یادداشت اختصاصی «تعادل»
الکی مثلاً من...
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۰۹
چند صباحی است که مردم به تخلیه روحی خود توسط تکه یا تکیه کلام «الکی مثلاً، من...هستم» در قالب به ریشخند گرفتن وقایع جاری و مهم زندگی هستند؛ اما شاید به این سادگی‌ها هم نباید از کنار این تکه کلام‌ها گذشت و اندکی مکث برای تحلیل و بررسی این تکه کلام‌های جدید و به‌روز شده از بعد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی پرداخت. شاید الفاظ و حرف‌های ناگفته در گذار روزگار به‌جای سکوت همیشگی از این طریق راهی برای فریاد خود بازکرده‌اند و به کلمات بی‌جان پناه برده‌اند.
الکی مثلاً، یکی از این تکه کلام‌های شیرین است که خیلی‌ها به‌واسطه آن لبخند حاکی از زهرخند به لب آورده‌اند. این کلام جدید حال برای خود تبدیل به پدیده‌ای شده است. شاید این پدیده اجتماعی در حال حاضر کاری جز به بازی گرفتن بدیهی‌ترین موضوعات ندارد؛ اما بیایید کمی موشکافانه‌تر به موضوع نگاه کنیم. شاید موضوع ساخت تکه کلام، راهی برای خدشه‌دار کردن پدیده‌های اجتماعی باشد و ما داریم طبق رسم همیشگی بدون شناخت عامل و عوامل اصلی دست‌های پشت پرده به آن دامن می‌زنیم. در حال حاضر بسیاری از مشاغل اقدام به موضع‌گیری در این خصوص کرده‌اند و بابیان اینکه با الکی مثلاً گفتن، الکی الکی ما را به سخره گرفته‌اند، نارضایتی‌هایی خود را بیان می‌کنند.
در فضای مجازی یا همان فضای سایبری با دارا بودن صفحه‌های اجتماعی فراوان از قبیل وایبر، لاین، تانگو و دیگر صفحات رایج، دسترسی به جدیدترین اخبار و اطلاعات به‌صورت رایگان فراهم‌شده است. بسیاری از مردم به دلیل آسان بودن، کنجکاوی بسیار و عشق به توهم و خیال و نداشتن سرگرمی‌های قابل‌دسترسی دیگر به‌راحتی بازیچه دست عوامل این تکه کلام‌ها شده‌اند.
بسیاری از جوانان و اهالی صفحه‌های مجازی با کمک این الفاظ که هرچند گاهی با عنوانی جدید رایج می‌شود، ناخواسته به خدشه‌دار کردن ادبیات و حتی اخلاقیات دست‌زده‌اند و به این هجمه‌های یک‌شب، کمک‌های بسیاری می‌کنند و باعث تحلیل فرهنگ خودی و کمک به ترویج فرهنگ بیگانه می‌شوند.
حال سؤال این است، آیا به‌واقع تنها بعد اجتماعی قضیه مطرح است، آیا باید جامعه شناسان و اهالی رسانه دراین‌باره و اتفاقات رایج کاری کنند؟ خلأ به‌واقع درونی جوانان چیست و چرا فضای سایبری به برطرف شدن آن کمک می‌کند؟ آیا تعهد پلیس فتا تذکر آن‌هم هرچند وقت یک‌بار است؟ فیلترینگ تا چه حد به گرایش این موضوعات دامن رده است؟ بعد اقتصاد آن برای چه کسانی مقرون‌به‌صرفه است؟ سیاست‌مداران تا چه زمانی باید به یادآوری دغدغه‌های مهم دیگر بپردازند؟ چه کسی باید جوابگوی این‌همه چرا و سؤال باشد؟
کاش بجای این‌همه تقلید یاد می‌گرفتیم به موضوعات ریشه‌ای نگاه کنیم... الکی مثلاً ما خیلی دانشمندیم و کار وزندگی‌مان تنها پرداختن به موضوعات و درد اجتماع است...
*معصومه کوشکستانی*
الکی مثلاً، یکی از این تکه کلام‌های شیرین است که خیلی‌ها به‌واسطه آن لبخند حاکی از زهرخند به لب آورده‌اند. این کلام جدید حال برای خود تبدیل به پدیده‌ای شده است. شاید این پدیده اجتماعی در حال حاضر کاری جز به بازی گرفتن بدیهی‌ترین موضوعات ندارد؛ اما بیایید کمی موشکافانه‌تر به موضوع نگاه کنیم. شاید موضوع ساخت تکه کلام، راهی برای خدشه‌دار کردن پدیده‌های اجتماعی باشد و ما داریم طبق رسم همیشگی بدون شناخت عامل و عوامل اصلی دست‌های پشت پرده به آن دامن می‌زنیم. در حال حاضر بسیاری از مشاغل اقدام به موضع‌گیری در این خصوص کرده‌اند و بابیان اینکه با الکی مثلاً گفتن، الکی الکی ما را به سخره گرفته‌اند، نارضایتی‌هایی خود را بیان می‌کنند.
در فضای مجازی یا همان فضای سایبری با دارا بودن صفحه‌های اجتماعی فراوان از قبیل وایبر، لاین، تانگو و دیگر صفحات رایج، دسترسی به جدیدترین اخبار و اطلاعات به‌صورت رایگان فراهم‌شده است. بسیاری از مردم به دلیل آسان بودن، کنجکاوی بسیار و عشق به توهم و خیال و نداشتن سرگرمی‌های قابل‌دسترسی دیگر به‌راحتی بازیچه دست عوامل این تکه کلام‌ها شده‌اند.
بسیاری از جوانان و اهالی صفحه‌های مجازی با کمک این الفاظ که هرچند گاهی با عنوانی جدید رایج می‌شود، ناخواسته به خدشه‌دار کردن ادبیات و حتی اخلاقیات دست‌زده‌اند و به این هجمه‌های یک‌شب، کمک‌های بسیاری می‌کنند و باعث تحلیل فرهنگ خودی و کمک به ترویج فرهنگ بیگانه می‌شوند.
حال سؤال این است، آیا به‌واقع تنها بعد اجتماعی قضیه مطرح است، آیا باید جامعه شناسان و اهالی رسانه دراین‌باره و اتفاقات رایج کاری کنند؟ خلأ به‌واقع درونی جوانان چیست و چرا فضای سایبری به برطرف شدن آن کمک می‌کند؟ آیا تعهد پلیس فتا تذکر آن‌هم هرچند وقت یک‌بار است؟ فیلترینگ تا چه حد به گرایش این موضوعات دامن رده است؟ بعد اقتصاد آن برای چه کسانی مقرون‌به‌صرفه است؟ سیاست‌مداران تا چه زمانی باید به یادآوری دغدغه‌های مهم دیگر بپردازند؟ چه کسی باید جوابگوی این‌همه چرا و سؤال باشد؟
کاش بجای این‌همه تقلید یاد می‌گرفتیم به موضوعات ریشه‌ای نگاه کنیم... الکی مثلاً ما خیلی دانشمندیم و کار وزندگی‌مان تنها پرداختن به موضوعات و درد اجتماع است...
*معصومه کوشکستانی*
