تنها راه افزایش مشارکت حضور تکنوکرات‌های بومی است/ اگر حاکمیت تغییر رویکرد ندهد قشر متوسط راه دیگری پیدا می‌کند

به گزارش «عصر تعادل»،‌ فعالان سیاسی در هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا حسابی گرم انتخابات هستند و علی رغم همه فراز و نشیب‌ها و چالش‌هایی که پیش رو دارند به کرسی‌های سبز بهارستان دل بسته اند. اصلاح طلبان با وجود آنکه در مرحله اعلام نظر هیات های اجرایی بسیاری از نیروهای خود را از دست داده و یقینا در نیمه بهمن که شورای نگهبان حکم نهایی را بدهد نیز با یک ریزش دیگر مواجه خواهند شد، در جلسات مختلف شرکت کرده و بدنه اجتماعی خود را به مشارکت و حضور پای صندوق های رای ترغیب می کنند.
آن سوی میدان اصولگرایان اگرچه می دانند تا کنون موفقتیی در امر ایجاد وحدت نداشته اند، باز هم در تلاش هستند و شورای ائتلاف را جایگزین جمنا کرده و امیدوارند که این بار وضعیت فرق کند. از اظهارنظرهای فعالان سیاسی در این گروه می توان حدس زد که حداقل پایداری سر سازگاری ندارد و ائتلاف با قالیباف نیز خیلی نزدیک به یقین نیست. 
به اعتقاد جامعه شناسان اما همه این ها تلاش بیخود است و جامعه کنونی در صورت ادامه این رویه حاضر به حضور پای صندوق رای نمی شود. اینکه نتیجه عدم مشارکت به نفع اصولگرایان است و از این امر استقبال می‌کنند بحث دیگری است اما باید پرسید که راه جلب نظر جامعه چیست؟
ابراهیم فیاض، جامعه شناس اصولگرا معتقد است که بعد شکست‌های دولت روحانی و این وضعیتی که زندگی مردم هر روز سخت‌تر می شود دیگری امیدی به صندوق رای و سیاسیون اصلاح طلب و اصولگرا وجود ندارد. 
وی در گفت‌وگو با «عصر تعادل» گفت: « تنها راه برای افزایش مشارکت مردم، بازسازی است. باید در مجلس تکنوکرات‌های بومی حضور داشته باشند و نه گروه‌های سیاسی سنتی.»
فیاض تاکید کرد: «اگر این بار تکنوکرات های بومی غیر از اصلاح طلب و اصولگرا با طرح های جزئی وارد شوند، مردم نیز استقبال خواهند کرد. توجه داشته باشید که الان سیاست خارجی ایران تکلیفش روشن است. همین رزمایش اخیر نشان داد که روسیه و چین عمق استراتژیک خود را در ایران می دانند. اگر کتاب درک رسانه‌های مک لوهان را ببیند، می گوید ما با رسانه های خود آسیا را از خواب بیدار می کنیم و اگر اینها بیدار شوند، شب طولانی غرب آغاز می‌شود. الان هفتاد سال از این حرف ها می گذرد.»
وی به تحولات لبنان، عراق و حتی سوریه اشاره کرد و گفت: « در همه این کشورهای مردم می‌خواهند که تکنوکرات‌های بومی روی کار آیند و در حقیقت دنبال نوعی بازسازی تمدنی هستند. در ایران نیز همین نیاز احساس می‌شود. به این ترتیب اگر دولت و نظام به تکنوکرات‌های  بومی روی  آورند، مشارکت اوج می‌گیرد اما در غیر این صورت راهی برای افزایش مشارکت نیست.»
فیاض همچنین تاکید کرد: «اگر مجموعه حاکمیت این رویکرد را نداشته باشد، قشر متوسط راه دیگری برای خود پیدا می‌کند. راه شبی ماجرای میدان تیان‌آنمن که در چین جواب داد.»