیون صرف می کند.

ارزش کار این روزهای تیم دیپلماسی روحانی زمانی فهمیده می شود که با نگاه مقایسه ای و منصفانه کار تیم ظریف با رفتار تیم گرداننده پرونده هسته ای در گذشته ارزیابی شود. برخی از نمایندگان با سابقه مجلس این نکته را در گرماگرم بحث کمیسیون برجام به زبان آوردند ، آنها یادآوری کردند که تصمیم های هسته ای در سالهای گذشته بویژه سال پایانی دولت دهم پشت درهای بسته انجام می گرفت و آن روزها بهارستان و نمایندگان مجلس از صحنه مذاکرات هسته ای بی اطلاع می ماندند. به گفته این نمایندگان در آن دوره تیم هسته ای هیچ الزامی برای حضور در میان نمایندگان احساس نمی کرد. آمارها و اطلاعاتی که توسط این نمایندگان منتشر شد دلالت بر این دارد که دفعات حضور رئیس تیم سابق هسته ای در مجلس از انگشتان یک دست فراتر نمی رود. افزون بر این، در معدود ملاقاتی که او با نمایندگان داشته است جلسه جنبه توجیه و سخنرانی یک سویه از طرف مسئول پرونده هسته ای را داشته است و نمایندگان هیچ گاه فرصت بحث و نقد یا مواخذه در باره دلایل ناموفق بودن مذاکره یا تشدید تحریم های بین المللی را نیافته اند. به همین دلیل بود که وقتی اعضای کمیسیون برجام از رئیس تیم سابق هسته ای برای اظهار نظر درباره توافق وین دعوت کردند سؤال برخی از نمایندگان این بود که چرا در هشت سال گذشته او و دوستانش حاضر به پاسخگویی به مجلس نشدند و چرا این همه سال که مردم با مرارت تحریم به سر کردند تیم هسته ای سکوت اختیار کرد.

از این نظر دولت روحانی و تیم ظریف می توانند مدعی شوند که حرکت آنها در پاسخگویی به جدی ترین مخالفانشان در بهارستان اتفاقی بی سابقه است. حضور مشتاقانه تیم دیپلماسی در بهارستان در عین حال حاوی این پیام روشن است که آنها از درستی و دقت کاری که در ۲۳ ماه مذاکره به انجام رسانده اند اطمینان خاطر دارند. «شفاف سازی» ویژگی همه دولت هایی است که تصمیم های خویش را بر اساس مبانی علمی و عقلانی اتخاذ می کنند. با همه این اوصاف اکنون که کار بررسی توافق هسته ای در بهارستان به روزهای حساس نزدیک می شود دو نکته از منظر منافع ملی قابل تأمل است.

۱- در همه ایام ۲۳ ماهه مذاکره هسته ای، خواست رهبر معظم انقلاب این بوده که صدای واحد از درون حاکمیت ایران شنیده شود. به عبارت دیگر ایشان شرط موفقیت این حرکت را انسجام و یکپارچکی داخلی بویژه قوای مجلس و دولت دیده اند با این معیار باید گفت که برجام نباید به میدان تقابل تبدیل شود.

۲- انتظار مردم و نظام این است که نمایندگان این توافق را با معیار مهمی به نام منافع ملی بررسی کنند توافقی که دیپلمات های مورد قبول رهبری آن را بر شالوده منافع و مصالح ملی تنظیم و تدوین کرده اند می بایست در مراحل بعدی نیز بر مدار خواست ملت و به دور از نگاه های شخصی و جناحی پیش برود. بدترین اتفاق این است که در این مرحله مهم عده ای این توافق تاریخی و ملی را گرفتار ملاحظات و منافع گروهی سازند. قصه دور ساختن پرونده هسته ای از گرداب منازعات جناحی حکایتی ۱۰ ساله است. تردید نباید کرد یک دلیل توفیق تیم هسته ای فعلی و جلب اعتماد رهبری این بوده که آنها صرفا یک تیم حرفه ای هستند و هیچ شائبه و سابقه سمپاتی جناحی در کار و بار آنها نمی توان یافت.

^{_{* آفرین چیت ساز اول (روزنامه نگار)}}